| کد | jr-44648 |
|---|---|
| عنوان اول | نشریه انجمن مربیان شنوایی کانادا |
| عنوان دوم | مجله ویژه مسائل ناشنوایان در کانادا |
| نویسنده | مایکل رودا |
| مترجم | سیدطاهر احمدی |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 1260 |
| شماره صفحه (تا) | 1262 |
| زبان | فارسی |
| متن |
نشریه انجمن مربیان شنوایی کانادا ، مجله ویژه مسائل ناشنوایان در کانادا. این نشریه در 1971 پایه‌گذاری شد. دو جلد نخستین آن با نام آموزگار ناشنوایان کانادا منتشر شد؛ ولی پس از شکل‌گیری انجمن کانادایی آموزگاران معلولان شنوایی در 1973، تبدیل به روزنامه شد. در نُه سال نخست روزنامه همچون یک تجربه آموزشی از سوی دانشجویان مدرسه مشاغل فنی واقع در محوطه مرکزِ مرجع استانهای آتلانتیک ویژه معلولان شنوایی در شرق کانادا منتشر می‌شد. در 1980 این نشریه به دانشگاه آلبرتا در غرب کانادا انتقال یافت و اکنون واحد خدمات انتشاراتی دانشکده آموزش آن را منتشر می‌سازد. در آلبرتا یک روند کاملاً رایانه‌ای تولید و پخش، با استفاده از رایانه آمدال دانشگاه راه‌اندازی شده است. مقاله‌هایی را که در ردیف چاپ قرار می‌گیرند کادر سردبیری دستچین کرده‌اند و از سوی دیگر، بازبینان و نیز معاونان سردبیر یا اعضای کادر سردبیری مورد بازبینی دوباره قرار می‌دهند. همین جریان و بازبینان, بررسی مقاله‌های سفارشی و فراخوانی را به عهده دارند. فرقی بین دو نوع مقاله در بررسی گذاشته نمی‌شود. محتوا و شیوه ویژه‌نامه‌ها را از سوی کادر تولیدی دانشگاه آلبرتا معین می‌کند. کوششهایی برای تراز نمودن گرایشهای گوناگون پدید آمده و کوششهایی نیز، برای ایجاد یک مجموعه مقاله‌ها و بازخوانیهای مرتبط با هم انجام پذیرفته است. اهداف: نشان نشریه, اهداف پایه‌ای آن را توصیف می‌کند. دو دایره متفاوت رنگی, نشان‌دهنده میراث انگلیسی‌ـ فرانسوی کاناداست که در هم حلقه گشته و نشان دهنده اتحاد این دو تبار است. برگ افرا, نشان پرچم کانادا را تدایی می‌کند. پیکان, نماد پیشرفت اهداف است. نخستین کادر سردبیری آن نشریه به برگزاری یک کنفرانس ملی در کانادا تأکید می‌ورزیدند تا بدین وسیله دستور تأسیس یک سازمان داده شود که سرانجام به تأسیس انجمن مربیان شنوایی کانادا تبدیل شد. مضمونها به طور مرتب در نخستین جلدهای روزنامه تکرار می‌شد و گاهی نیز پانوشت درباره اینکه آیا آموزگاران کودکان ناشنوا باید سازمان جداگانه‌ای ایجاد کنند یا باید به آموزگاران گروههای دیگر کودکان استثنایی بپیوندند, اظهار نگرانی می‌شد. مسئله دو زبانه بودن، یعنی فرانسوی‌‌ـ انگلیسی بودن آن، مسئله مهمی بود، اما پس از مدتی، انتشار روزنامه به هر دو زبان کشور کانادا، این مسئله را حل کرد. البته، امکان عملی شدن این هدف، یعنی دو زبانه بودن روزنامه همیشه وجود نداشت، ولی دستیابی به این هدف، همیشه در دستور کار دست‌اندکاران مجله بود. این روزنامه در نخستین سال انتشار, مشکل حمایت مالی داشت. تاریخ: روزنامه بازنمودارِ چهره‌های زمان و دگرگونی شیوه‌های تخصصی بود. مایکل مارسدن , فعالانه در تأسیس و بنیاد آموزگار ناشنوایان نقش داشت. وی، از این بنیاد به عنوان مجالی برای گسترانیدن نخستین کنوانسیون آموزگاران ناشنوایان کانادا، که در مدرسه اونتاریوی ناشنوایان در 22 تا 25 آگوست 1973 در شهر بلویل برگزار گشت استفاده کرد. پس از درگذشت مارسدن، فیشر راسل به سردبیری رسید و سمت او ادامه داشت تا آنکه در 1981 برایان کلارک و مایکل رودا به عنوان همکاران سردبیر به وی پیوستند. از همان نخست، دیوید- تینگلی ، گری بانچ و مایکل کلر با