| کد | jr-46168 |
|---|---|
| عنوان اول | ناشنوایان و چالش حرف زدن با ماسک |
| نویسنده | سادات حسینی خواه |
| عنوان مجموعه | کرونا و معلولیت |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | انتشارات توانمندان |
| سال چاپ | 1399شمسی |
| شماره صفحه (از) | 46 |
| شماره صفحه (تا) | 49 |
| زبان | فارسی |
| متن |
ارباب رجوعی وارد اداره می‌شود، همه افراد، پشت باجه‌ها ماسک زده‌اند، به باجه که می‌رسد در برگه‌ای کوچک می‌نویسد ناشنوا است، کارمند صدایش را بالا می‌برد تا او بشنود، اما او ناشنوا است و نمی‌شنود، این مشکلی است که او و همه ناشنوایان، نیمه شنوایان و کم‌شنوایان کشور هم‌زمان با شیوع کرونا در کشور با آن، هر روز و در هر مکانی از سوپرمارکت تا ادارات، مواجه هستند. ناشنوایان، نیمه شنوایان و کم‌شنوایان در کشور با شیوع ویروس کرونا و رواج ماسک زدن مردم با مشکل «ارتباط‌گیری» و «از دست دادن توانایی لب‌خوانی» مواجه شدند؛ مشکلی که هر روز آنها در زندگی روزمره از خرید در سوپرمارکت‌ها تا مواقع اضطراری مانند بستری در بیمارستان‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. به گزارش ایرنا و طبق آمار بهزیستی حدود 150 هزار نفر از ناشنوایان، نیمه شنوایان و کم‌شنوایان در کشور تحت پوشش بهزیستی هستند که در شرایط کنونی شیوع کرونا با مشکلات ارتباطی نیز روبرو هستند و بیم آن می‌رود که دچار انزوای اجتماعی شوند زیرا بسیاری از ناشنوایان برای برقراری ارتباط موثر با دیگران از لب‌خوانی استفاده می‌کنند و این روزها با قرمز شدن وضعیت کرونا در بسیاری از استان‌های کشور، مردم هر روز بیشتر از گذشته از ماسک استفاده می‌کنند و ناشنوایان نیز بیش از گذشته به برقراری ارتباط نیاز دارند. این احتمال وجود دارد که ناشنوایان در بیمارستان بستری شوند که آنگاه مشکلات آنان دو چندان می‌شود زیرا تجهیزات حفاظتی کادر درمانی بسیار بیشتر از مردم عادی است و اغلب نیز با زبان اشاره آشنایی ندارند. قوانینی مانند فاصله اجتماعی کار ناشنوایان را برای برقراری ارتباط بسیار سخت کرده است، ناشنوایان با شیوع کرونا و رواج ماسک زدن، ناگهان، قدرت لب‌خوانی خود را از دست دادند و زندگی آنها بسیار سخت شد. مردم به ویژه در اماکن عمومی، ادارات و شلوغ می‌ترسند ماسک خود را بردارند و البته حق هم دارند اما فرد ناشنوا در این شرایط شاید به شدت برای انجام کارهای خود نیازمند به ارتباط‌گیری باشند اما شاید مردم از آنها توقع برقراری ارتباط از طریق تله‌پاتی را داشته باشند یا اینکه غرولند کنند که چرا آنها با خود، یک نفر همراه شنوا نیاورده‌اند. ماسک‌های شفاف یا شیشه‌ای در این روزها راه‌حلی برای برقراری ارتباط ناشنوایان با افراد شنوا عنوان شده و در ایران نیز حتی کارگاه‌هایی برای تولید ماسک ویژه نابینایان با استفاده از طلق شفاف، فعالیت خود را آغاز کرده‌اند اما اینکه وضعیت و کیفیت این ماسک‌ها چگونه است را یکی از فعالان حوزه ناشنوایی در ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا توضیح داده است. جمع شدن بخار در ماسک‌های شیشه‌ای مدیر روابط عمومی کانون ناشنوایان ایران می‌گوید: ناشنوایان در کنار به کار گرفتن زبان اشاره، از لب‌خوانی هم برای برقراری ارتباط، استفاده می‌کنند. ماسک زدن امکان برقراری ارتباط را برای ناشنوایان ناممکن می‌کند و کم‌شنوایان و نیمه شنوایان نیز ممکن است صدا را از زیر ماسک خیلی ضعیف دریافت کنند یا اینکه سمعک آنها خراب باشد و متوجه صحبت‌های طرف مقابل نشوند. سمیرا بهرامی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به امتیاز ماسک‌های شیشه‌ای ویژه ناشنوایان می‌افزاید: تعدادی از این ماسک‌های شیشه‌ای به بازار آمد و من به عنوان مترجم زبان اشاره از این ماسک‌های شیشه‌ای استفاده کردم اما متأسفانه زیر این ماسک‌ها، بخار جمع می‌شد و شخصاً نتوانستم از این ماسک‌ها استفاده کنم. وی ادامه می‌دهد: تعدادی ماسک‌های دیگر نیز از آمریکا یا کانادا آمده است که کلاً شیشه‌ای است و بخار جمع نمی‌کند و ناشنوایان راحت می‌توانند آن را استفاده کنند، اما متأسفانه تا الآن که به دست ما نرسیده است. نمی‌دانم این ماسک‌ها وارد ایران شده یا نه اما اگر وارد شده باشد، صد در صد بسیار گران است و مورد استفاده آن به ویژه برای مترجم‌های زبان اشاره است که می‌خواهند به ناشنوا خدمات بدهند. مدیر روابط عمومی کانون ناشنوایان ایران می‌گوید: همچنین پزشکان و پرستاران در مراکز پزشکی هنگامی‌که فرد ناشنوا آنجا بیاید، باید ماسک شیشه‌ای داشته باشند تا ناشنوایان متوجه لب‌خوانی آنها شوند. بهرامی از مسئولان سازمان بهزیستی خواست تا نسبت به تأمین اینگونه ماسک‌ها برای ناشنوایان اقدام کنند و می‌افزاید: شنیده‌ایم که هزینه این ماسک‌ها خیلی زیاد است و هرکسی نمی‌تواند از آن استفاده کند. وضعیت معیشتی اغلب ناشنوایان نیز طوری نیست که بتوانند این ماسک‌های گران را تهیه کنند. از دست دادن امکان لب‌خوانی با زدن ماسک و افسردگی ناشنوایان آلاء معیری یکی دیگری از اعضای کانون ناشنوایان ایران نیز در این باره به خبرنگار ایرنا می‌گوید: گذاشتن ماسک مانع ارتباط و برقراری با افراد ناشنوا است به خاطر اینکه حس شنیداری ناشنوایان در حقیقت از طریق لب‌خوانی است در غیر این صورت صحبت‌های دیگران را متوجه نمی‌شوند چون افراد عادی (شنوا) زبان اشاره را بلد نیستند. وی ادامه می‌دهد: بیشتر ناشنوایان با شیوع کرونا، علاوه بر تأثیر محیط بیرونی یعنی همان روزمرگی زندگی، دچار افسردگی حاد نیز شده‌اند و این تأثیر بسیار زیادی در ضعف سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌کند. ناشنوایان نمی‌توانند با وجود ماسک‌هایی که جلوی لب‌های دیگران گرفته می‌شود، ارتباط برقرار کنند. این عضو کانون ناشنوایان ایران می‌گوید: یکی از نیمه ناشنوایان کار فوری در مورد بیمه داشت اما هنگامی‌که به اداره بیمه مراجعه کرد با این صحنه مواجه شد که همه افراد پشت باجه با ماسک نشسته‌اند؛ وقتی به باجه مورد نظر رسیدم باید خودم را کم‌شنوا معرفی کردم و از آنان خواستم از همان فاصله دور، ماسک را مقداری پایین بیاورند تا بتوانم لب‌خوانی کنم یا اینکه برایم بنویسند تا متوجه شوم. معیری تأکید می‌کند: متأسفانه چون اغلب افراد در مورد افراد ناشنوا آگاهی لازم را ندارند، صدا را بلند می‌کنند که این هیچ فایده‌ای ندارد به خاطر اینکه ناشنوا و کم‌شنوا باید لب‌خوانی کند. ضرورت تولید ماسک شفاف برای ارتباط با ناشنوایان رئیس سازمان بهزیستی در پاسخ به سوال خبرنگار سلامت ایرنا درباره مشکلات ویروس کرونا برای ناشنوایان می‌گوید: از استانداران خواستیم شرایطی فراهم شود که ماسک‌های شفاف تولید شود تا افرادی که با ناشنوایان در ارتباط هستند استفاده کنند. وحید قبادی دانا می‌افزاید: هنگامی‌که کسی ماسک می‌زند، امکان لب‌خوانی برای ناشنوایان وجود ندارد و در نتیجه افرادی که با ناشنوایان در ارتباط هستند باید از ماسک‌هایی استفاده کنند که در قسمت دهان شفاف باشد. مشکلات ناشنوایان در ارتباط با کادر درمانی گیتا موللی عضو هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی نیز از اهمیت ارتباط بین ناشنوایان و کادر درمانی می‌گوید: تاکنون افراد ناشنوا و کم‌شنوا هم در میان بیماران کرونایی بوده‌اند که برقراری ارتباط بین آنان و کادر درمانی بیمارستان‌ها از ضروریات درمان محسوب می‌شود. وی با اشاره به لزوم استفاده از ماسک‌های شفاف از سوی کادر درمانی می‌افزاید: در حال حاضر، بسیاری از ناشنوایان و کم‌شنوایان از روش زبان اشاره برای صحبت کردن با دیگران استفاده می‌کنند و ممکن است که از روش گفتاری هم استفاده کنند اما ضمن آنکه کاملاً به زبان گفتاری مسلط نیستند، شرایط سخت شنیداری مانند وجود سر و صدای مزاحم در محیط، فاصله فیزیکی با فرد مقابل یا عدم توانایی در لب‌خوانی به دلیل وجود ماسک بر روی دهان اعضای کادر درمانی، سبب می‌شود تا در برقراری ارتباط با کادر درمانی دچار مشکل شوند. ضرورت رواج ماسک‌های شفاف در ادارات با توجه به اینکه نظر به وضعیت قرمز کرونا در کشور، بهترین راه پیشگیری از شیوع ویروس کرونا، ماسک عنوان شده، برداشتن آن می‌تواند خطراتی را متوجه همه اقشار کند بنابراین بهترین راه رفع مشکلات کرونا، ترویج استفاده از ماسک‌های شیشه‌ای به ویژه در ادارات و مراکز درمانی است یا اینکه حداقل یک نفر در اداره‌هایی که مراجعه کننده زیاد دارد یا در مراکز درمانی این ماسک‌ها را داشته باشد تا بتواند در صورت لزوم از آنها استفاده کند. البته با توجه به هزینه‌های ماسک در مکان‌های دیگر فعلاً که مردم از ماسک‌های شیشه‌ای استفاده نمی‌کنند، می‌توان از «نوشتن» استفاده کرد. راه حل بهتر این است که سازمان‌های دست اندرکار و خیران هزینه‌های تأمین ماسک‌های شیشه‌ای و شفاف باکیفیت را برای ناشنوایان، افراد شنوا در اداره‌ها و اماکن عمومی، کادر درمان و مترجمان زبان اشاره را بر عهده گیرند. |
| تاریخ ثبت در بانک | 20 تیر 1400 |