| کد | jr-45531 |
|---|---|
| عنوان اول | همایش کارشناسان آموزشی |
| عنوان دوم | نشست متخصصان آموزش و پرورش ناشنوایان برای بررسی شیوه‌های تربیتی و آموزشی حال و تلاش برای یافتن راههای جدید و مطلوب |
| مترجم | راضیه افتخاری |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 1338 |
| شماره صفحه (تا) | 1340 |
| زبان | فارسی |
| متن |
همایش کارشناسان آموزشی ، نشست متخصصان آموزش و پرورش ناشنوایان برای بررسی شیوه‌های تربیتی و آموزشی حال و تلاش برای یافتن راههای جدید و مطلوب. نام کامل این مرکز, همایش کارشناسان خدمتگزار به ناشنوایان در عرصه آموزش است و سازمانی غیرانتفاعی با مدیریتی پیشرفته در زمینه برنامه‌های مربوط به دانش‌آموزان ناشنوا و اختیارات آموزشی برای ناشنوایان است. در 1869 به عنوان مجمع مدیران و سرپرستان مدارس امریکایی ناشنوایان تشکیل شد و رویای ادوارد ماینر گالودت، رئیس وقت موسسه کرولالهای کلمبیا (که امروزه به دانشگاه گالودِت معروف است) که وحدت و یکپارچگی مدیران مدارس در راستای فلسفه برقراری ارتباط در کلاس درس بود، به حقیقت پیوست. امروزه این گروه تلاش می‌کند فرصتهای آموزشی ناشنوایان را در شمال امریکا بهبود بخشد و مدیران لایق و کارآمد مدارس و برنامه‌های ناشنوایان را تشویق کند. این سازمان هنگام تأسیس، یعنی 1869، کنفرانس مدیران و ناظران مدارس امریکایی ناشنوایان نام داشت. در 1928، به کنفرانس مدیران اجرایی مدارس ناشنوایان امریکا، تغییر نام داد؛ و با همین نام در 1958، در قوانین مریلند ثبت شد. این نام نیز، در 1980 به نام امروزی تغییر یافت تا محدودیتهای جغرافیایی و پژوهشی را از میان بردارد. این در حالی است که اعضای کانادایی این سازمان هرگز به کلمه امریکایی به کار رفته در آن, اعتراض نکرده‌اند. این کلمه بیش از آنکه دلالت بر بخش شمال امریکا داشته باشد, دربرگیرنده ایالات متحده است. حذف کلمه مدارس به این منظور صورت گرفت تا آموزش ناشنوایان در محیطهای واحدی صورت گیرد. برای نمونه، در 1980، تنها نیمی از دانش‌آموزان ناشنوا که در آمار سالانه کودکان و جوانان مبتلا به نواقص شنوایی اعلام شده بود, در مدارس شبانه‌روزی ثبت‌نام کردند؛ در حالی که نیمی از آنان در مدارس روزانه، به تحصیل مشغول بودند. در میان معلمان این مدارس، معلمان ناشنوایان این سازمان را به طور غیررسمی، کنفرانس می‌نامند و این در تقابل با نام سازمان دوست آن، یعنی مجمع معلمان است. این دو سازمان از نظر تاریخی کاملا به یکدیگر مربوط‌اند. مجمع معلمان ناشنوایان امریکا پیش از کنفرانس مجریان، تأسیس شد، اما کنفرانس مجریان آموزشی خدمت‌رسان به طور کلی قدرتمند‌تر از مجمع معلمان ناشنوایان امریکایی به شمار می‌رود. هر دو گروه، دارای علایق، نشریات و کارمندان مشترک‌اند. ادوارد ماینر گالودت، پایه‌گذار کنفرانس مجریان است. وی که در آن زمان، مدیریت موسسه کرولالهای کلمبیا را در واشنگتن به عهده داشت, در آرزوی