| کد |
sr-18753
|
| عنوان اول |
مقایسه سلامت عمومی و شیوه فرزندپروری در والدین کودکان دارای معلولیت جسمی-حرکتی و نابینا
|
| نویسنده |
فتح الله شریفی
|
| نوع |
کاغذی ، الکترونیک
|
| مقاله نشریه |
مطالعات روانشناسی و علوم تربیتی
|
| شماره پیاپی |
10
|
| سال |
1395شمسی
|
| ماه |
زمستان
|
| زبان |
فارسی
|
| متن |
خانواده کوچکترین واحد اجتماع و به قولی سلول اجتماع است. با این حال تاثیرگذارترین واحد تربیتی در جوامع به شمار میآید به گونه ای که این نهاد می تواند منشا تحولات عظیم فردی و رشد ارزش های انسانی در میان اعضای آن باشد (بختیاری، محبی 1385) و این نهاد، مهم ترین نقش را در تربیت فرزندان به عهده دارد و این نقش تربیتی در دوران کودکی بیشتر است (هیلگارد و همکاران، 1382) والدین می توانند با ایجاد روابط عاطفی سالم و سازنده و ابراز محبت و پذیرش کودک با تعیین ملاک ها و معیارها از طریق یک سرمشق با ثبات از رفتارهای مطلوب، بهترین و موثرترین شیوه ی اجتماعی شدن و بنای یک تربیت صحیح را فراهم کنند (ماسن و همکاران، 1380) تردیدی نیست که خانوده و رفتار پدر و مادر اثرات مستقیم و مهمی بر تحصیلات کودک و ناتوانی های یادگیری و مهارت های زبان آنان دارد. پدر و مادر الگوها و ارزش های جامعه خود را درست همان طور که توسط والدین، معلمان و به آنها تحمیل شده در کودک خود منعکس می کنند (بهمنی، 1387 )
|
| تاریخ ثبت در بانک |
31 فروردین 1397
|
