| کد | jr-44644 |
|---|---|
| عنوان اول | نشریات ناشنوایی |
| عنوان دوم | فعالیت ناشنوایان در عرصه تهیه و نشر مجله |
| نویسنده | ژرومه دی. شاین |
| مترجم | لقمان سرمدی |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 1251 |
| شماره صفحه (تا) | 1256 |
| زبان | فارسی |
| متن |
نشریات ناشنوایی، فعالیت ناشنوایان در عرصه تهیه و نشر مجله. یوهان گوتنبرگ با اختراع دستگاه چاپ در سال 1400 به ناشنوایان کمک بیشتری کرد؛ زیرا ناشنوایان برای مبادله و ارتباطات, به این صنعت, بیشتر از دیگر قشرها نیاز داشتند. در قرن هجدهم, که انتشار مجلات به شکل امروزی آن آغاز شد، این پدیده, کارآیی صنعت چاپ و نشر را توسعه داد. ناشنوایان نیز با استفاده از هر دو پدیده، پیشرفتهای قابل توجهی به دست آوردند. توسعه صنعت چاپ و تولید مجله در میان ناشنوایان، پی‌آمدهای بسیاری را همراه داشت؛ از جمله به اقتصاد مراکز ناشنوایی، تحکیم و گسترش روابط در جامعه ناشنوایی، اطلاع‌یابی از فرهنگ و دانش و رخدادها و اطلاع‌رسانی کمک کرد. به دلیل زمینه‌هایی که در جامعه امریکا بیش از دیگر مناطق جهان وجود داشت، ناشنوایان این کشور بیش از دیگران از این امکانات استفاده کردند. مدیریت آموزشی ناشنوایان در این کشور، از دوره متوسط، ناشنوایان را با چاپ و نشر و روزنامه‌نگاری و تولید نشریه آشنا می‌ساخت. از این رو, نشریات گوناگونی که دانش‌آموزان در این مقطع عرضه کردند, در بایگانی مجلات, موجود است. نشریات دانش‌آموزی : بسیاری از مدارس با دسترسی به صنعت چاپ، از تجربیات دانش‌آموزان خود به صورتهای گوناگون استفاده کردند و شروع به انتشار نشریات ادواری کردند. ابتدا بیشتر نشریات ادواری در شکل و اندازه روزنامه, و سپس در قطع مجله‌های امروزی منتشر می‌شدند. بسیاری از آنها در ابتدا به صورت ماهانه منتشر شدند؛ اما با گسترش و ارتقای مهارتهای دانش‌آموزان، توانایی خود را افزایش دادند. در دهه1890 دست کم سه مدرسه اقدام به انتشار روزنامه می‌کرد و بالغ بر سی هفته‌نامه منتشر می‌شد. همین نشریات مدرسه‌ای، موجبات گسترش مهارتهای نویسندگی را فراهم کردند و فرصتی را پدید آوردند که دانش‌آموزان شروع به نوشتن مطالب کنند و به واسطه دیدن نام خود در نشریات و مجلات، اشتیاقشان برای نویسندگی بیشتر شود. برخی از همین دانش‌آموزان بعدها نویسندگان، سردبیران و روزنامه‌نگاران برجسته‌ای شدند. نشریات جامعه ناشنوایان: لوی باکوس ، دانش‌آموخته مدرسه ناشنوایان امریکا، از شاگردان لورنت کلرک ، از این حیث که نخستین روزنامه تخصصی و حرفه‌ای جامعه ناشنوایان را راه‌اندازی کرد، قابل تحسین است. او سردبیر و صاحب امتیاز هفته‌نامه کاناجوهاری رادی بود. وی شروع به انتشار ستون خبری مورد علاقه شهروندان ناشنوا نمود؛ این نشریه از ابتدا در محل مدرسه مرکزی ناشنوایان نیویورک بود. بعدها باکوس از تمهیدات قانونی مناسب برای ارسال