| کد | jr-44465 |
|---|---|
| عنوان اول | لوگان، جیمز اچ |
| عنوان دوم | متخصص میکروسکوپ و ناشنوای امریکایی |
| مترجم | لقمان سرمدی |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 1125 |
| شماره صفحه (تا) | 1128 |
| زبان | فارسی |
| متن |
لوگان، جیمز اچ. ، متخصص میکروسکوپ و ناشنوای امریکایی. در 27 فوریه 1843، در شهر آلگنی سیتی پنسیلوانیا به دنیا آمد. در چهار سالگی در اثر ابتلا به بیماری مخملک، شنوایی خود را از دست داد. در پانزده سالگی وارد موسسه ناشنوایان پنسیلوانیا در فیلادلفیا شد. لوگان از این دوره زندگی‌اش، با افتخار یاد می‌کرد؛ زیرا رنجهای بسیاری را به خاطر علاقه‌اش به علوم طبیعی، به جان خریده بود. او در این میان، از یکی از آموزگاران خود، لیویلن پرات به نیکی یاد می‌کرد. پس از ترک مدرسه در 1863، کتابهای فراوانی را تهیه کرد و به تنهایی به مطالعات خویش ادامه داد. افزون بر آن، از کتابهای جوشوا فوستر و بی. دی. پتنگیل نیز بهره می‌برد. از سوی دیگر، جی. نوینس که سالها سرپرستی مدرسه ناشنوایان مینه‌سوتا را برعهده داشت، مربی خصوصی او بود. پرات او را دانش‌آموزی برجسته و ممتاز می‌دانست و از این رو، در موسسه پژوهشهای ساحلی ایالات متحده ، برایش کاری پیدا کرد و لوگان هم به عنوان نقشه‌کش، کار خود را در این موسسه آغاز کرد. درست در همین زمان بود که دانشگاه گالودت افتتاح شد. لوگان در سپتامبر 1864، در یک دوره پیشرفته، به سرپرستی پروفسور ریچارد اس. استورز ثبت‌نام کرد. لوگان در کنار فعالیت شغلی خود برای موسسه پژوهشهای ساحلی، به جمع‌آوری نمونه میکروبهای اعماق دریا می‌پرداخت که در اثر عملیات لایروبی به دست می‌آمدند (از جمله فورامینیفرها، گلوبیجرین‌ها و رادیولاریها). او در دوران دانشجویی خود در دانشکده گالودت، با استفاده از میکروسکوپهای معمولی و قدیمی‌ای که در اختیار داشت، به بررسی و مطالعه میکروبها می‌پرداخت. در واقع، فعالیت در موسسه پژوهشهای ساحلی، او را به زیست‌شناسی علاقه‌مند کرد. او در نخستین سالهای تحصیل خود در دانشکده، روزهای ناآرامی را پشت سر گذاشت. لوگان هر روز صبح زود از خواب برمی‌خاست و پس از مرور درسهای دانشکده، تا ساعت چهار بعد ازظهر کار می‌کرد؛ سپس به خانه باز می‌گشت و باز هم به مطالعه می‌پرداخت. این روند تا دو سال ادامه یافت. در 1865، لوگان از پست خود در موسسه پژوهشهای ساحلی استعفا داد و منشی دکتر ادوارد ماینر گالودت شد و همین به او فرصت داد تا مدت زمان بیشتری را صرف تحصیل و مطالعه کند. لوگان دانشجوی چندان اجتماعی‌ای نبود؛ در واقع بیشتر وقت خود را صرف خواندن کتاب می‌کرد و به ندرت با همکلاسهایش نشست و برخاست داشت. در 1869 که مصادف با پایان تحصیلاتش بود، مقاله‌ای را با عنوان «نگاهی اجمالی به علم» ارائه کرد که نشان دهنده علاقه‌اش به علم و ابعاد معنوی آن بود. مجموعه مکاتبات انجام شده بین لوگان و جوزف هنری ، فیزیکدان برجسته امریکایی، در موسسه اسمیت سونیان ، در واشنگتن دی. سی. نگاهداری می‌شود. این نامه‌ها، اطلاعات بیشتری را درباره علاقه‌های علمی لوگان در اختیار ما قرار می‌دهند. لوگان در 28 نوامبر 1868، از هنری، به عنوان نخستین دبیر موسسه اسمیت سونیان، درخواست همکاری برای ارسال یک دستگاه میکروسکوپ یک چشمی اسمیت‌وبک از اروپا کرد. لوگان پذیرفت که در صورت یاری موسسه برای انتقال سالم این وسیله به واشنگتن، تمامی هزینه‌های مربوط به ارسال و باربری را بپردازد. او در نامه خود به هنری نوشته بود که بخشی از اوقات فراغت و تفریح خود را به بررسی و مطالعه ساختمان میکروسکوپها اختصاص می‌پردازد و تمام همّ و تلاش خود را صرف ایجاد تغییر و تحول در ساختمان میکروسکوپها می‌کند. او با تشویق و حمایت دکتر کورتیس ، از موزه پزشکی ارتش، درصدد برآمد لرزش (ویبراسیون) ناشی از پیچاندن