اتحاد و یکپارچگی اصول روشهای ارتباطی مدارس ناشنوایان، در کلاس درس بود. گرچه کنفرانس آن سال، به ششمین مجمع معلمان ناشنوایان امریکا معروف شد، اما همه کسانی که در این کنفرانس گرد هم آمدند, مدیران مدارس بودند, نه معلمان. کنفرانس مجریان با مشارکت هفده مدیر اجرایی که در نخستین کنفرانس شرکت کرده بودند, تاسیس گردید و در چهاردهمین اجلاس آن به رسمیت شناخته شده و با موسسه آموزش ملی ادغام گردید. جلسات این سازمان به ریاست مدیران اداره آموزش ملی برگزار می‌شد و این امر باعث نارضایتی مدیران مدارس خصوصی و روزانه ناشنوایان گردید. در نتیجه، کنفرانس مجریان با ادغام مخالفت کرد و از آن زمان تاکنون با هیچ گروه دیگری اقدام به شراکت نکرده است. اهداف: کنفرانس مجریان برای ارتقای عملکرد مدیریت مدارس ناشنوایان، در راستای اعمال گسترده‌ترین و موثرترین روشها، همچنین توسعه و گسترش رفاه عمومی ناشنوایان تأسیس شده است. در 1980 مدیریت این سازمان, اهداف ذکر شده فوق را به صورت زیر تغییر داد: پیشرفت و گسترش فرصتهای آموزشی دایم، که باعث ارتقای سطح رفاه عمومی ناشنوایان شمال امریکا و تشویق مدیریت کارآمد و لایق مدارس ناشنوایان در زمینه برنامه‌ها، مراکز خدمات و برنامه‌ریزی و بخشهای دولتی در برآورده ساختن نیازهای ناشنوایان گردد. اهداف ذکر شده اصولاً تغییر چندانی نکرده است، اما عبارت محدود کننده مدارس ناشنوایان در اولین بخش این جمله به مفهوم گسترده‌تری چون مدارس، برنامه و ... تغییر یافت و این امر نشان دهنده ایجاد تغییرات در نام این سازمان نیز هست. بیانیه تغییر یافته، شمول کمتری نسبت به اعلامیه نخستین دارد؛ زیرا در بیانیه دوم، حذف عبارت ارتقای رفاه عمومی, توجیه‌کننده تقریبا کلیه اقدامات مفید در این زمینه است. در بیانیه دوم، فرصتهای آموزشی که باعث ارتقای سطح رفاه عمومی می‌شود، مشخص شده است. فعالیتها: یکی از ابزارهایی که کنفرانس مجریان به کمک آن قیومیت تحمیلی خود را در جهت ارتقای فرصتهای آموزشی اعمال کرده، اجلاس دو سالانه این سازمان است. در 62 سال اولیه از تأسیس این سازمان، اجلاس آن به صورت پراکنده تشکیل می‌شد و تنها پانزده جلسه در طول سالهای 1868-1930 برگزار گردید. در 1930، اعضای این سازمان موافقت کردند اجلاس را هر سه سال یک بار برگزار کنند، اما آغاز جنگ جهانی دوم، مانع انجام این برنامه شد. از 1948 تاکنون، اجلاس دو سالانه به صورت یک قانون درآمده است. در سالهای فرد، این اجلاس همزمان با اجلاس مجمع معلمان ناشنوایان امریکا، برگزار می‌شود. در این اجلاس، کنفرانس مجریان یک روز را به بررسی فعالیتهای ویژه خود اختصاص می‌دهد و در ارائه برنامه‌های مجمع در زمان باقی‌مانده نیز، ایفای نقش می‌کند؛ در اجلاسی که در سالهای زوج برگزار می‌شود, به بحث و بررسی درباره اطلاعیه‌هایی که در سه و چهار روز آینده منتشر خواهد شد، پرداخته می‌شود. اقدامات انجام گرفته در اجلاس سالهای زوج، با تلاش یکی از مدارس، چاپ و