| کد | jr-44423 |
|---|---|
| عنوان اول | گالودت |
| عنوان دوم | مرکز آموزشی و پژوهشی عالی ویژه ناشنوایان و مشتمل بر واحدهایی چون دانشگاه |
| نویسنده | ادوارد سی مریل کوچک |
| مترجم | محبوبه مرشدیان |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 1049 |
| شماره صفحه (تا) | 1058 |
| زبان | فارسی |
| متن |
گالودت ، مرکز آموزشی و پژوهشی عالی ویژه ناشنوایان و مشتمل بر واحدهایی چون دانشگاه. گالودت، یک موسسه معتبر در مقطع پس از متوسطه است که در چارچوب سیستم آموزش عالی امریکا فعالیت دارد. این دانشکده در درجه نخست در خدمت دانشجویان مبتلا به اختلال شنوایی شدید است و به عنوان دانشکده ملی ناشنوایان شناخته می‌شود. این دانشکده از مدرسه ابتدایی کوچکی که در 1856 برای کودکان ناشنوا تأسیس گردید، به دانشکده علوم انسانی تبدیل گردید. در نهایت دانشکده علوم انسانی به موسسه‌ای دارای اهداف چندگانه تبدیل شد، آن هم در قالب دانشکده‌ها و دانشگاههایی که زمینهای آنها اعطا شده بود و به تدریج پاسخگوی بسیاری از نیازهای آموزشی ناشنوایان در سرتاسر کشور گردید. ساختمان اصلی دانشکده گالودت، واقع در واشنگتن دی. سی. و در نزدیکی ساختمان کنگره امریکا ، متشکل از 99 هکتار زمین است. این ساختمان، در بزرگداشت از یکی از موسسان دانشکده، به نام آموس کندال ، کندال گرین نام گرفته است. بخش قدیمی‌تر ساختمان را که اکنون بنایی تاریخی و به ثبت رسیده است، فردریک لاو اولمستد ، معمار معروف قرن نوزدهم طراحی و محوطه‌سازی کرده است. ساختمانهای مکان اصلی عمدتاً به سبک معماری گوتیک ویکتوریایی طراحی شده و شامل ساختمانهای زیر است: تالار دانشکده، تالار کلیسا، سالن ورزشی قدیمی، تالار فولر ، خانه داوز ، تالار کندال، اقامتگاه ادوارد ماینرگالودت، خانه بالارد، خانه فِی ، و خانه دنیسون . بخش دیگر دانشکده، شامل چندین ساختمان آموزشی و خوابگاه است که در میانه دهه 1650 بنا شده‌اند. در دهه هفتاد و با افزون شدن مرکز یادگیری (کتابخانه، کلاسهای درس و ساختمان فناوری آموزشی)، غذاخوری، سالن سرپوشیده، ساختمان مرکزی خدمات رفاهی و چهار خوابگاه، امکانات محوطه دانشکده بیش از پیش افزایش یافت. نمونه دبیرستان ناشنوایان ، که در 1976 آغاز به کار کرد، در هفده هکتار زمین واقع در شمال غرب محوطه دانشکده بنا شده است و همچنین مدرسه ابتدایی سمعی‌ـ بصری کندال ، که در 1980 آغاز به کار کرد، در شش هکتار زمین واقع در شمال شرق محوطه دانشکده ساخته شده است. دانشکده گالودت, هفت و یا هشت هکتار زمین و هفت ساختمان، و محوطه دانشکده عالی مارجری وبستر پیشین را به موجب لایحه کنگره به دست آورده است که در بیستم نوامبر 1981 با امضای رئیس جمهوری, رونالد ریگان به قانون تبدیل و لازم‌الاجرا گردید. این محوطه عمدتاً به این دلیل گسترش یافت که بتواند پاسخگوی افزایش ثبت‌نام در دانشکده باشد؛ در اثر اپیدمی سرخجه در سالهای 