کد | sr-18395 |
---|---|
عنوان اول | بخشایشگری، رضایتمندی زناشویی و سلامت روان والدین کودکان کمتوان ذهنی و عادی |
نویسنده | فرزانه معتمدی |
نویسنده | باقر غباری بناب |
نویسنده | زهرا ابرغم |
نوع | کاغذی |
مقاله نشریه | کودکان استثنایی |
شماره پیاپی | 62 |
سال | 1395شمسی |
ماه | زمستان |
شماره صفحه (از) | 27 |
شماره صفحه (تا) | 38 |
زبان | فارسی |
متن |
هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطهٔ بین بخشایشگری، رضایتمندی زناشویی و سلامت روان والدین کودکان کمتوان ذهنی و عادی انجام شده است. روش: در راستای رسیدن به هدف مزبور 80 نفر (40 مادر دارای کودک کمتوان ذهنی و 40 مادر دارای کودک عادی) به صورت تصادفی از شهرستان اسفراین انتخاب شدند و ابزارهای مورد استفاده شامل چکلیست نشانههای اختلالات روانی (SCL90-R)، آزمون رضایتمندی زناشویی انریچ و سیاههٔ بخشایشگری انرایت بود. یافتهها: نتایج تحقیق نشان داد میزان بخشایشگری و رضایتمندی زناشویی مادران بر سلامت روان آنها تاثیر مثبت داشته و سلامت روان آنها از طریق میزان بخشایشگری و رضایتمندی زناشویی قابل پیشبینی است. از بین دو متغیر بخشایشگری و رضایتمندی زناشویی، بخشایشگری بالا پیشبینیکنندهٔ قویتری برای سلامت روان مادران کودکان کمتوان ذهنی و رضایتمندی زناشویی بالا، پیشبینیکنندهٔ قویتری برای سلامت روان مادران کودکان عادی بود. همچنین بین رضایتمندی زناشویی و بخشایشگری در مادران کودکان عادی و کمتوان ذهنی در نمونهٔ حاضر ارتباط مستقیم بوده و هر یک از این متغیرها نیز با سلامت روان مادران کودکان عادی و کمتوان ذهنی رابطهٔ معنادار مستقیم داشتند. از طرفی یافتهها حاکی از تاثیرات منفی داشتن کودک کمتوان ذهنی بر سلامت روان و رضایتمندی زناشویی مادران کودکان کمتوان ذهنی بود. نتیجهگیری: بنابراین میتوان گفت که داشتن کودک کمتوان ذهنی بر سلامت روان و رضایتمندی زناشویی مادران تاثیر منفی دارد. پیامدهای نظری و عملی یافتهها در اصل مقاله مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. واژههای کلیدی: کلید واژه ها: سلامت روان، بخشایشگری، رضایتمندی زناشویی، والدین کودکان کمتوان ذهنی |
تاریخ ثبت در بانک | 19 فروردین 1397 |