به اعضا فرستاده می‌شود. از 1951، اقدامات انجام شده در اجلاس مشترک با مجمع معلمان ناشنوایان امریکا، با عنوان یک بخش ویژه, هر شش ماه در نشریه کنفرانس مجریان منتشر می‌شود. ابزار دیگری که برای اجرای اهداف کنفرانس مجریان مورد استفاده قرار می‌گیرد, برنامه اعطای گواهینامه به معلمان ناشنوایان است. در 1960، این کنفرانس همراه مجمع معلمان ناشنوایان امریکا و موسسه الکساندر گراهام بل، شورای آموزش ناشنوایان را به وجود آورد. این سازمان وظیفه هماهنگی تلاشهای این سه موسسه را در زمینه اعطای گواهینامه و دیگر زمینه‌های مربوط به عهده دارد. شورای آموزش ناشنوایان، استانداردهایی را برای معلمان قرار می‌دهد، برنامه آموزش معلمان را ارزیابی می‌کند و اعطای گواهینامه به آنان را نیز به عهده دارد. از 1966 تا 1982، کنفرانس مجریان، چندین قرارداد با سازمان شرح‌نویسی فیلمهای ناشنوایان که بخشی از برنامه‌های آموزش ویژه در وزارت آموزش و پرورش است، منعقد کرد و مرکزی را برای توزیع فیلمهای آموزشی زیرنویس شده تأسیس نمود. با تأسیس این مرکز، درآمد بسیاری عاید آن شد و این سازمان توانست یک دفتر دایمی دایر سازد. این دفتر از 1976 در ساختمان موسسه ملی ناشنوایان به نام هالکس هاوس واقع شده است. کنفرانس مجریان در بسیاری از فعالیتهای خود در این دفتر, با مجمع معلمان ناشنوایان امریکا، مشترکاً عمل می‌کند. این سازمان همچنین در زمینه قانونگذاری, به ویژه در سطح ملی نیز فعال بوده است. مدیران اجرایی این سازمان، اغلب به عنوان شاهد در کمیته‌های کنگره و به عنوان وکیل در دفاتر کنگره حاضر می‌شوند. یکی از معروف‌ترین فعالیتهای کنفرانس مجریان, شرکت آن در حمایت و اداره نشریه سالنامه ناشنوایان امریکا است. این نشریه هجده سال پیش از تأسیس کنفرانس مجریان به وجود آمد، اما کنفرانس تنها مسئول چاپ آن بوده است. از 1948 کمیته‌ای متشکل از چهار عضو از مجمع معلمان ناشنوایان امریکایی و کنفرانس مجریان، مدیریت این نشریه را به عهده گرفته‌اند. اداره و عضویت: مدیریت کنفرانس مجریان متشکل از مدیر، مدیر انتخابی، منشی و صندوق‌دار است. سیاستهای این سازمان از این افراد و یازده عضو هیئت مدیره گرفته می‌شود. این محدودیت که اجرای برنامه‌های آموزش ناشنوایان را فقط باید مدیر یا سرپرست مدارس بر عهده گیرند, از میان برداشته شد تا علاقه‌مندان بیشتری بتوانند نقشهای مدیریتی را در برنامه‌های آموزش ناشنوایان به عهده گیرند. مدیر اجرایی کنفرانس مجریان در مجمع معلمان ناشنوایان امریکا نیز ایفای نقش می‌کند. این سازمان دارای اعضای بسیاری در کمیته‌های دایمی و ویژه هستند. مسئولان تحقیقات آموزشی، روابط عمومی، قانونگذاری و آمار از میان اعضای کمیته دایم برگزیده می‌شوند. با وجود این کمیته‌ها، اعضای بسیاری در انجام امور این سازمان مشغول به کارند. مآخذ: EDHD, P. 56-57; GEDPD, Vol. 1, P. 200-202. ترجمه راضیه افتخاری |
| تاریخ ثبت در بانک | 4 خرداد 1400 |