کد | jr-44459 |
---|---|
عنوان اول | لاپ، هنری |
عنوان دوم | صنعتگر و نقاش ناشنوای امریکایی |
مترجم | لقمان سرمدی |
عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم |
نوع | کاغذی |
ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
سال چاپ | 1388شمسی |
شماره صفحه (از) | 1112 |
شماره صفحه (تا) | 1113 |
زبان | فارسی |
متن |
لاپ، هنری ، صنعتگر و نقاش ناشنوای امریکایی. در هجدهم اوت 1862 در مزرعهای از توابع شهرستان لیکاک در پنسیلوانیا، به دنیا آمد. از بدو تولد ناشنوا بود. پدر و مادرش، مایکل کی لاپ و ربکا لانتز ، از خانوادهای بزرگ بودند که مزارعی را در اِرلی ، سالیسبری ، پارادایز و لامپتر واقع در ناحیه لنکستر ایجاد کرده بودند. در این ناحیه، زراعت گندم و تنباکو رونق داشت؛ اما لاپ نجاری را پیشه خود ساخت و در منطقه استورگراف مشغول به کار شد. درباره دوران کودکی وی، اطلاعات اندکی در دست است. کسانی که او را به خاطر داشتند، یادآور شدهاند که وی با استفاده از کاغذ و قلم با دیگران ارتباط برقرار میکرده است؛ به گونهای که همواره کاغذ و قلم همراهش بود. لاپ در 36 سالگی کارگاه صنایع چوبی خود را در برد هند واقع در فیلی پایک دایر کرد. این کارگاه فاصله چندانی با موقعیت فعلی کمپانی لوازم و مبلمان اولد رود نداشت. این کمپانی هنوز هم از طرحها و سبکهای لاپ، در محصولات و فرآوردههای خود استفاده میکند. لاپ، کارهای چوبی بسیاری را تولید کرد؛ از جمله صندوقهای جهیزیه، میزهای نمایشگاه، گنجههای دیواری، گنجههای جا لباسی، گهواره، میزهای غذاخوری، میز تحریر، صندلیهای متحرک، واگن، ارابه، سورتمه و انواع اسباب بازیها. او در اغلب موارد با ارابه، تا حوالی فیلادلفیا میرفت و در آنجا، کارهای خود را در مارکت استریت میفروخت. طرحهای وی منحصر به فرد بودند و ظرافت و زیبایی خاصی داشتند. ویژگی عمده این طرحها، آن بود که اغلب کوچک و ظریف بودند. این ویژگی، در اسباب و اثاثیه مهاجران ولز ، که در شرق لنکستر استقرار یافته بودند، بسیار مشهود و برجسته بود. کارها و طرحهای لاپ، از قبیل میز، صندلی و...، برای خانههای بزرگ شهری طراحی شده بودند؛ از این رو معمولاً در خانههای سادهتر یافت نمیشد. او استفاده از پایههای مخروطی شکل و مدور را در مبلسازی امکانپذیر ساخت. یکی از کارهای لاپ در هنرنامه ژرمنهای پنسیلوانیا خودنمایی میکند. در آنجا اسکات تی. سوانک و همکارانش به بیان این موضوع پرداختهاند که این قطعه صرفاً و منحصراً برای مصارف خانگی طراحی نشده، بلکه در کلیساها، مدارس و سایر مکانهای عمومی نیز یافت میشده است؛ معلوم شده است که ناشنوایی لاپ و نیازش به ارتباط با مشتریان، او را به این فکر انداخت که طرحها و نمونه کارهایش را در بروشورهای کوچکی جمعآوری کند؛ به اندازهای که در مسافرتها هم، آنها را با خود میبرد. کتابچهای که لاپ به مشتریان خود نشان میداده و پیشطرحها و طرحهای رنگآمیزی شده خود را در آن میکشیده، از سوی موزه هنر فیلادلفیا و با عنوان کتابچه راهنمای یک صنعتگر منتشر شده