| کد | jr-45244 |
|---|---|
| عنوان اول | نقص شنوایی در زایمان |
| عنوان دوم | علتها و عوارض ناشنوایی زنان در هنگام زایمان |
| مترجم | محبوبه مرشدیان |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 1270 |
| شماره صفحه (تا) | 1270 |
| زبان | فارسی |
| متن |
نقص شنوایی در زایمان ، علتها و عوارض ناشنوایی زنان در هنگام زایمان. چندین عارضه در حین و پس از زایمان (فرایند به دنیا آوردن نوزاد) به نقص‌شنوایی نوزادان می‌انجامد. این عوارض عبارت‌اند از: نبود اکسیژن، وزن کم در هنگام تولد، بیلی روبین بیش از حد و عفونت. هنگام تولد: چنانچه نوزادان در هنگام تولد از اکسیژن محروم بمانند، در حدود شش درصد از آنان به نقص شنوایی حسی‌ـ عصبی و در نوزادان نارس، در حدود پنج درصد به نوعی از نقص شنوایی حسی‌ـ عصبی متوسط تا شدید، مبتلا می‌گردند. میزان بسیار بالای بیلی‌روبین (رنگدانه صفرا ) باعث بروز بیماری به نام کرن ایکتروس می‌شود که به هسته‌های حلزونی در مغز آسیب می‌رساند و باعث بُروز نقص شنوایی می‌شود. افزون بر این، وجود چند نوع باکتری و ویروس در مجرای زایمانی می‌تواند باعث انتقال عفونت گوش (التهاب شدید گوش‌میانی ) به نوزاد شود، که خود منجر به نقص شنوایی می‌گردد. این عفونتها معمولاً در اثر پنومونی استرپتوکوک و یا آنفولانزای هموفیلوس بروز می‌کنند. حداقل بیست درصد از نوزادان متولد شده با اختلالات شنوایی، در حین فرایند زایمان, بدان‌ها مبتلا می‌شوند. عوامل آن عبارت‌اند از: فشار خون بالای مادر، نارس بودن، نبود اکسیژن (آنوکسی) و یا یرقان . در سایر موارد ناشنوایی به هنگام تولد، عوامل بروز ناشنوایی ناشناخته است. پس از تولد: یکی از شایع‌ترین عوامل ناشنوایی حسی‌ـ عصبی در نوزاد و پس از تولد، مننژیت باکتریایی است. مننژیت، بیماری است در بردارنده عفونت و التهاب پوششهای مغز و عصبهایی که بدان منتهی می‌شوند. معمولاً، مننژیت باکتریایی در اثر اشریشیا کولی (ای. کولی ) بروز می‌کند و چه بسا به نقص شنوایی خفیف یا حاد بینجامد. در حدود نیمی از نوزادانی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، به نقص شنوایی حاد دچار خواهند شد که معمولاً دایمی است. هنگامی که باکتریها از پوشش مغز و از طریق عصب حلزونی وارد حلزون گوش می‌شود، حلزون گوش آسیب می‌بیند. پیش آگهی درباره کودکانی که به مننژیت باکتریایی مبتلا می‌شوند، بسیار ضعیف و اندک است. در حدود نیمی از کودکانی که زنده می‌مانند، مشکلات وخیمی خواهند داشت، از جمله نقص شنوایی، عقب ماندگی ذهنی و حملات تشنجی. گاهی, کودکان مبتلا به مننژیت, به عفونت گوش همراه با ناشنوایی انتقالی مبتلا می‌شوند؛ که البته با مصرف آنتی‌بیوتیک، قابل درمان است. مأخذ: EDHD, P. 169-170. ترجمه محبوبه مرشدیان |
| تاریخ ثبت در بانک | 16 اردیبهشت 1400 |