1964 و 1965 نزدیک به 17400 کودک به ناشنوایی مبتلا شدند. دانشکده در این محوطه یک مدرسه تحصیلات مقدماتی بنا کرد؛ با این همه، با فراهم شدن این فضا، تسهیلات مورد نظر را در راستای سایر فعالیتهای دانشکده به کار بردند. دانشکده گالودت, عضو وابسته کنسرسیوم دانشگاههای منطقه بزرگ واشنگتن است. دانشگاههای تشکیل‌دهنده این کنسرسیوم عبارت‌اند از: دانشگاه امریکایی، دانشگاه کاتولیک امریکا، دانشگاه هاروارد، دانشگاه جورج تاون، دانشگاه جورج واشنگتن و دانشگاه منطقه کلمبیا. سایر اعضای وابسته, افزون بر دانشکده گالودت, عبارت‌اند از: دانشکده مونت ورنون و دانشکده ترینیتی . عضویت در این کنسرسیوم، دانشجویان، اعضای هیئت علمی، کادر اداری و مدیران را قادر می‌سازد به بسیاری از منابع جامعه دانشگاهی در واشنگتن دی. سی. دسترس داشته باشند. خاستگاه و سالهای نخستین: آموس کندال، رئیس کل اداره پست در دوران ریاست جمهوری اندرو جکسون و مارتین ون بورن ، در 1856 مدرسه‌ای کوچک برای کودکان نابینا و ناشنوا در منطقه کلمبیا تأسیس کرد. در شانزدهم فوریه 1857، کندال, اعضای کنگره را تشویق کرد موسسه آموزش به افراد کرولال و نابینای کلمبیا را در خانه‌ای دایر کند که او همراه دو هکتار زمین در یک مایلی ساختمان کنگره امریکا اعطا می‌نماید. کندال و سایر شهروندان سرشناس منطقه کلمبیا, هیئت اُمنای مدرسه را تشکیل می‌دادند که با شانزده دانش‌آموز آغاز به کار کرد. در 1865، دانش‌آموزان نابینا به موسسه‌ای ویژه در مریلند منتقل شدند. سپس کندال، ادوارد ماینر گالودت را به مدت بیست سال به عنوان نخستین مدیر موسسه کلمبیا برگزید. او پسر توماس هاپکینز گالودت بود، موسس مدرسه ناشنوایان امریکایی در هارتفورد واقع در کانتیکت، و نخستین مدرسه شبانه‌روزی و عمومی ویژه کودکان ناشنوای امریکا. گالودت مدیریت این موسسه کوچک را به این دلیل پذیرفت که خیال داشت دانشکده‌ای برای ناشنوایان تأسیس کند. هنگامی که گالودت به واشنگتن دی. سی. رسید تا سمت خود را به عنوان مدیر تحویل بگیرد، کندال 68 سال داشت. کندال روزنامه‌نگار و سیاستمداری باتجربه بود؛ در حالی که گالودت با مدرکی از دانشگاه ییل ، آموزگاری جوان و خوش‌قریحه برای ناشنوایان بود. در هشتم آوریل 1864، رئیس جمهوری, آبراهام لینکلن لایحه‌ای قانونی را امضا و تصویب کرد که به موسسه کلمبیا اجازه می‌داد در رشته‌های علوم انسانی و علوم پایه, مدرک دانشگاهی دهد. در همان سال، گالودت ریاست بخش دانشکده را برعهده گرفت. در 1887 زنان نیز در دانشکده پذیرفته شدند و تربیت معلمان خصوصی ناشنوایان در 1891 در بخش آموزش نرمال آغاز شد. در 1894 و به افتخار توماس هاپکینز گالودت، نام بخش دانشکده, به دانشکده گالودت تغییر یافت. پرسیوال هال ، یکی از دانش‌آموختگان دانشگاه هاروارد و بخش آموزش نرمال دانشکده, در 1910 به سمت دومین رئیس دانشکده برگزیده شد. در مدت مدیریت وی، حمایت مالی فدرال