نشریه به ناشنوایان ایالات دیگر از طریق پست بهره‌مند شد. در 1860، انتشار ماهنامه راهنمای گالودت و رفیق کرولالها آغاز شد. این ماهنامه, نخستین نشریه‌ای بود که منحصراً به خوانندگان ناشنوا اختصاص داشت و ویلیام ام. چمبرلین سردبیری آن را به عهده داشت. چاپ این نشریه در بوستون صورت می‌گرفت. نشریه مزبور, به عنوان ارگان رسمی انجمن ناشنوایان گالودت نیوانگلند فعالیت می‌کرد. حدوداً در 1870 بود که هنری سی. رایدر اقدام به انتشار نشریه کرولالها کرد. این نشریه, نخستین هفته‌نامه خبری جامعه ناشنوایان بود. بعدها مدرسه ناشنوایان نیویورک مسئولیت انتشار آن را برعهده گرفت. ملویل بالارد ، جان بی. هاچکیس ، جوزف. پی. پارکینسون و جیمز دنیسون از نخستین کسانی بودند که اقدام به انتشار نخستین نشریه و مجله ادبی ناشنوایان به نام سایلنت ورکر نمودند. از این مجله استقبال چندانی نشد و پس از پنج سال، انتشار آن متوقف شد. در 1894، اُ. اچ. رجنزبرگ در شیکاگو اقدام به انتشار نشریه مظهر ملی کرد. در میان کارکنان نشریه، نویسندگان برجسته ناشنوا از جمله روبرت پی. مک گرگور ، جیمز اچ. کلاود ، جی. شویلر لانگ ، جورج دبلیو. ودیتز و جیمز ای. گالاهر حضور داشتند. با اینکه شمارگان نشریه به 1200 نسخه رسید، پس از دو سال با کاهش شمارگان مواجه شد. در 1887 مجله سایلنت ورکر در مدرسه ناشنوایان نیوجرسی منتشر شد. در 1929 انتشار آن متوقف شد، اما بار دیگر در 1948 به عنوان ارگان رسمی انجمن ملی ناشنوایان فعالیت خود را از سر گرفت. سردبیران متعددی, مسئولیت این مجله را برعهده داشته‌اند، از جمله: بیل آر. وایت ، لوئل اف. شرایبر و بایرون بی. برنز . در 1949 جس ام. اسمیت ، نایب رئیس انجمن ملی ناشنوایان و آموزگار مدرسه ناشنوایان، تنسی ، سردبیری نشریه را به عهده گرفت. در 1964 نام این نشریه به ناشنوای امریکا تغییر یافت و در 1980 دفتر مرکزی انجمن ملی ناشنوایان در مریلند، مسئولیت سردبیری آن را به عهده گرفت. همچنین انجمن ملی ناشنوایان در 1979 شروع به انتشار روزنامه‌ای به نام ناد برودکَستر نمود. در 1929 نشریه شهروند ناشنوای امریکا منتشر شد، یعنی همان سالی که انتشار سایلنت ورکر متوقف شد. سردبیری نشریه را روی بی. کانکلینگ برعهده داشت و در اوهایو چاپ و منتشر می‌شد. انتشار این نشریه در 1942 متوقف شد. در 1937، لئو لویس ، ناشر و رئیس انجمن ناشنوایان تگزاس، انتشار مدرن سایلنت را آغاز کرد. این نشریه از کیفیت بالایی برخوردار بود و در طراحی آن از شیوه‌های مدرن استفاده شده بود؛ به گونه‌ای که از این لحاظ قابل مقایسه با نشریه قدیمی سایلنت ورکر بود. متأسفانه انتشار آن پس از دو سال متوقف شد. در 1938، ویلارد اچ. وودز ، انتشار دف دایجست را آغاز کرد. این نشریه از لحاظ قطع و اندازه مشابه ریدرز دایجست بود و به موفقیتها و دستاوردهای ناشنوایان در هنر، علوم و صنعت می‌پرداخت. سردبیری نشریه را