است. بعدها به طراحی با مداد و کار با آبرنگ روی آورد. او ذوق هنری خاصی در این زمینهها داشت؛ به گونهای که پیشطرحها و نقاشیهای بر جا مانده از وی مبین همین مطلباند. بیشتر طراحیها و پیشطرحهای وی، از حیوانات مزرعه و میوهها و گلها بودهاند. نقاشیهایی که لاپ میکشید، ارتباط چندانی با کارش نداشتند، و عمدتاً آنها را به دوستان خود و خانواده آنها هدیه میداد. بسیاری از این آثار در کتابچه راهنما مشاهده میشوند. این کتابچه، هم مجله تصویری بود و هم کاتالوگ تجاری. از این رو سند و مدرکی ماندگار است که استعداد هنری و مهارت حرفهای لاپ را نشان میدهد. هر چند شمار اندکی از آثار وی باقی مانده است، اما هنری لاپ به واسطه آثارش، همچنان در جامعه آمیش شناخته شده است. دو کلکسیون بسیار کامل از آبرنگها و کارهای چوبیاش در اختیار کمپانی لوازم و مبلمان اولد رود، و موزه هنر فیلادلفیا هستند. در 1980، نمایشگاهی از آثار لاپ در گالری هنری لاپ، در مرکز مراودات مردمی پنسیلوانیا برگزار شد. در این نمایشگاه، 52 تابلوی نقاشی و نمونههایی از کارهای چوبی هنری لاپ در برابر دید عموم قرار گرفته بودند. این تابلوهای نقاشی، که در اختیار این مرکز و مجموعهداران خصوصی قرار داشتند، از جمله 69 آثار وی بودند که در 1979، در حراج سالانه انجمن تاریخ کوکالیکو والی به فروش رفتند. تنها یکی از این تابلوها بیش از سه هزار دلار به فروش رفت. هر چند طرحهای هنری لاپ در زمینه اسباب و اثاثیه منزل، عمدتاً برای مردم شهرهای بزرگ بوده، اما جامعه اصلی خودش، یعنی آمیش، نقش موثری در رشد و شکوفایی مهارتهای وی در زمینه ابداع طرحهای بدیع و ابتکاری داشته است؛ به ویژه در وسایلی چون نردبان دو طرفه، میزهای مطالعه، خرمنکوب و تله موش که در جامعه خودش بیشتر مورد استفاده قرار میگرفتند. کارها و آثار هنری لاپ از جایگاه ویژهای در هنرهای قومی لنکستر برخوردار شدهاند. با توجه به باورهای خشک و سختگیرانه در جامعه آمیش، ارائه تحلیلی درست و مناسب از نقاشیهای هنری لاپ که غالباً رنگی از طنز و شوخی دارند، بسیار دشوار است. در نمایشگاه و حراج 1980، بیشتر حاضران بر این عقیده بودند که هرگونه تجلیل از کارهای وی، به معنای بیحرمتی به زندگی آرام و بیسر و صدای جامعهاش به شمار خواهد آمد. نقاشیهایی که او از سیرک کشیده است، پرسش برانگیزند. هر چند این نقاشیها، ظاهراً با ممنوعیتهای کلیسا، در تضادند، اما ناظران خاطر نشان کردهاند که رفتن پنهانی جوانان مسیحی آمیشی به سیرک، امری بیسابقه نبوده است. منتقدان و پژوهشگران، این فرض را نیز مطرح نمودهاند که لاپ، به عنوان یک ناشنوا از آزادی بیشتری برخوردار بوده است؛ تا جایی که از طریق هنر خویش، به بیان نظریات و عقاید خود میپرداخته است. هنری لاپ در پنجم ژولای 1904، در اثر مسمومیت با سرب در گذشت و در گوردونسویل پنسیلوانیا به خاک سپرده شد. او هرگز ازدواج نکرد و دارایی مختصرش بلافاصله پس از مرگش، به حراج گذاشته شد. مأخذ: DPAS, P. 217-219. ترجمه لقمان سرمدی |
تاریخ ثبت در بانک | 9 بهمن 1399 |