| کد | jr-46203 |
|---|---|
| عنوان اول | پیشگامی بهزیستی در پیشگیری از کرونا |
| عنوان مجموعه | کرونا و معلولیت |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | انتشارات توانمندان |
| محل چاپ مجموعه | قم |
| سال چاپ | 1399شمسی |
| شماره صفحه (از) | 125 |
| شماره صفحه (تا) | 127 |
| زبان | فارسی |
| متن |
سازمان بهزیستی به عنوان متولی امور معلولان، از زمانی که ورود کرونا-ویروس به ایران اعلام شد، اقدامات پیشگیرانه‌ی خود را انجام داد تا جامعه‌ی هدف، کمترین میزان قربانی این ویروس خطرناک را داشته باشد. به گزارش ایران سپید محمد نفریه، معاون توانبخشی سازمان بهزیستی در گفت و گو با ایران سپید، اجمالاً این اقدامات را تشریح کرد. نفریه در آغاز به این فعالیت‌های کمیته‌ی واگیر سازمان اشاره کرد و اظهار داشت: «در سازمان کمیته‌ای به نام کمیته‌ی پیشگیری از بیماری‌های واگیر هست. این کمیته همان‌طور که از اسمش پیداست، به اقدامات پیشگیرانه در زمینه‌ی بیماری‌های واگیردار مثل آنفلوآنزا می‌پردازد و در این راستا ما تفاهم‌نامه‌ای با دفتر بیماری‌های واگیردار وزارت کشور امضا کرده‌ایم تا همکاری‌های گسترده‌ای داشته باشیم.» نفریه به پیشگامی سازمان بهزیستی در ارائه‌ی برنامه‌های پیشگیرانه اشاره کرد و اظهار داشت: «قبل از اعلام خبر اپیدمی شدن کرونا در چین، به علت وجود آنفلوآنزا در ایران، جلسات کمیته‌ی بیماری‌های واگیردار سازمان برقرار بود. وقتی خبر اپیدمی شدن کرونا در چین منتشر شد که مقارن با آذر 98 بود، طی ارتباطاتی که با وزارت بهداشت داریم، پیش‌بینی کردیم که نه تنها ایران، بلکه جهان با این بیماری دست به گریبان شود. بنابراین اواخر آذر جلسات کمیته را فعال کردیم و 5 بهمن، یعنی 25 روز قبل از مثبت شدن اولین مورد ابتلا به کرونا در ایران، نخستین بخشنامه ما که شامل 8 دستورالعمل بود، صادر و ابلاغ شد. در این بخشنامه مواردی مثل بهداشت محیط، بهداشت فردی، شست و شوی دست، رعایت نکات ایمنی و... آمده بود که این بخشنامه و دستورالعمل‌ها را به مراکز زیر نظر سازمان فرستادیم. دوازدهم بهمن جلسه‌ای بین کمیته و ستاد بحران سازمان تشکیل شد و مقرر شد کمیته و ستاد بحران همکاری‌های مشترکی داشته باشند. بیست و هفتم بهمن، طی بخشنامه‌ای تمام مراکز را قرنطینه کردیم. این زمانی بود که هنوز اولین مورد در ایران مثبت نشده بود و ما هم نمی‌دانستیم واقعاً این اتفاق افتاده یا نه؛ اما چون فکر می‌کردیم این اتفاق به زودی در ایران خواهد افتاد، مراکز را وارد قرنطینه کردیم؛ حتی تمام بازدیدها را لغو کردیم؛ برای مراکزمان اتاق‌های کلین روم یا تنظیم لباس پیش‌بینی کردیم، اتاق قرنطینه پیش‌بینی کردیم، اتاق نقاهت در نظر گرفتیم. برای تمام این اقدامات بخشنامه‌ی سخت‌گیرانه‌ای صادر و ابلاغ کردیم؛ چون جامعه‌ی هدف ما آسیب پذیر است، چنین بخشنامه‌ای تدوین و ابلاغ شد. در آن بخشنامه به مراکز توصیه شده بود مواد بهداشتی، غذایی و ضدعفونی را برای سه ماه ذخیره کنند.» معاون توانبخشی سازمان بهزیستی ادامه داد: «با مثبت شدن اولین مورد در ایران، شورای معاونان سازمان تشکیل جلسه داد و ما اقدامات پیشگیرانه تا آن تاریخ را تشریح کردیم. در آن جلسه تصمیمات خوبی گرفته شد که به صورت مرحله به مرحله اجرا شد. بیش از 60 بخشنامه و دستورالعمل برای مراکز مختلف مثل مهدها، شیرخوارگاه‌ها، مراکز شبانه‌روزی شبه خانواده، مراکز سالمندان، مراکز بیماران روانی مزمن، مراکز بیماران ذهنی حتی کمیسیون‌های پزشکی، سی بی آر، به صورت جداگانه ابلاغ کردیم. همین بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌ها را برای استان‌ها هم فرستادیم. جالب آنکه اولین بخشنامه‌ی وزارت بهداشت ویژه‌ی سالمندان که برای ما ارسال شد، 17 اسفند، یعنی 16-17 روز بعد از مثبت شدن اولین مورد در ایران بود که آن بخشنامه مطابق با بخشنامه‌ای بود که پیشتر خود ما تدوین و به مراکزمان در تهران و دیگر استان‌ها ابلاغ کرده بودیم.» محمد نفریه در ادامه به میزان پایین مبتلایان در جامعه‌ی هدف اشاره کرد و گفت: «این نکته را اضافه کنم که شرایط قرنطینه‌ای که داشتیم، مجبور بودیم نیروهای بیشتری را به کار بگیریم؛ حتی در تهیه‌ی برخی اقلام بهداشتی دچار مشکل بودیم و هنوز هم این مشکل باقیست؛ متأسفانه برخی اقلام را مجبوریم از بازار آزاد تهیه کنیم. با تمام این تفاسیر، خوشبختانه ما کمترین میزان آلودگی به این ویروس را داریم. با وجودی که اپیدمیست و مراکز ما شرایط های‌ریسک دارند، باز نسبت آلودگی و مرگ و میر ما به کشورهای جهان اول پایین است؛ می‌توانیم این را با درصد گرفتن اعلام کنیم؛ حتی فکر کردیم شاید آمار دقیق به دستمان نمی‌رسد. از آنجا که به آمار ثبت احوال دسترسی داریم، میزان فوتی‌های اسفند 98 را با اسفند 97 و فروردین 99 را با فروردین 98 مقایسه کردیم؛ دیدیم خوشبختانه فوتی‌های ما افزایش نیافته و حتی فروردین امسال کاهش هم داشتیم. بیشترین مراکزی که درگیر شده بود، سالمندان، مراکز بیماران روانی مزمن و مراکز بیماران ذهنیست. در مراکز شبه خانواده، خوشبختانه مرگ و میر نداشتیم؛ در مراکز اعتیاد فقط درگیری داشتیم و مرگ و میر نداشتیم؛ بیشترین مرگ و میر ما در مراکز سالمندان بود. عملکردمان خوشبختانه نسبت به کشورهای دیگر قابل قبول بود و این هم از عنایات پروردگار است. همچنین زحمات مسئولین مراکز و پرسنل مراکز با رعایت موازین بهداشتی عملکرد ما را قابل قبول ساخت. ما در شرایطی بودیم که باید پرسنل تغییر شیفت می‌داد؛ مراکزی داریم که 1000 تا هزار و 700 مددجو را نگه‌داری می‌کند و در هر شیفت، حدود 300-400 پرسنل باید جا به جا شود؛ با این حال دو هفته یک بار این تغییر شیفت را داشتیم که کمترین میزان آلودگی را داشته باشیم. |
| تاریخ ثبت در بانک | 21 تیر 1400 |