وودز و اِلِینور ای. شرمن برعهده داشتند. مدیر اجرایی نشریه, چارلز موسکویتز بود و فلورنس بی. کرامت یکی از اعضای هیئت تحریریه آن بود. گیلبرت سی. برادوک ، پترا اف. هوارد ، وسلی لوریتسن ، مارگارت ای. جکسون ، و هوارد ال. تری که از نویسندگان به نام زمان خود به شمار می‌آمدند، از جمله اعضای هیئت تحریریه بودند. در دهه 1940 ریوبِن آلیتزر , روزنامه سایلنت کاوالیر را به عنوان ارگان رسمی انجمن ناشنوایان ویرجینیا منتشر شد. پس از مدتی, این روزنامه به واشنگتن دی. سی انتقال یافت و در آنجا آلن بی. کرامت سردبیری آن را به عهده گرفت و به صورت یکی از خواندنی‌ترین روزنامه‌های زمان خود درآمد. پس از مدتی، با حذف واژه سایلنت تنها با عنوان کاوالیر منتشر شد. کاوالیر، خوانندگان نشریات قدیمی همچون سایلنت مدیا و نشریه قدیمی کرولالها را جذب خود کرد. این روزنامه, در اوج فعالیت خود، بالغ بر چهارهزار مشترک دایمی داشت که از طریق پست, روزنامه خود را دریافت می‌کردند. بعدها کاوالیر به ادگار ام. وینکوف و لوتر بون واگذار شد و مقر آن به کارولینای شمالی انتقال یافت. در آنجا با اخبار ناشنوایان امریکا با سردبیری تروی هیل ادغام شد و بدین ترتیب ناظر ملی منتشر گردید. اما انتشار ناظر ملی در 1956 متوقف گردید. در 1969، خبرنامه سایلنت یا سایلنت نیوز منتشر گردید. جولیوس ویگینز و همسرش در نیوجرسی، چاپ و انتشار آن را به عهده داشتند. والتر ام. شولمان نیز سردبیر نشریه بود. شمارگان سایلنت نیوز به سرعت افزایش یافت. هم اینک, انتشار آن به صورت ماهانه صورت می‌گیرد و حاوی خبرهایی درباره جامعه ناشوایان, از گوشه و کنار امریکاست. در اوایل دهه 1970، کلارنس سوپالا اقدام به چاپ و انتشار خبرنامه‌ای کوچک و دستی به نام طیف ناشنوایان نمود. یکی از موضوعات مورد توجه این خبرنامه، وضعیت آموزش و پرورش فرزندان ناشنوا به ویژه در ایالت اورِگان بود. این خبرنامه, مدافع سرسخت حقوق ناشنوایان بود و از نخستین نهادها و نشریاتی بود که از شیوه ارتباط کلی حمایت کرد. همین خبرنامه کوچک, مخاطبانی در سراسر کشور داشت و بیشتر خوانندگان, با دیدگاهها و تلاشهای سوپالا موافق و هم‌رأی بودند. اما این خبرنامه در 1979 منحل شد و به انتشار خود پایان داد. امپایر استیت نیوز و نشریه یه سایلنت کَریر و واد پایلِت از جمله قدیمی‌ترین نشریات ایالتی به شمار می‌آیند. دو نشریه دف اپیسکوپالین و دف لوتَرن از قدیمی‌ترین نشریات مذهبی‌اند که امروزه هم به انتشار خود ادامه می‌دهند. شاید نشریه دی سی آیز که انجمن ناشنوایان واشنگتن دی. سی آن را منتشر می‌کند، قدیمی‌ترین نشریه ادواری باشد که به صورت مستمر انتشار یافته است. این نشریه، در 1961 با همت فردریک سی. شرایبر منتشر شد. امروزه, نزدیک به پانصد نشریه مرتبط با ناشنوایان و ناشنوایی وجود دارند که همچنان به فعالیت خود در این زمینه ادامه می‌دهند. جامعه ناشنوایان در