پیچ تنظیم را در میکروسکوپها به حداقل برساند. هنری از این دانشمند جوان و ناشنوا، برای نشان دادن تغییرات و اصلاحات پیشنهادی‌اش در میکروسکوپها دعوت کرد، اما لوگان با ارائه داده‌ها و اطلاعات خاص، نتوانست به نتیجه دلخواه خود برسد؛ از این رو افزون بر ارسال طرحهای پیشنهادی خود، توضیحاتی را نیز برای هنری ارسال کرد. در اینجا بود که هنری تحت تأثیر پیشنهادها و راهکارهای لوگان قرار گرفت. لوگان در 1869 موفق به ثبت اصلاحات پیشنهادی‌اش شد. همان گونه که در ویژه‌نامه سانیتیفیک امریکن در دهم ژولای 1969 بیان شده، بیشتر بخشهای میکروسکوپ ساده‌اش چوبی بوده است. وی بیشتر به کارآمدی میکروسکوپ توجه داشته و از روشی جدید و ابتکاری در تنظیم فاصله کانونی استفاده کرده است. هنگامی که لوگان در مدرسه ناشنوایان ایلینویز، در جکسون ویل ، به آموزگاری مشغول بود، از هنری یک نمونه خاک و یک نسخه از گزارش سالیانه موسسه را درخواست کرد. در 1870 و تنها یک سال پس از دانش‌آموختگی لوگان از دانشگاه گالودت، حمایت از گسترش و بهبود آموزش ناشنوایان را در صدر فعالیتهای خود قرار داد. او با چاپ مقالاتی در سالنامه ناشنوایان امریکا ، به دفاع از حقوق دانشجویان ناشنوا در زمینه تحصیل علوم می‌پرداخت و آشنایی با میکروسکوپ را برای دانش‌آموزان، مفید و ارزشمند می‌دانست. او در آوریل 1875 نامه‌ای دیگر به هنری فرستاد. این بار اطلاعاتی از آخرین یافته‌های موجود درباره فورمانیفرهای فسیلی می‌خواست. یک هفته بعد، هنری در پاسخ به نامه وی، چندین دانشمند را که به این فسیل پرداخته‌اند، به وی معرفی کرد؛ اما لوگان در پاسخی که در ششم مه نوشت، اعلام کرد که قبلا با این افراد در تماس بوده است. لوگان در نامه خود چنین نوشته بود: «هیچ کار مدون و روشمندی در این زمینه انجام نشده و به نظر می‌رسد زمینه مناسبی برای تحقیق و پژوهش باشد. نظر کنت پورتالس نیز همین است». علاقه و توجه لوگان به مواد فورمانیفری، تا زمانی که پست مدیریت مدرسه ناشنوایان پیتزبورگ را پذیرفت، ادامه یافت. این مدرسه را کشیش جان جی. براون تأسیس کرده بود و در هنگام تأسیس، یعنی هفت سال پیش، به عنوان مدرسه مذهبی پرسبیتریان فعالیت می‌کرد. آرچی وودساید ، ناشنوای دیگری بود که در همان زمان در همین مدرسه روزانه ناشنوایان به بزرگسالان و جوانان در ایالات متحده تدریس می‌کرد. زمانی که وودساید اقدام به بازگشایی مدرسه‌ای روستایی در آلگنی سیتی کرد، مدرسه روزانه پیتزبورگ به مکان هتلی متروک در شهری کوچک به نام ترتل کریک منتقل شد. مدیریت این مدرسه جدید را لوگان بر عهده گرفت. پس از مدت کوتاهی، مدرسه آرچی وودساید و مدرسه لوگان در همدیگر ادغام شدند و موسسه آموزشی کرولالان پنسیلوانیای غربی موجودیت یافت. لوگان نخستین سرپرست مدرسه ناشنوایان پنسیلوانیای غربی بود. لوگان از ترتل کریک، به مکاتبه با دیرین‌شناس معروف، اف. وی. هایدن پرداخت. هایدن همان کسی بود که لوگان را به یافتن نمونه‌های مورد نظرش در موسسه اسمیت سونیان تشویق و ترغیب کرد. او در 25 فوریه 1876 در نامه‌ای به هنری چنین نوشت: تاکنون درباره فورمینیفرهای فسیلی در امریکای شمالی، مطالعات مدونی انجام نگرفته است و امروزه دستیابی به موضوع یا مطلبی در این زمینه، برای ارائه مطالعات و تحقیقات بسیار دشوار است. به نظر می‌رسد در زمینه جمع‌آوری این نوع، تلاش چندانی صورت نگرفته باشد. به هرحال با توجه به یادداشتهای شخصی هنری که در ارتباط با نامه لوگان است، در این رابطه چیزی از هایدن دریافت نشده بود. لوگان در مدرسه ترتل کریک، مجموعه داستانهای علمی ویژه کودکان، با عنوان قطره باران را چاپ و منتشر کرد. آموزگاران، دانش‌آموزان خود را به خواندن این کتاب تشویق می‌کردند. لوگان در تألیف این کتابها از همان شیوه و زبانی بهره گرفته که کودکان در شاهکارهای ادبی