| comment |
طبق نظر سازمان جهانی بهداشت نزدیک به 37 میلیون نفر در جهان نابینا هستند و حدود 124 میلیون نفر در دنیا دچار انواع نقص های بینایی هستند. بیش از 90 درصد از کل افرادی که از نظر بینایی ناتوان یا نابینا هستند در کشورهای درحال توسعه زندگی می کنند. افراد نابینا به دلیل تفاوتی که با دیگران دارند ویژگی های شناختی، اجتماعی و روانی خاصی دارند اما آنچه که این مساله را برای آنها متفاوت تر می کند نوع برخورد و واکنش و رفتار دیگران با آنهاست که گاه این تفاوت را در نظر آنها به نوعی امتیاز که دیگری دارد و آنها از آن محروم هستند تبدیل می کند و همین امور روابط، آرامش و هویت آنها را به طور کلی تحت تاثیر قرار می دهد. به همین دلیل هدف این مقاله بررسی بحران هویت شهروند نابینا است و به شیوه ی توصیفی- تحلیلی انجام شده است. با توجه به ماهیت موضوع و همچنین، تحقیقات داخلی و خارجی انجام شده ی مرتبط با این موضوع نظریه ی نظام های اجتماعی پارسونز و نظریه ی بحران های هابرماس چارچوب نظری اصلی تحقیق را تشکیل می دهند. نتیجه نشان می دهد که کشورهای درحال توسعه هنوز با بحران هایی مثل بحران هویت روبرو هستند که سبب مشکلاتی در حوزه ی آموزشی، خانوادگی و... می شود و اختلال در شکل گیری مناسب پیوندها و روابط را می تواند به دنبال داشته باشد.
|