سالهای اخیر شاهد ظهور نشریاتی چون خبرنامه اخبار سیاهان ناشنوا ، دف انجلر و دف اسکایر بوده است که در حوزه خاصی فعالیت می‌کنند و مخاطبان ویژه‌ای دارند. از واژه سایلنت به معنای خاموش و صامت، بیش از شصت بار در عناوین نشریات استفاده شده است. شاید روزنامه تمام رنگی و دینی‌ـ مذهبی رَنچ هنَد که در بیل رایس رانچ واقع در تنسی منتشر می‌شود، از بیشترین مخاطب و خواننده در میان جامعه ناشنوایان برخوردار باشد؛ به گونه‌ای که شمارگان آن به حدود یکصد هزار نسخه می‌رسد. دیگر نشریات و مجلات شاخص سراسری عبارت‌اند از ناشنوایان امریکا، یا سایلنت نیوز، ناد برودکستر ، دف آمریکن نیوز ، ولتا ریویو ، گالودت آلومنی نیوزلتر ، ان. تی. آی. دی. فوکوس و گالودت امروز این نشریات و مجلات در حال حاضر فعال‌اند. رسانه‌های نوشتاری تخصصی: ناشنوایان امریکا همواره به ایجاد و گسترش رسانه‌های نوشتاری تخصصی, تمایل و گرایش داشته‌اند. در این بخش از نوشتار، نشریاتی مورد بررسی قرار می‌گیرد که عمدتاً درباره ناشنوایی است و نگرش به آن، از زاویه و چشم‌انداز نهادهای خاص تعداد این نشریات بسیار است؛ به گونه‌ای که تمامی جوانب زندگی ناشنوایان را تحت شعاع قرار می‌دهند. قدیمی‌ترین نشریه تخصصی در حوزه آموزش و پرورش ناشنوایان که انتشار آن مستمر بوده، سالنامه ناشنوایان امریکا است که نخستین شماره آن در 1847 منتشر شد و به استثنای دوره جنگهای داخلی, همه ساله منتشر شده است. جامعه‌شناسان امریکا نیز از همان آغازین روزهای شکل‌گیری این رشته علمی، به ناشنوایان و مسائل مربوط به آنها علاقه‌مند بوده‌اند؛ روان‌شناسان، مقالاتی را درباره معاینه کودکان ناشنوا منتشر کردند؛ در سده شانزدهم، زبان‌شناسان نیز توجه خود را به زبان اشاره ناشنوایان معطوف ساختند. همین علاقه‌مندی را در میان مددکاران اجتماعی و توانبخشی نیز می‌توان مشاهده کرد. با این حال, میزان این علاقه‌مندی به اندازه جامعه‌شناسان نیست. حدود یک سده پیش، توجه به ناشنوایانی که معلولیتهای متعددی داشتند، بیشتر شد. ای. اِی. فای ، مقالاتی درباره عقب‌ماندگی ذهنی و ناشنوایی در ویژه‌نامه‌های سالنامه ناشنوایان امریکا نوشت. در 1879، اِی. اِی. فولر مقاله‌ای را درباره ناشنوایی و نابینایی ارائه کرد. به طور کلی، نشریات ادواری در زمینه تعریف و تعیین فرهنگ خود, به ناشنوایان یاری رسانده‌اند. به خاطر تماس و ارتباط این نشریات با جامعه ناشنوایان و کارشناسان مربوط، تأثیرگذاری آنها بر امور اجتماعی‌ـ سیاسی ناشنوایان قابل توجه بوده است. در واقع, این نشریات افزون بر اطلاع‌رسانی، مجال و فرصتی را برای سازماندهی رویدادهای آینده به وجود آورده‌اند. برای نمونه, همین گفت‌وگوها بود که منجر به سازماندهی دوباره در مدیریت انجمن ملی ناشنوایان در اواخر دهه 1950 شد و مبنای سازماندهی دوباره آن را 1962 و 1964 فراهم ساخت. نشریاتی همچون ناشنوایان امریکا، عمدتاً