| کد | jr-9629 |
|---|---|
| عنوان اول | بررسی میزان آسیب پذیری اجتماعی معلولین ورزشکار در مقایسه با معلولین غیرورزشکار در سال 1392 مطالعه موردی:معلولین استان مازندران |
| نویسنده | بهاره اژدر |
| نویسنده | داوود ستارزاده |
| نویسنده | علی دریائیان |
| عنوان مجموعه | دومین همایش ملی پژوهش و درمان در روانشناسی بالینی (تربت جام، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام-1393) |
| نوع | کاغذی |
| سال چاپ | 1393شمسی |
| زبان | فارسی |
| موضوعات | معلولین ، ورزشکار ، میزان آسیب پذیری اجتماعی |
| متن | معلولیت عبارت است از محرومیت و و ضعیت نامناسب یک فرد که پیامد نقص و ناتوانی است و مانع از انجام نقشی می شود که با توجه به شرایط سنی،جنسی،اجتماعی،فرهنگی و طبیعی برای فرد در نظر گرفته شده است.معلولیت معمولا همراه با عدم تمایل بهشرکت در برخی از فعالیت های اجتماعی می باشد.آسیب پذیری اجتماعی معلولین یکی از موضوعاتی است که در دنیای مدرن و حتی قبل از مدرن هم مطرح شده است چون که می خواهند معلولیت خود را با آسیب های اجتماعی که در حول و حوش آنان وجود دارد به صورتی پوشش دهند و معلولیت خود را با این دسته از مشکلات اجتماعی همردیف سازند تا بقول خودشان از یکآرامش و ثبات برخوردار شوند.موضوع این پژوهش بررسی میزان آسیب پذیری اجتماعی معلولین ورزشکار در برابر معلولین غیرورزشکار مازندران می باشد.در این پژوهش از دیدگاههای تئوریکی جامعه شناختی نظریه همنشینی افتراقی ساترلند،پیوندافتراقی تراویس هرشی،نظریه تقویت افتراقی اکرز و نظریه جامعه شناختی کلووارد و اوهلین استفاده شده است. در این پژوهش متغیر وابسته میزان آسیب پذیری اجتماعی معلولین ورزشکار و غیرورزشکار و متغیر مستقل ورزشکار بودن و نبودن معلولین بوده است.مقیاس های آسیب پذیری اجتماعی در این پژوهش عبارتند از :میزان از خودبیگانگی،میزان عدم اعتماد بهنفس،میزان بی هنجاری،میزان پنداشت منفی از خود،میزان جامعه گریزی،احساس ناتوانی و بیهودگی. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام معلولین زن و مرد تحت پوشش سازمان بهزیستی استان مازندران می باشند که تعداد آنان براساس آخرین اطلاعات، 30333 نفر می باشند. که بر اساس جدول کرچسی و مورگان تعداد 383 نفر برای حجم نمونه انتخاب شده اند.برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. در تحقیق حاضر با توجه به فرضیات تحقیق، سطح سنجش و کیفیت داده هایی که تولید گردیده از دو روش آمار استنباطی آزمون تی با نمونه های مستقل و آزمون فریدمن برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که معلولین ورزشکار در هر شش بعد شاخص آسیب پذیری اجتماعی و در کل از معلولین غیرورزشکار میزان آسیب پذیری اجتماعی کمتری دارند. در بین معلولین مورد بررسی اعم از ورزشکار و غیرورزشکار بیشترین نوع میزان آسیب پذیری اجتماعی مربوط به شاخص میزان از خود بیگانگی و کمترین نوع میزان آسیب پذیری اجتماعی مربوط به شاخص میزان عدم اعتماد به نفس می باشد.در پایان پژوهش متناسب با یافته های پژوهش پیشنهاداتی ارائه داده شده است |
| تاریخ ثبت در بانک | 28 تیر 1395 |