مقاله نشریه
کد sr-24229  
عنوان اول موسیقی ریتم زندگی معلولین؛ در گفتگو با فعّالین حوزه موسیقی درمانی مطرح شد  
به کوشش مریم اصغری  
نوع کاغذی  
مقاله نشریه روزنامه صبح امروز (خراسان رضوی)  
شماره پیاپی شنبه 2 شهریور 1398  
زبان فارسی  
متن معمولا در مواجه با واژه معلول، شخصیت اشخاصی با بهره هوشی پائین و تواناهایی کمتر از افراد معمولی، به ذهن متبادر می­شود. شاید این موضوع در ظاهر امر صحیح باشد امّا در برخورد مستقیم با این افراد، تمام ذهنیت­ها زیر سوال می­رود، چرا که غالبا آنها در کنار معلولیّت و محدودیّت، ویژگی­های شاخص فردی دارند که از دور به چشم نمی­آید. این افراد اگر در جایگاه مناسب شخصیتی خود قرار بگیرند، نه تنها امکان حضوردر جامعه را خواهندداشت، بلکه می­توانند بسیار مفید هم واقع شوند. یکی از روش­های قرارگیری در جایگاه مناسب، توانبخشی واستعدادیابی صحیح است و در زیرمجموعه این استعدادیابی، موسیقی به لحاظ درمانی، بهبود عملکرد، تسریع شرایط خاص فیزیک بدن و همچنین پرکردن خلا روحی، بسیار موفق عمل می­کند. به سراغ «مریم گیلاسیان»، یکی از فعّالین حوزه موسیقی درمانی در ایران و برگزارکننده اولین “ارکستر ملی ویژه” معلولین در سطح کشوری رفتیم.

اولین تجربه پارتیتور نوازی
گیلاسیان از شکل­گیری ایده و چگونگی شروع کار خود گفت: در 23سال پیش اولین مرکز توانبخشی پسران کشور را در گرگان تاسیس کردم و بعد از گذشت هفت­سال و به واسطه تحقیقاتم در این رابطه، تصمیم گرفتم موسیقی درمانی را آغازکنم و در این زمینه شروع به ابداع روش­هایی برای آموزش به بچه­هایی با ضریب هوشی پایین­تر از هفتاد کردم. به کمک مهدی اعلایی، مربی موسیقی مرکز ، گروه داخلی “بهپوش” متشکل از یازده پسر معلول شکل گرفت که تنها با ساز زدن برای اجرا آماده شده­بودند. بعد از آن اجرا و استقبال خوبی که شکل گرفت، به این فکر افتادم که چرا به موازات ارکستر ملی، ارکستر ملی ویژه در ایران نداشته­باشیم و با این نیت، مشغول جستجو و پیدا کردن افراد مستعد در این زمینه شدم. در گام اول با توجه به توانمندی، تعدادی از دختران مجموعه همدم در قالب تیم کورال به جمع ما اضافه شدند. در ادامه افرادی از شیراز، گیلان، کردستان، خوزستان، نور، گنبد و بابلسر به این جمع افزوده و تیم کشوری شکل گرفت. در نهایت با تلاش­ها و رایزنی­هایی، ارکستر ملی ویژه ایران را در اداره کل فرهنگ و ارشاد استان گلستان ثبت کردیم.

وی در رابطه با سختی­های آموزش کشوری و اهداف این ارکستر گفت: این گروه همیشه جدا از القا حس اعتماد به نفس، تمرکز و بهبودی افراد، دو هدف مهم ایجاد اشتغال برای معلولین به عنوان هنرمندان کشوری و کمک به برقراری صلح در دنیا را، دنبال می­کند. به همین دلیل و همچنین با توجه به توانمندی بچه­ها، به­ویژه معلولان ذهنی، در انتخاب قطعات وسواس بیشتری به خرج می­دادیم و از قطعات ملل مختلف استفاده کردیم. این اوّلین تجربه پارتیتور نوازی گروه بود که به صورت یک کار ارکسترال در کشور انجام می­شد. در این پروژه هرکسی خط و حد ملودی خوانندگی و نوازندگی خود را داشت و قطعات انتخابی، با توجه به توانمندی­های بچه­ها تنظیم می­شد. حضور اعضای تیم در شهرهای مختلف کشور، آموزش را به مراتب سخت­تر می­کرد. افراد که به صورت شخصی در گروه حاضر شده­بودند، مربیانی خصوصی داشتند و در موسسات توانبخشی همدم در مشهد و پروین در شهر نور، مدیران ذیربط، همکاری لازم را با گروه داشتند و به واسطه مربیان موسسات، به تمرینات لازم می­پرداختند . ویدئو قطعات پارت­بندی­شده برای آنها ارسال می­شد و پس از تمرین نیز بازخورد ­آن به دست ما می­رسید و مجددا رفع اشکال می­شد. این روال تا جایی که بچه ها به سطح رضایت بخشی از اجرا می­رسیدند ادامه پیدا می­کرد که البته به علت دوری بچه­ها و آموزش متفاوت مربیان، با مشکلاتی نیز مواجه بودیم. خوشبختانه تا امروز 90درصد این موانع را برطرف کردیم، اما برای آموزش هر قطعه جدید، باید دوباره تمام این مسیر را طی کنیم. اردوی انزلی افتتاح رسمی کار این گروه بود. پس از آن با همکاری اداره کل بهزیستی کشور و همیاری چند تن از خیّرین و موسسات خیریه زیرمجموعه، هر چهارماه یک­بار به یک اردوی چهار پنج روزه می­رفتیم و با توجه به کمبود وقت، تمرینات فشرده­ای را انجام می­دادیم.
 
تاریخ ثبت در بانک 8 شهریور 1398