| کد | jr-44435 |
|---|---|
| عنوان اول | گفتارنما |
| عنوان دوم | نمایش گفتار لالها به کمک دستگاههای الکترونیک |
| مترجم | محبوبه مرشدیان |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 1079 |
| شماره صفحه (تا) | 1080 |
| زبان | فارسی |
| متن |
گفتارنما، نمایش گفتار لالها به کمک دستگاههای الکترونیک. لالها، در ذهن خود کلمات و جملات را مرور می‌کنند. بعضی از آنها با ارتعاش تارهای صوتی و حنجره درصدد بیان و تکلم هستند؛ ولی به دلیل اختلال در قدرت گفتار نمی‌توانند به وضوح با گفتار مقصود و نیت خود را برسانند. دانشمندان درصدد جبران این اختلالها با جایگزینی دستگاههای الکترونیک هستند و تاکنون وسایلی اختراع کرده‌اند. این ابزارها عبارت‌اند از: وسایلی که گفتار را الکترونیکی نمایش می‌دهند تا کسانی که نمی‌شنوند، چگونگی صدای خودشان را بتوانند ببینند و استفاده از صدای خود را بیاموزند. یکی از جدیدترین ابزارها, سیستم گفتاری ماتسوشیتا است که مشترکاً در مدرسه ناشنوایان لگزینگتون در نیویورک و دانشگاه نیویورک مورد ارزیابی قرار گرفت. این دستگاه گفتارنما که در ژاپن اختراع شده است, گفتار درمانگر و فرد مراجعه کننده را نشان می‌دهد. این دو نفر، حس‌گرهایی را در دهان و روی بینی خود قرار می‌دهند که به یک رایانه وصل است. وقتی فرد، یک صوت یا یک کلمه را تلفظ می‌کند, رایانه تصویری را روی صفحه خود به نمایش در می‌آورد که نمایانگر موقعیت و مکان زبان درون دهان, ارتعاشات بینی و شدت صدا می‌باشد. به دانش‌آموز آموخته می‌شود که تلفظها یا الگوهای تلفظی خاصی را تکرار کند. آن تلفظها برای دستگاه تعریف شده‌اند و به ازای هر تلفظ, یک کلمه روی نمایشگر دستگاه می‌آید. بر اساس اظهارات استرلوستیگ از مدرسه لگزینگتون, این وسیله هنوز در مراحل ابتدایی تحقیقات است، اما حاکی از نویدهای بسیاری است. این وسیله که ابتدا در ژاپن کاربرد داشت, امروزه تحت آزمایشهایی است تا مدرسه آن را برای کاربرد دانش‌آموزان امریکایی انگلیسی‌زبان آزمایش کند و نرم‌افزاری به زبان انگلیسی برای ناشنوایان امریکا ابداع سازد. لوستیگ این پروژه را دراز مدت می‌داند؛ زیرا باید اطمینان حاصل کرد آنچه را می‌بینیم, حاصل دستگاه است نه سایر عوامل، و باید در طول یک دوره به نمونه‌برداری پرداخت. مدرسه از فوریه 1989 در حال آزمایش کردن این وسیله است, اگرچه لوستیگ تأکید دارد که این سیستم هنوز در مراحل آزمایشی است, از پیشرفت افواهی دانش‌آموزانی صحبت می‌کند که آن را به کار می‌برند. دیگر دستگاههای ابداع شده, از جمله یک سیستم رایانه‌ای برای کودکان، همراه صفحه نمایش شبیه بازیهای ویدئویی و حنجره‌نگار است, که به وسیله ثبت تلفظ که روی گلو قرار می‌گیرد, حرکات حنجره را کنترل می‌کند و نمایشگر هماهنگی ارتفاع صدا با سایر حرکات و ویژگیهای صداست. مأخذ: EDHD, P, 195-196. ترجمه محبوبه مرشدیان |
| تاریخ ثبت در بانک | 8 بهمن 1399 |