| کد | sr-25106 |
|---|---|
| عنوان اول | بررسی تطبیقی کنوانسیون حقوق معلولان و قانون حمایت از حقوق معلولان |
| نویسنده | امیرعلی آسیدنژاد |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | ماهنامه توان‌شهر (ویژه‌نامه معلولین روزنامه شهرآرا) |
| سال | 1397شمسی |
| ماه | بهمن |
| زبان | فارسی |
| متن | موضوع این نوشتار بررسی و مقایسه مواد دو قانون مرتبط معلولین است که در مجلس شورای اسلامی ایران تصویب شده، است. سال 1387 مجلس شورای اسلامی با تصویب ماده واحده به دولت اجازه داد تا ایران کنوانسیون حقوق معلولان ملحق شود اما در تبصره 2 ماده واحده، حق شرطی برای خود قائل شد. تبصره 2 ماده واحده مقرر می‌دارد: «با توجه به ماده 46 کنوانسیون، جمهوری اسلامی ایران خود را به رعایت آن دسته از مفاد کنوانسیون که مغایر با موازین حقوقی جاری خود باشد، ملتزم نمی‌داند.» از سوی دیگر یکی از اقدامات دولت ایران در حمایت از حقوق معلولان، تصویب «قانون جامع حمایت از معلولین» در سال 1383 است. از حیث تاریخی، تصویب این قانون نسبت به زمان الحاق ایران به کنوانسیون حقوق معلولان تقدم دارد. تنظیم چنین قانونی در کشور ما به عنوان نقطه عطفی در نظام حقوقی ایران تلقی می‌شود. از نظر کمیت این قانون متشکل از 16 ماده بود که در قیاس با کنوانسیون حقوق معلولان 2006 خیلی محدودتر بود؛ هرچند که همین قانون نیز به طور کامل اجرا نمی‌شد. با این حال در سال 1396 قانون جدیدی با عنوان قانون حمایت از حقوق معلولان «از سوی مجلس شورای اسلامی تصویب و در اردیبهشت سال 1397 از سوی رئیس جمهور برای اجرا به دستگاه‌ها و سازمان‌ها ابلاغ شد که از حیث محتوا، کنوانسیون خیلی عمیق‌تر از «قانون جامع حمایت از معلولان» و «قانون حمایت از حقوق معلولان» است. |
| تاریخ ثبت در بانک | 17 دی 1398 |