| کد | sr-25083 |
|---|---|
| عنوان اول | اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکارآمدی مادران دارای کودک اوتیسم |
| نویسنده | اکرم احمدی |
| نویسنده | زهره رئیسی |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | فصلنامه خانواده و پژوهش |
| شماره پیاپی | 43 |
| سال | 1398شمسی |
| ماه | تابستان |
| شماره صفحه (از) | 123 |
| شماره صفحه (تا) | 137 |
| زبان | فارسی |
| توضیحات |
فشار روانی که به مادران کودکان اوتیسم وارد می شود، منجر به کاهش خودکارآمدی این مادران می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکارآمدی مادران دارای کودک اوتیسم انجام گرفته است. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را مادران دارای کودک اوتیسم شهر اصفهان تشکیل دادند که از میان آنان 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی به دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسیم شدند. به دلیل ریزش نمونه، 10 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه گواه باقی ماندند. ابزار پژوهش، مقیاس خودکارآمدی مادران برکلی ساخته هالووی و همکاران (2005) بود. گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقه ای درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند و برای گروه گواه هیچ مداخله ای اعمال نشد. داده ها با بهره گیری از تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش خودکارآمدی و مولفه های آن (مسئولیت پذیری، خودمدیریتی، پذیرش فرزند و ارزیابی مثبت فرزند) در مادران دارای کودک اوتیسم موثر بوده است (0/05>p). از این رو می توان گفت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند در افزایش خودکارآمدی مادران دارای کودک اوتیسم موثر باشد و از طریق این نوع درمان می توان به مادران دارای کودکان اوتیسم کمک کرد. |
| تاریخ ثبت در بانک | 16 دی 1398 |