| متن |
یکی از مشکلات جانبازان و معلولان آن است که قادر نیستند از امکانات مادی و معنوی پیرامون خویش بهره کافی ببرند . همین امرموجب آسیب های اجتماعی و روحی مناسب از بین آنها خواهد شد. بنابراین ایجاد محیط شاداب و متنوع به منظور استفاده از اوقاتفراغت و تقویت مهارتهای فردی و اجتماعی لازم و ضروری است. ایجاد فضای فرهنگی ، تفریحی ، توانبخشی و ورزشی ویژه معلولان وجانبازان براساس موازین و معیارهای شهرسازی مطابق با وضعیت حسی و جسمی آنان به تحقق اهداف یاد شده کمک بسزایی می کند.آنچه در این مقاله مورد بررسی است ارزیابی تناسب فضاهای عمومی در شهر چالوس است.هدف از این مقاله بررسی و ارزیابی ساختمان های عمومی از نظر میزان مناسب بودن برای فعالیت ها و زندگی عادی معلولین و جانبازان شهر چالوس می باشد.روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی مشاهدات میدانی مصاحبه و بدست آوردنداده ها از طریق پرسشنامه و تجزیه و تحلیل اطلاعات صورت پذیرفت. نتایج: مواردی که درپرسشنامه تهیه شده است شامل تسهیلات قابل دسترسی درطول مسیر برای افراد دارای معلولیت، ورودی ساختمانعمومی برای معلولین، راهروی ساختمان عمومی درهای ساختمان های عمومی پنجره ها در ساختمان های عمومی راه پله و آسانسور درساختمان های عمومی سطوح شیبدار و سرویس های بهداشتی جهت معلولین تهیه شده است و بر اساس اطلاعات دریافت شده از پرسشنامه ها و مصاحبه و مطالعات کتابخانه ای مشکلات معلولین بررسی و سپس راهکارهای مورد نظر ارایه شده است. یافته ها نشان می دهد که حدود 38 درصد از فضاهای عمومی شهر چالوس جهت معلولین و جانبازان مناسب سازی شده است.و علائم شناسایی بین المللیمعتبر در خصوص تسهیلات درطول مسیر برای افراد دارای معلولیت فقط 10,1 درصد وجود داشته است.در خصوص ورودی ها فقط 26,2درصد مناسب سازی شده است و راهروهای عمومی فقط 37,4 درصد و آسانسور و راه پله ها 33,7 درصد و سرویس هاس بهداشتی 14,4 درصدوپنجره ها فقط 12,3 درصد مناسب سازی شده اند.رمپ ها 20,6 درصد دارای عدم تناسب می باشد. بنابراین در نهایت فضاهای عمومی در شهر چالوس دارای مطلوبیت فضایی نمی باشد
|
