کد jr-46565  
عنوان اول اثربخشی رفتاردرمانی DBT در تقلیل افسردگی دانشجویان کم‌بینای آرپی  
نویسنده منصور شادکام  
نویسنده حسین سراوانی  
عنوان مجموعه شیوه‌های توان‌یابی پژوهش‌ها و گزارش‌ها  
نوع کاغذی  
ناشر انتشارات توانمندان  
سال چاپ 1399شمسی  
شماره صفحه (از) 154  
شماره صفحه (تا) 155  
زبان فارسی  
متن محل انتشار
دومین کنگره سراسری موج سوم درمان‌های رفتاری (سال 1398)

مقدمه: آرپی نامی است که به گروهی از بیماری‌های چشمی ارثی و ژنتیکی اطلاق می‌شود. این گروه از بیماری‌ها شبکیه را مبتلا می‌سازد. متأسفانه این رخداد به‌تدریج و ناگهانی حداکثر بینایی فرد را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد بالطبع ابعاد سلامت وی را به خطر می‌اندازد که نیاز به مداخلات روانشناختی جهت بازگشت حداکثری فرد آسیب دیده به زندگی محسوس می‌باشد. هدف از این پژوهش تعیین میزان اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک ((DBT به عنوان راهکاری برای کاهش میزان افسردگی دانشجویان کم‌بینای آرپی بود.
روش: جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کم‌بینای آرپی دانشگاه‌های استان تهران به تعداد می‌باشد. حجم نمونه 14نفر (تعداد 7نفر به طور مساوی در هر دو گروه آزمایش و کنترل) از دانشجویان مذبور و روش انتخاب آنها تصادفی بود. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه افسردگی بک در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 2 ساعته تحت رفتار درمانی قرار گرفتند که در این جلسه‌ها، افراد مهارت‌های متنوعی را در چهار دسته مختلف فرامی‌گیرند؛ مهارت‌های اثربخشی بین فردی (ارتباط موثر)، مهارت پذیرش پریشانی (پذیرش واقعیت)، مهارت‌های تعدیل احساسات و مهارت‌ها یا افزایش هوشیاری فراگیر. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله‌ای دریافت نکرد. تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزار ((SPSS انجام گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه نشان داد.
یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن است رفتار درمانی دیالکتیک بالأخص به صورت گروه درمانی در کاهش افسردگی اثربخش است.
نتیجه‌گیری: نتیجه پژوهش نشان می‌دهد که سازگاری با شرایط جدید مهم‌ترین اصل در مداخلات روانشناختی برای افراد کم‌بینای آرپی می‌باشد که روش رفتاردرمانی DBT کم هزینه و در زمان معقول میسر می‌باشد.
کلیدواژه‌ها: رفتاردرمانی DBT، کم‌بینای آرپی، دانشجو  
تاریخ ثبت در بانک 4 مرداد 1400