روزنامه همکاری داشتند و در راه‌اندازی روزنامه در دوران آغازین آن موثر بودند. در 1983 کریستین مورو لتر ، به عنوان معاون سردبیر در بخشِ فرانسوی زبان و در 1984، استیو کری به عنوان ویراستار نشر و تولید انتخاب شد. امید می‌رفت انتخاب ویراستاران فرانسوی‌زبان به تولید و نشر مطالب به زبان فرانسوی، در ادامه هرچه بهتر آن تأثیرگذار باشد و سبب اشتراک فرانسوی زبانان کانادا را فراهم آورد. برگهای روزنامه, خود گاهنامه‌ای از رخدادهای مربوط به آموزش کودکان ناشنوا در کانادا از ابتدای 1970 هستند. رخداد مهم در 1971-1972 بنیادگذاری خود روزنامه بود. در 1973، 320 نماینده از سراسر کانادا در نخستین کنوانسیون ملی آموزگاران کانادایی ناشنوایان شرکت جسته و نشریه انجمن مربیان شنوایی کانادا به دنیا آمد. در 1975 دومین کنوانسیون ملی، انجمن تازه پاگرفته‌ای را راه‌اندازی کرد و یک کمیته استانداردهای تخصصی آموزگاران معلولان شنوایی به وجود آمد. در 1977 پیشنهادهای این کمیته در روزنامه مذکور چاپ شد و چندی بعد در دیدار دوسالانه نشریه در ادمونتون آلبرتا و در آگوست همان سال, به بحث و مذاکره و تصمیم‌گیری گذاشته شد. همکاریهای بعدی میان مدیر ملی نشریه انجمن، گری بانچ و وزیر آموزش و پرورش منطقه بریتیش کلمبیا، دبلیو. جی. هاردویک ، درباره مسئله ترس از آینده مدرسه شبانه‌روزی جریکو هیل برای دانشجویان ناشنوا در منطقه بریتیش کلمبیا دور می‌زد. «نمایش ملی» این ترس و نگرانی در روزنامه، اسباب هشیاری دیگر ایالات کانادا نسبت به مدرسه‌های دانشآموزان ناشنوایی که در جامعه ناشنوایان ایجاد شده بود را فراهم آورد و مقامات اداره‌های آموزشی ایالات را نسبت به حمایت از سیاستهایی که برای آنان تهدیدآمیز بود، آگاه می‌ساخت. نگاه سردبیر: در اوایل 1980 دگرگونی در توجه و تمرکز نشریه به دانشآموزان ناشنوای مدرسه‌های معمولی و برنامه‌های اصلی و بسترساز دیده شد. نقدها و مباحث هنری و نوشته‌های سازنده مورد حمایت نشریه انجمن مربیان قرار گرفت و از طریق روزنامه هدایت شد و حدّ و حدود کارهای تقدیم شده به روزنامه, بسیار بالا رفت و اعتبار دانشجویان و آموزگاران را که در بحثها شرکت می‌جستند, چندین برابر می‌کرد. وقتی نشریه به دانشگاه آلبرتا سپرده شد, کیفیت فنی آن به دلیل حمایت از آن، بهبود یافت. این روزنامه درست در زمانی آغاز به کار کرد که ارتباط کلی به مثابه فلسفه آموزشی برای آموزش دانشآموزان ناشنوا ضرورت یافت و نیز، بسیاری از مقاله‌های روشنگر و نامه‌هایی که در ارتباط با این موضوع بود، نوشته شد. به موازاتی که محتوای آن بیشتر به سمت موضوعات جاری می‌رفت، موضوعهایی چون زبان گفتار و نوع ارتباط را منعکس می‌کرد. در اوایل دهه 1980 روزنامه بیش از پیش، نگاه کانادایی یافت. آموزگاران دانشآموزان ناشنوا همانند دیگر همتایان کانادایی, هویت نژادی و شخصیت کانادایی‌شان را باز می‌یافتند. پس از رشد و توسعه این نشریه, سردبیری تصمیم گرفت مجله دیگری به نام اینتر آمی را با هدف همکاری با کنوانسیونهای امریکای شمالی وابسته به انجمنهای معلولان شنوایی در وینیپگ ، در 1983 منتشر کند. این نشریه به دلیل کانادایی بودن مورد استقبال امریکاییان قرار نگرفت، ولی تأثیر عمیقی بر جای گذاشت. گفته می‌شود: آنترآمی به صورت یک نشریه تخصصی مفید و وزین چاپ می‌شده است. از اینرو، این نشریه قادر شده خود را همردیف سایر نشریه‌ها حفظ کند و به ثبات مالی و شهرت و رسمیت جهانی، امیدوار باشد. مأخذ: GEDPD, Vol. 2, P. 120-121. مایکل رودا ترجمه سیدطاهر احمدی |
| تاریخ ثبت در بانک | 30 فروردین 1400 |