و مشهور داستانهای تخیلی می‌بینند؛ از این رو خواندن این کتابها برای کودکان چندان دشوار نبود. لوگان با تهیه یک دستگاه چاپ، به مدت یک سال، ماهنامه قطره باران را برای گروه سنی کودکان منتشر ساخت؛ اما از آنجا که هزینه چاپ و نشر آن، بیش از درآمدی بود که از این ناحیه به دست می‌آورد، کار را متوقف کرد. با این حال با تشویق و ترغیب دیگران، انتشار دوباره مطالب را در قالب کتاب از سر گرفت. در 1910، دفتر ولتا اقدام به انتشار دوباره قطره باران کرد و الکساندر گراهام بل نیز یکی از پشتیبانان پرطرفدار آن بود. امروزه نسخه‌هایی از این کتاب در کتابخانه‌های بیشتر مدارس ناشنوایان یافت می‌شود. در 1880، دوران خدمت لوگان در موسسه پنسیلوانیای غربی به پایان رسید. لوگان در کنار ادامه تحقیقات خود در زمینه میکروسکوپ و ریزنگاری، به عنوان عینک‌ساز و تولید کننده ابزارها و دستگاههای علمی، با چندین تولیدکننده در پیتزبورگ به همکاری پرداخت. اما یک دهه بعد و با بدتر شدن شرایط اقتصادی، مجبور شد کسب و کار خود را تعطیل کند و در اداره کشاورزی پیتزبورگ، به عنوان میکروسکوپ‌شناس مشغول به کار شود. وظیفه وی در این اداره، نظارت بر عرضه گوشت خوک در شهر بود و پنج دستیار زیر نظر وی به کار مشغول بودند. فعالیت و کارآیی وی، توجه عده‌ای را در آزمایشگاه زیست‌شناسی دانشگاه پنسیلوانیا به خود جلب کرد؛ از این رو در 1894 به آنجا انتقال یافت و به عنوان استادیار زیست‌شناسی مشغول به کار شد. لوگان در دوران خدمت خود در این دانشگاه، نمونه‌هایی از حیات جانوری و گیاهی را به سود ناشنوایان علاقه‌مند به زیست‌شناسی، به دانشگاه گالودت فرستاد. اعطای چنین پست و سمتی به لوگان، موفقیت بی‌نظیری برای جامعه ناشنوایان بود. در آن زمان شمار اندکی از متخصصان ناشنوا، سمتهایی را در دانشگاههای معمولی (ویژه شنوایان) برعهده داشتند. او اگر چه قوه تکلم خود را کاملاً از دست نداده بود، اما ترجیح می‌داد در برقراری ارتباط با شنوایان از روشی غیر از تکلم بهره‌گیری کند. او در یک زمان به پنج یا شش دانشجو آموزش می‌داد. این روند تا سه سال ادامه یافت تا اینکه بودجه دانشگاه که مخصوص این کلاسها بود، به پایان رسید. لوگان از تدریس در این دانشگاه نیز چندان خرسند نبود. در واقع ادامه این کار را چندان هم به مصلحت خود نمی‌دید؛ زیرا از دوستانش شنیده بود که استادان زیست‌شناسی، تمامی اکتشافات و مشاهدات لوگان را به خود نسبت می‌دادند و طوری وانمود می‌کردند که گویی خود آنها را تهیه کرده‌اند. از این رو، با حکم رئیس دانشگاه، در بخش تحقیقات و پژوهش مشغول به کار شد. لوگان به بررسی و مطالعه کپکها، قارچها، اسپورها و سایر رویانهای گیاهی می‌پرداخت و در زیر میکروسکوپ، آنها را بررسی می‌کرد. شهرت و اعتبار وی در این بخش، موجبات دعوت او را از سوی کمیسیون آب و فاضلاب شهر پیتزبورگ فراهم کرد. او در دعاوی و پرونده‌های حقوقی، نظر کارشناسی خود را در زمینه آزمایشهای میکروسکوپی ارائه می‌کرد و از سوی دیگر، مقالات پرشماری را در نشریات مختلف علمی به چاپ رساند. لوگان در 1907 وارد کار دلالی فلزات، بیمه، املاک و مستغلات شد. یکی از دوستان قدیمی‌اش، جان بی. هاچکیس ، در این باره می‌گوید: لوگان همواره به این قضیه با حسرت نگاه می‌کرد. او مجبور بود برای کسب درآمد و گذران زندگی‌اش، از فعالیتهای علمی خود بکاهد و وقت و نیروی خود را صرف کسب درآمد کند. لوگان از پایه‌گذاران انجمن میکروسکوپی آیرون سیتی بود و سالها مسئولیت مکاتبات این نهاد را برعهده داشت. افزون بر این، او در روزنامه‌های پیتزبورگ، مقالات متعددی درباره ارزش و اهمیت زبانهای اشاره، به چاپ رساند. او سرانجام در نهم دسامبر 1917 و در 74 سالگی در پیتزبورگ درگذشت. مأخذ: DPAS, P. 228-231. ترجمه لقمان سرمدی |
| تاریخ ثبت در بانک | 9 بهمن 1399 |