مقاله مجموعه

کد jr-44495  
عنوان اول مرسر، ویلیام  
عنوان دوم هنرمند و نقاش ناشنوای امریکایی  
نویسنده فرانسیس سی. هیگینز  
مترجم لقمان سرمدی  
عنوان مجموعه دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم  
نوع کاغذی  
ناشر موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم  
سال چاپ 1388شمسی  
شماره صفحه (از) 1179  
شماره صفحه (تا) 1181  
زبان فارسی  
متن مرسر، ویلیام ، هنرمند و نقاش ناشنوای امریکایی.
در 1765 در فردریکزبورگ در ویرجینیا به دنیا آمد. او نخستین فرزند از پنج فرزند هیو و ایزابلا مرسر بود. ناشنوا متولد شد و همین اختلال و معلولیت، موجب نگرانی و اضطراب بیش از اندازه والدینش گردید. آنان بلافاصله معلولیت پسرشان را پذیرفتند و از هیچ اقدامی برای کمک به او و حل معضل، او فروگذار نکردند.
درباره سالهای نخست دوران کودکی مرسر، اطلاعات مستند در دست نیست. در نوامبر 1783 دو ماه پس از پایان جنگهای انقلاب، مرسر هجده ساله بود که نزد چارلز ویلسون پیل دوره کارآموزی خود را آغاز کرد. چارلز ویلسون پیل، هنرمند برجسته امریکایی بود که آتلیه و کارگاه هنری‌اش در فیلادلفیای پنسیلوانیا قرار داشت. مرسر را دومین محصل و شاگرد پیل دانسته‌اند.
او از نوامبر 1783 تا آوریل 1786 تحت سرپرستی پیل قرار داشت و شبها را نیز در خانه پیل و در کنار اعضای خانواده او باقی می‌ماند. البته عمو و سرپرست قانونی‌اش هزینه نگهداری، غذا و خوراک و شهریه ماهانه وی را تأمین می‌کردند. سرپرستی قانونی مرسر را ژنرال جورج ویدون بر عهده داشت.
پیل، در نامه‌ای به ویدون، حال و روز مرسر را این گونه توصیف کرده است: ویلیام، به رغم معلولیت شدید، عصبی و خجالتی بودن، امیدوار است و اشتیاق فراوانی به فراگیری شغل و حرفه‌اش دارد. مرسر چند سال پس از نبرد پرینستون، صحنه جنگ را به تصویر کشید. در این اثر رنگی، پدرش ژنرال هیو مرسر، جانش را از دست داده بود. مرسر در هنگام جنگ همراه مادرش در فردیکز‌بورگ زندگی می‌کرد. او در آن زمان بسیار کم ‌سن‌وسال بود؛ از این رو نمی‌توانست از نزدیک شاهد این جنگ باشد؛ اما در نقاشی خود, تمامی جزئیات را به تصویر کشید. تصاویری از این نقاشی ابتدایی در بسیاری از کتابهای مربوط به تاریخ امریکا مشاهده می‌شوند، که گاهی حتی به نام هنرمند آن هم اشاره‌ای نشده ‌است. نقاشی اصلی، در اختیار انجمن تاریخ پنسیلوانیاست. نقاشی دیگری که آن هم موسوم به نبرد پرینستون است و در کتابخانه فایرستون دانشگاه پرینستون نصب شده است، اثر جیمز پیل، برادر چارلز ویلسون پیل است. چارلز ویلسون پیل در نبرد پرینستون حضور داشت و ممکن است صحنه جنگ را برای جیمز تشریح کرده باشد. جیمز، نقاشی رنگی خود را بین سالهای 1783 و 1786 در آتلیه هنری پیل تکمیل کرد. این زمان، مقارن با سالهایی بود که مرسر در آنجا مشغول تحصیل بوده است. نقاشی منتسب به جیمز پیل، در تمامی جزئیات مشابه نقاشی مرسر است؛ از این رو تصور می‌شود که مرسر در 1786 اقدام به کپی‌برداری از نقاشی جیمز کرده باشد. در یکی از نقاشیهای چارلز ویلسون پیل (1783)، واشنگتن در حالی مشاهده می‌شود که شمشیرش را در میدان نبرد به این سو و آن سو می‌چرخاند. در طرف راست و پشت واشنگتن، ژنرال هیو مرسر در حالی که بر روی زمین افتاده، مشاهده می‌شود. پیل از ویلیام مرسر به عنوان الگوی نقاشی خود، از پدر در حال مرگ مرسر استفاده کرد. تنها شکل و تصویر مشخص از این هنرمند ناشنوا، همین است.
دو اثر دیگر هنری نیز به ویلیام مرسر نسبت داده شده است. نیم پرتره‌ای نیز از مادربزرگ مرسر، خانم جین گوردون ، وجود دارد. احتمالاً این تصویر، حوالی سالهای 1786 تا 1790 نقاشی شده باشد. این نقاشی هم اینک در اختیار انجمن تاریخ پنسیلوانیا است. مینیاتوری بیضی شکل از ادموند پندلتون ، مقام برجسته دولتی، اثر دیگری است که منتسب به وی است. این مینیاتور، در اختیار انجمن تاریخ ویرجینیا در ریچموند است.
مرسر پس از بازگشت به فردریکزبورگ در 1786، شروع به کار در حرفه خود کرد. وی افزون بر این نقاشیها، آثار دیگری نیز داشته است، اما هنوز نشانی از آنها به دست نیامده است. او دو سال پیش از مرگش، به دلیل کهولت سن و ضعف و ناتوانی، نقاشی را کنار گذاشت.
مرسر در 74 سالگی و در بیستم اوت 1839، در پی یک بیماری مزمن و ضعف و ناتوانی عمومی، در فردریکزبورگ درگذشت. جسد مرسر در مقبره خانوادگی پاتون در گورستان فراماسونری فردریکزبورگ دفن شد. در این محل، هیچ سنگ قبری دیده نمی‌شود.
در ستون آگهیهای ترحیم ماهنامه فردریکزبرگ پلیتیکال آرنا ، از او با عنوان مردی آرام و متین، گوشه‌گیر و منزوی، کم‌رو و خجالتی و بسیار خیر و نیکوکار یاد شده بود. مرسر را درباره موضوع انقلاب امریکا، کارشناسی معتبر می‌شناختند. او در این زمینه هم مطالعات رسمی داشت و هم به خاطر گذشته خانواده‌اش شناخته شده بود. آگوستوس فولر و جان بروستر کوچک از شاگردان او بودند که از نخستین هنرمندان برجسته ناشنوا در امریکا به شمار می‌آمدند.
با توجه به کمبود اطلاعات درباره ناشنوایان و کارها و فعالیتهایشان در پیش از دوره جنگهای انقلاب و مدت کوتاهی پس از آن، یافتن یک ناشنوای موفق، موردی نادر است. ویلیام مرسر، با وجود معلولیت و ناتوانی، اثری مهم از خویش در تاریخ علم ناشنوایان برجای گذاشته است.
مآخذ:
DPAS, P. 257-259; GEDPD, Vol. 2, P. 208-210.
فرانسیس سی. هیگینز
ترجمه لقمان سرمدی  
تاریخ ثبت در بانک 16 بهمن 1399