از موسسه همچنان ادامه یافت و ثبت‌نام دانشجویان به تدریج افزایش یافت. پیشرفتهای دهه1950: لئونارد الستاد در 1945 به سمت سومین رئیس دانشکده گالودت برگزیده شد. در مدت مدیریت وی، موسسه تغییرات و پیشرفتهایی را به خود دید. در هجدهم ژوئن 1945 و به موجب قانون کنگره, کل موسسه و دانشکده، به نام گالودت نامیده شد و برای داشتن نمایندگانی از سرتاسر کشور، هیئت مدیره گسترش یافت. به موجب فرمان فدرال و قانون مصوب کنگره، دانشکده گالودت همچنان از حمایت مالی بسیاری از سوی دولت فدرال برخوردار شد. وزارت بهداشت، آموزش و رفاه در 1953 تأسیس شد و دو تن از مقامات وزارت جدید به نامهای نلسون اِی . راکفلر و برادشو مینتنر شخصاً به امور دانشکده گالودت علاقه‌مند شدند و از توسعه آن حمایت کردند. الستاد برای بنای کتابخانه جدید، ساختمان اتحادیه دانشجویی، ساختمان کلاسهای درس، سالن ورزشی، ساختمان هنر، چهار خوابگاه، ساختمان جدیدی برای مدرسه کندال که در واقع, سالن آزمایشگاه بخش تربیت معلم است، توانست بودجه فدرال به دست آورد. با ارائه این امکانات جدید، ثبت‌نام در دانشکده از دویست دانشجو به هفتصد دانشجو افزایش یافت. همچنین در مدت سرپرستی الستاد بود که انجمن دانشکده‌ها و مدارس ایالتهای میانی ، به دانشکده, اعتباری تمام عیار بخشید. پیشرفتهای دهه 1970: در ماه می 1969 الستاد, مطابق با قانون دبیرستان نمونه برای ناشنوایان ، قراردادی با وزیر بهداشت، آموزش و رفاه منعقد کرد تا یک دبیرستان نمونه برای ناشنوایان را تأسیس و اداره کند. در این قانون تصریح شده که مدرسه مذکور در زمینهای دانشکده گالودت تأسیس شود تا در درجه نخست به ناشنوایان ایالتهای منطقه کلمبیا، مریلند، ویرجینیا، ویرجینیای غربی، پنسیلوانیا ، و دلاور خدمات ارائه دهد، و همچنین مسئولیت ابداع و آزمایش مطالب درسی مناسب نوجوانان ناشنوا در دبیرستان نمونه برای ناشنوایان و سایر برنامه‌های آموزشی در سرتاسر امریکا، برعهده همین مدرسه خواهد بود. الستاد برای تأسیس و اداره این مدرسه قرارداد منعقد ساخت، اما اجرای این قرارداد برعهده ادوارد سی. مریل کوچک قرار گرفت. در یکم جولای 1969 او را به سمت چهارمین رئیس دانشکده گالودت برگزیدند. در 24 دسامبر 1971، رئیس‌جمهوری, ریچارد ام. نیکسون قانون مدرسه ابتدایی سمعی‌ـ بصری کندال را تصویب کرد. این قانون به دانشکده گالودت اختیارات لازم را می‌داد تا مدرسه کندال را به مدرسه‌ای روزانه، ملی و نمونه تبدیل کند که نقش و فعالیت آن با اقدامات دبیرستان نمونه برای ناشنوایان شباهت و همخوانی داشت. در دهه هفتاد، این دو مدرسه در پاسخ به تصویب قوانینی مخصوص به آن دو دایر گردیدند. دبیرستان نمونه برای ناشنوایان, ظرفیت پذیرش 450 تا 500 دانش‌آموز را دارد و مدرسه ابتدایی نمونه آزمایشی کندال می‌تواند 250 تا 300 دانش‌آموز را بپذیرد. این مدارس طیف گسترده‌ای از مطالب درسی را تهیه و ارزیابی می‌کند