| کد | sr-22835 |
|---|---|
| عنوان اول | آزمونی برای جامعه نابینایان |
| نویسنده | راضیه کباری |
| نوع | کاغذی ، الکترونیک |
| مقاله نشریه | روزنامه ایران، صفحه توانش |
| شماره پیاپی | 16 شهریور 1396 |
| زبان | فارسی |
| متن |
«آزمونی برای جامعه نابینایان»، راضیه کباری، 16 شهریور 1396. تاکنون دانش پژوهان؛ آنچنان که شایسته است به مسائل؛ نیازها و حقوق شهروندان معلول نپرداخته‌اند و ضعف منابع در این زمینه گویای این مهم است. بی‌شک برای داشتن جامعه‌ای پویا؛ همه جانبه نگر و دارای خوی و منش انسانی؛ توجه به قشر کم توان و ناتوان جامعه اهمیتی خاص دارد. در این عرصه حضور دانشگاهیان و پژوهشگران برای دستیابی به آخرین دستاوردهای علمی و جاری ساختن آن در جامعه حضوری پراهمیت است. حضوری که اینک دانشگاه کاشان عزم خود را برای تحقق آن جزم کرده است. سومین همایش «جامعه بینا شهروند نابینا» امسال 8 و 9 شهریور در کاشان برگزار شد؛ همایشی که با ظرفیت بالای خود توانست نابینایان، کارشناسان و استادانی از حوزه‌های روانشناختی، جامعه شناسی و توانبخشی را از 21 شهر کشور به سوی کاشان روانه کند. صرفنظر از کاستی‌های این همایش که در جای خود باید برای رفع آنها کوشید ویژگی‌های این گردهمایی جای تأمل بسیار برای دانش پژوهان و مسئولان دارد. جامعه نابینایان کاشان با جمعی 600 نفره توانسته در این عرصه گوی سبقت را از سایر مجامع نابینایی برباید. حضور دو عضو هیأت مدیره این جامعه در کرسی استادی و معاونت فرهنگی دانشگاه قطعاً به همراه حسن ظن ریاست دانشگاه توانسته این کار تاریخی را رقم بزند، کاری که اگر سال‌ها پیش اتفاق افتاده بود اینک مشغول بهره‌برداری و دروی محصول آن بودیم. اما کار را هر وقت شروع کنیم باز چند پله جلو هستیم. از این‌رو شروع آن را به فال نیک می‌گیریم. همواره ناآشنایی کارشناسان و مسئولان با مشکلات افراد نابینا موجب شده تصمیمات گرفته شده برای آنان بر نیازهای این گروه منطبق نباشد و گاه بر خلاف اهداف توانبخشی موجبات نارضایتی نابینایان را فراهم آورد. حضور نابینایان از سراسر کشور در این همایش فرصتی بسیار بی‌بدیل برای این افراد ایجاد می‌کند تا بتوانند در کلاس‌هایی تجربی از نزدیک با روحیات، مشکلات، توانایی‌ها و انتظارات آنها و اولویت نیازهایشان آشنا شوند و تنها به بررسی مشکلات آنها از دایره ذهن خود کفایت نکنند. به عبارتی مسائل را نه آنچنان که در کتاب‌ها خوانده‌اند بل آنچنان که در واقعیت وجود دارد، ببینند زیرا نقل تجربی زندگی این افراد کمتر دست یافتنی است و مگر نه اینکه هدف اصلی توانمندسازی معلولان مشارکت دادن آنها در تصمیم‌گیری‌ها و سیاستگذاری‌ها است. حال که فرصت حضور خود این افراد در کرسی‌های تصمیم‌گیری دولتی، اغلب به آنها داده نمی‌شود این حداقل فرصت باید قدر دانسته شود. در بین استادان توانبخشی، جامعه شناسی و روانشناسی همواره سوالاتی در زمینه ارتباطات، اطلاعات؛ توانایی‌ها و مسائل مختلف نابینایان مطرح است که این گونه همایش‌ها اگر خوب برنامه‌ریزی شوند می‌توانند به این نیاز جامعه علمی و پژوهشی کشور نیز پاسخ دهند. و صد البته این جامعه و متخصصان نیز باید این فرصت ارزنده را ارج نهند. برگزاری همایش در کاشان به نوع خود بسیار ارزشمند بود از سویی از تمرکز فعالیت‌ها درمرکز کاسته شده بود از طرفی نابینایان خارج از مرکز توانسته بودند خود را در حد برگزاری همایشی ملی بنمایانند و از سوی دیگر کاشان به اغلب مراکز فعال نابینایان نزدیک بود. به‌علاوه خیران کاشانی تمایل خود را برای شرکت در امور عمرانی پژوهشی برای شهرشان بخوبی در این سه سال نشان داده‌اند.اما همایش دو سال دیگر کاشان آزمونی است برای نشان دادن اتحاد جامعه نابینایان سراسر کشور؛ مسئولان سازمان بهزیستی و جامعه علمی برای پیشبرد اهداف خود. نابینایان باید با حضور خود در این همایش، سهمی برداشته و دستی بر آتش داشته باشند. مسئولان بهزیستی، آموزش و پرورش استثنایی هم باید تلاش کنند از بازآموزی و آموزش عملی در این دانشگاه عقب نمانند. و حال که تشکل‌های نابینایان گوی سبقت از سازمانی دولتی ربوده‌اند با حمایت جانانه از آنها هم خود را از آنها جدا ندانند و هم خود را بی‌نیاز از اطلاعات مبادله شده در این همایش‌ها نبینند. دانشگاه کاشان و جامعه نابینایان کاشان هم باید در جهت رفع موانع برای برگزاری همایشی در سطح بین‌المللی بکوشد وهماهنگی بیشتر با سایر سازمان‌ها در سطح شهر داشته باشند. همچنین کمیته‌ای برای اطلاع‌رسانی و مدد جستن از رسانه‌های دیداری و نوشتاری تشکیل دهند. دبیرخانه دائمی همایش را راه بیندازند، آموزش همدلان و داوطلبان برای همراهی با میهمانان را جدی بگیرند، در انتشار اخبار و مقالات و رساندن آن به دست تصمیم‌گیران بکوشند؛ برای شرکت متخصصان از دانشگاه‌های دیگر در همایش انگیزه ایجاد کنند و مناسب‌سازی محیطی محل برگزاری همایش برای حضور نابینایان را مهم بدانند تا از مشارکت جامعه بینا برای رسیدن به حقوق شهروندان نابینا بهره بگیرند. دیگر گروه‌های معلولان نیز باید با الگوگیری از این همایش؛ برای برپایی همایش‌هایی همانند در شهرهای گوناگون کشور با محوریت مطالبه گری برای رفع مشکلات معلولان بکوشند تا از رهگذار این همایش‌ها شاهد جامعه یکسان و بی‌تبعیضی باشیم و امیدواریم جامعه علمی کشور به جای تصور‌سازی برای حل مشکلات معلولان، مشکلات آنها را از دید خودشان جویا شوند و بپذیرند که دریافت‌های تئوری که در کتاب‌ها نوشته‌اند با دنیای تجربی زندگی این افراد فاصله بسیار دارد. و آنان نه مجاز به برداشت ذهنی بدون انطباق بر واقعیات زندگی این افراد و تصمیم‌گیری و تئوری‌سازی در مورد ایشان هستند و نه قادر به درک صحیح مسائل هیچ قشر و گروهی بدون پرسش از خود آنان. |
| تاریخ ثبت در بانک | 9 آذر 1397 |