| کد | sr-18427 |
|---|---|
| عنوان اول | تاثیر تمرینات ترکیبی ثبات مرکزی و عصبی- عضلانی بر کنترل پاسچر دانش آموزان دارای ناشنوایی مادرزادی |
| نویسنده | مرتضی طاهری |
| نویسنده | خدیجه ایران دوست |
| نویسنده | علی اصغر نورسته |
| نویسنده | جواد شویکلو |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | مجله پژوهش در علوم توانبخشی |
| شماره پیاپی | سال 13، شماره 2 |
| سال | 1396شمسی |
| ماه | پاییز |
| شماره صفحه (از) | 80 |
| شماره صفحه (تا) | 86 |
| زبان | فارسی |
| متن |
مقدمه: نتایج پژوهش های انجام شده نشان می دهد که ضعف در حفظ تعادل، از جمله مشکلات اصلی در افراد دارای ناشنوایی مادرزادی است و تعادل نیز عامل مهم و موثری بر کیفیت زندگی می باشد. تقویت و بهبود عملکردهای تعادلی جهت کاهش مشکلات این گروه از افراد جامعه و نزدیک کردن کیفیت زندگی آن ها به حالت عادی، باید مورد تاکید قرار گیرد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرینات ترکیبی ثبات مرکزی و عصبی- عضلانی بر کنترل پاسچر دانش آموزان دارای ناشنوایی مادرزادی بود. مواد و روش ها: این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که بر روی 24 دانش آموز دارای ناشنوایی مادرزادی صورت گرفت. بدین ترتیب، نمونه ها به صورت غیر تصادفی هدف دار به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند (هر گروه 12 نفر). گروه شاهد به زندگی روزمره خود ادامه دادند؛ در حالی که گروه تجربی به مدت شش هفته و به صورت سه جلسه 60 دقیقه ای، به تمرینات ترکیبی ثبات مرکزی و عصبی- عضلانی پرداختند. توانایی آزمودنی ها در حفظ وضعیت ایستاده در حالت های حسی مختلف اندازه گیری گردید. میزان تغییرات در حفظ وضعیت ایستاده در حالت های حسی مختلف قبل و بعد از شش هفته تمرینات نیز مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون Paired t در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد (05/0 ≥ P). یافته ها: بر اساس نتایج آزمون Paired t، کاهش معنی داری در تعداد خطا حالت اول بدون هیچ گونه تداخل حسی (009/0 = P)، تعداد خطا حالت دوم و غالب بودن سیستم بینایی (002/0 = P)، تعداد خطا حالت سوم و غالب بودن سیستم حس پیکری (001/0 = P) و تعداد خطا حالت چهارم و غالب بودن سیستم دهلیزی (001/0 = P) بعد از شش هفته مشاهده گردید، اما کاهش معنی داری در هیچ یک از حالت های حفظ تعادل در گروه شاهد وجود نداشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات ترکیبی ثبات مرکزی و عصبی- عضلانی، می تواند باعث بهبود وضعیت تعادل ظاهری در معلولان شنوایی شود و می توان از آن در کنار سایر برنامه های تمرینی استفاده کرد. با این حال، پژوهش حاضر محدودیت هایی داشت و انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه ضروری می باشد. کلیدواژگان: تمرین، تمرینات مقاومتی، تعادل ظاهری، ناشنوایی |
| تاریخ ثبت در بانک | 20 فروردین 1397 |