کد sr-18239  
عنوان اول اثربخشی آموزش برنامهٔ شناختی رفتاری مارتین بر کاهش ناتوان کنندهٔ رفتارهای انگیزشی و خودناتوانی یادگیری  
نویسنده مریم اسبقی  
نویسنده هوشنگ طالبی  
نویسنده احمد عابدی  
نویسنده غلام رضا منشئی  
نویسنده احمدعلی فروغی  
نوع کاغذی  
مقاله نشریه مطالعات ناتوانی  
شماره پیاپی 13  
سال 1396شمسی  
ماه بهار  
شماره صفحه (از) 23  
شماره صفحه (تا) 24  
زبان فارسی  
متن زمینه و هدف: بررسی اثربخشی آموزش برنامهٔ شناختی رفتاری مارتین بر کاهش ناتوان کنندهٔ رفتارهای انگیزشی و خودناتوانی یادگیری و ناتوانی در ابراز اشتیاق تحصیلی بود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع آزمایشی بود. تحقیق شامل دو گروه آزمایش و کنترل و اجرای سه مرحلهٔ پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعهٔ آماری را، تمامی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 تشکیل دادند. از بین دانش آموزانی که در مقیاس انگیزه و اشتیاق مارتین نمرهٔ کمتری گرفتند و اختلال رشدی عصبی (یادگیری ارتباطی) داشتند، به شیوهٔ نمونه گیری تصافی، 44نفر به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (هر گروه 22 نفر) قرار گرفتند. برای گروه آزمایش، برنامهٔ شناختی رفتاری مارتین در 16 جلسهٔ 60 دقیقه ای، به صورت یکبار در هفته اجرا شد.
یافته ها: در بررسی اثربخشی برنامهٔ شناختی رفتاری مارتین، برای اندازه های تکراری، از روش تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که در حیطهٔ عوامل ناتوانی کنندهٔ رفتار (0٫05=p) و ناتوان در ابراز اشتیاق تحصیلی، (0٫008=p)، میانگین نمرات در سه زمان و بین دو گروه آزمایش و کنترل، معنادار بود. در متغیر خودناتوان سازی، درطول زمان، در هر دو گروه، اختلاف میانگین نمرات معنادار نبود؛ ولی بین دو گروه، در طول زمان، اختلاف معناداری مشاهده شد (0٫001>p).
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج پژوهش، مداخلهٔ آموزش برنامهٔ شناختی رفتاری مارتین، تاثیرگذاراست. ازاین رو به تمامی افراد فعال در حیطهٔ روانشناسی (روان شناسان، مشاوران و ...)، توصیه می شود که از این روش به عنوان یک روش درمانی، در راستای کاهش ناتوان کنندهٔ رفتارهای انگیزشی و خودناتوانی یادگیری، استفاده کنند.


کلیدواژگان: خودناتوانی، خودناتوانی یادگیری، ناتوان کننده رفتارهای انگیزشی، ناتوانی، اشتیاق، رفتار، برنامه شناختی، رفتاری مارتین، دانش آموزان  
تاریخ ثبت در بانک 17 فروردین 1397