به وسیله ناشنوایان منتشر می‌شوند. بیشتر مطالب به نوعی با جامعه ناشنوایان مرتبط است؛ از مقالات فلسفی و گزارشهای علمی تا خبرهایی در ارتباط با مسابقات زیبایی، همایشهای اجتماعی و رویدادهای ورزشی. طبقه‌بندی و دسته‌بندی: نشریات ادواری عمده را، که به نوعی با ناشنوایی و ناشنوایان مرتبط‌اند، می‌توان به چهار عنوان کلی دسته‌بندی کرد: - نشریاتی که به موضوعات و مسائل مرتبط به ناشنوایان می‌پردازند، از جمله مسائل و موضوعات اجتماعی‌ـ سیاسی و کارآفرینی یا نوآوری. در این بخش، معتبرترین نشریات و مجلات عبارت‌اند از: فرات و ناشنوایان امریکا. این دو نشریه که به ترتیب, نمایندگی انجمن ملی برادری ناشنوایان و انجمن ملی ناشنوایان را برعهده دارند، باید در حوزه مورد علاقه خود، با بسیاری از نشریات ایالتی و محلی همکاری کنند. بدون شک، هر سازمانی که به بعد اجتماعی زندگی ناشنوایان می‌پردازد، یک نشریه ادواری دارد که به صورت خبرنامه و یا مجله‌ای وزین و معتبر منتشر می‌شود. - ارتباطات‌شناسی, اصطلاحی است که وندل جانسون آن را پیشنهاد کرد. وی شخصیت برجسته‌ای است که در رشد و گسترش تخصصهای مرتبط با گفتار و شنوایی در امریکا نقش موثری داشته است. او با این اصطلاح، در صدد بیان تمامی رویکردها و نگرشهای موجود در رشته‌های صوت‌شناسی، شنوایی‌شناسی، زبان‌شناسی، گوش‌شناسی، آموزش استثنایی، آسیب‌شناسی گفتاری و سایر رشته‌های مرتبط با ارتباطات انسان و عوامل مخل این ارتباطات بوده است. تمامی نشریات و مجلاتی که به نوعی به موضوع مختل شدن روابط انسانی در اثر ناشنوایی می‌پردازند، در این بخش جای می‌گیرند. از جمله نشریات ادواری که در این بخش جای می‌گیرند، می‌توان به نشریات زیر اشاره کرد: سالنامه‌های گوش، حلق و بینی‌شناسی ، آرشیوهای گوش و حنجره‌شناسی ، آشا و ادسیبل ، نشریه آموزشی شنوایی و شنوایی‌شناسی ، گوش و شنوایی ، نگرش ارتباط ، نشریه پژوهشهای ارتباطات انسانی ، نشریه انجمن صوت‌شناسی امریکا، نشریه کمک‌شنوایی . - نشریات آموزشی؛ با توجه به تعدد نشریات و مجلاتی که در زمینه آموزش ناشنوایان فعالیت می‌کنند، می‌توان به اهمیت و تأثیر آن در زندگی ناشنوایان پی برد. نشریات و مجلات مهمی که با آموزش ناشنوایان سروکار دارند، عبارت‌اند از: سالنامه ناشنوایان امریکا، نشریه وابسته به انجمن مربیانِ ناشنوایان کانادایی و مبتلایان اختلالات شنیداری ، نشریه تخصصی آموزش زبان انگلیسی به ناشنوایان و نشریه ولتا ریوبو . توانبخشی را هم باید در کنار مقوله آموزش و تحصیل لحاظ کرد. با این حال, در امریکا ساختار اجتماعی و بهزیستی جامعه، از جایگاه مجزا و جداگانه‌ای برخوردار است و به ارائه خدمات به بزرگسالان ناتوان، به ویژه ناشنوایان، اختصاص دارد. از این رو, بخشی از نشریات و مجلات ویژه ناشنوایان را می‌توان در این بخش جای داد؛ از جمله: ای. سی. دی. دی. اکشن ، نشریه توانبخشی امریکا ، نشریه توانبخشی ناشنوایان ، نوشتگان توانبخشی و روان‌شناسی توانبخشی . تنها نشریه‌ای که منحصراً به موضوع توانبخشی ناشنوایان می‌پردازد، نشریه توانبخشی ناشنوایان است که در 1966 به عنوان ارگان رسمی مددکاران حرفه‌ای توانبخشی که با ناشنوایان سروکار داشتند، شروع به فعالیت کرد. سازمانی که اقدام به انتشار این نشریه نمود، انجمن ناشنوایی و توانبخشی امریکا نام داشت. خدمات چکیده‌نویسی: انفجار اطلاعات, موجبات گسترش روزافزون خدمات چکیده‌نویسی را فراهم ساخته است. امروزه خوانندگان برای یافتن مطالب مورد نظر خود، نیاز به کمک و خدمات خاصی دارند و بیشتر محققان و پژوهشگران با چنین مسئله و مشکلی مواجه‌اند؛ آنها برای یافتن بخشها و مطالب مورد نظر خود و جدا کردن آنها از سایر بخشها با این معضل, روبرو هستند. از همین رو، ارائه خدمات ویژه در زمینه چکیده‌نویسی و استخراج اطلاعات مورد نیاز, شکل گرفت. در 1960 دانشکده گالودت و انجمن گفتار و شنوایی امریکا اقدام به تأسیس شرکت نشریات شنوایی و گفتاری ناشنوایان نمودند. این شرکت، از کمکهای اعطایی اداره بازپروری شغلی و حرفه‌ای مرکزی, برای چاپ و نشر دی. اس. اچ. ابسترکتس استفاده کرد، که فصلنامه‌ای است حاوی چکیده‌های منابع مربوط به ناشنوایی، گفتار و شنوایی. سردبیران نخستین شماره این فصلنامه, که در اکتبر 1961 کامل شد, عبارت بودند از: استفن پی. کویگلی و ژرومه دی. شاین . در این فصلنامه، خلاصه مقالات و چکیده‌هایی از مطالب و مندرجات نشریات تخصصی، بدون ارائه هرگونه تحلیلی، به چاپ می‌رسید. در واقع تنها نقش و کارکرد نشریه، اطلاع‌رسانی بود. از این رو، از ارائه هرگونه تحلیل و نقد درباره مطالب انتشار یافته خودداری می‌شد. البته در این زمینه، یعنی ارائه خلاصه و چکیده مقالات، نشریات متعدد دیگری نیز در کنار پایگاههای اطلاع‌رسانی رایانه‌ای فعالیت می‌کنند. این نشریات عبارت‌اند از: چکیده مقالات ویژه مددکاران اجتماعی ، چکیده مقالات و کتابشناسی ویژه رشد کودک ، چکیده مقالات ویژه آموزش و پرورش استثنایی ، چکیده مقالات مربوط به عقب‌ماندگی ذهنی ، چکیده مقالات روان‌شناسی . پایگاههای اطلاعاتی مربوط که به ارائه خدمات رایانه‌ای در این زمینه می‌پردازند، عبارت‌اند از: مرکز اطلاعات تحقیقات آموزشی و مرکز اطلاعات روان‌شناسی و روانپزشکی . دیگر مناطق جهان: فعالیت ناشنوایان در زمینه روزنامه‌نگاری و انتشار مجله, در همه مناطق جهان, کم و بیش وجود دارد. در ایران از قدیم نشریات متعددی را منتشر کرده‌اند. هم‌اکنون شکست سکوت به همت گروهی از ناشنوایان مشهد منتشر می‌شود. کانون ناشنوایان ایران هم نشریه‌ای به صورت جزوه در سطح محدود منتشر می‌کند. گویا اولین کسی که در ایران نشریه برای ناشنوایان تأسیس کرد جبار باغچه‌بان بود. مأخذ: GEDPD, Vol 2, P. 278-282. ژرومه دی. شاین ترجمه لقمان سرمدی |
| تاریخ ثبت در بانک | 29 فروردین 1400 |