و سپس این مطالب در اختیار سایر برنامه‌های آموزشی قرار می‌گیرد. این مدارس در سرتاسر کشور به حدود شصت تا هفتاد هزار کودک مبتلا به اختلال شنوایی خدمات ارائه می‌دهند. در دهه هفتاد، دانشکده گالودت به موسسه‌ای با چندین هدف تبدیل شد. دانشکده، یک مرکز آموزش عالی غیر‌دانشگاهی تأسیس کرد و به تدریج از طریق برنامه‌های نمایشی خود، برنامه آموزش بزرگسالان ناشنوا را دایر ساخت. مراکز ضمیمه گالودت با دو دانشکده محلی، یکی در کانزاس و دیگری در ماساچوست, مذاکراتی را انجام داد که خدمات دانشکده را بیش از پیش بسط و توسعه داد. همچنین دانشکده مرکز ملی قانون و ناشنوایی را تأسیس کرد و شاهد رشد و نمو مرکز بین‌المللی ناشنوایی بود. دانشکده از طریق برگزاری کارگاهها، سمینارها و تحقیقات بسیاری، توجه عموم را نسبت به نیازهای ناشنوایان معطوف کرد. برای نمونه، نخستین کنفرانس ملی درباره جایگاه زنان ناشنوا برگزار شد و درباره جایگاه حرفه‌ای ناشنوایان در نیروی کار کشور، مطالعاتی انجام گردید. با رخ دادن این پیشرفتها و برنامه‌ها، دانشکده ساخت تأسیسات جدید خود را به پایان برد و چندین ساختمان را گسترش داد و بازسازی کرد. در دهه 1980، ثبت‌نام در دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد به بیش از 1500 دانشجو رسید. در این دهه وزارت کشور، ساختمانهای قدیمی را که در زمان مدیریت گالودت بنا شده بودند، به عنوان آثار تاریخی ملی برگزید و به ثبت رساند. چالشهای دهه 1980: در اواسط دهه شصت, امریکا یکی از شدیدترین اپیدمیهای سرخجه مادرزادی را در تاریخ خود پشت سر گذاشت. چنانچه این ویروس مادران باردار را در سه ماهه نخست بارداری آلوده کند، امکان اینکه نوزاد متولد شده حتی به چندین معلولیت مبتلا شود، بسیار بالا است. در حالی که شمار کودکان ناشنوا شده در اثر همه عوامل، هر ساله در حدود سه هزار تَن بود، در 1964 شمار کودکان مبتلا به ناشنوایی زودرس بیش از هفت هزار, و در 1965 بیش از پنج هزار تَن بود. این گروه از دانش‌آموزان بر منابع بسیاری از مدرسه‌های ویژه محلی و ایالتی بار مضاعفی را تحمیل می‌کرد. نوزادان دهه 1960 به جوانان دهه 1980 تبدیل شدند که برنامه ویژه سرتاسر کشور را پُر کردند. شمار ناشنوایان در گروه سنی 18 تا 25 سال به سرعت از بیست و پنج هزار نفر در 1980 به چهل هزار نفر در میانه دهه هشتاد افزایش یافت. برخی از این جوانان مستقیماً به نیروی کار تبدیل شدند. برخی از آنان نیز، به دنبال برنامه‌های آموزشی حرفه‌ای رفتند که در آنها می‌توانستند مهارتهای خاص بازار را بیاموزند. بعضی دانش‌آموزان شرایط لازم را برای ورود به برنامه‌های پس از مقطع دبیرستان احراز کردند. اگرچه آنان توانایی فکری مطابق و یا برتر از دانشجویان بسیاری از خود بُروز دادند، مشکلات آموزش همیشگی که با ناشنوایی زودهنگام و شدید توأم است، دست از سر آنان برنداشت. آنان به نقص زبانی، دشواری در گفتارخوانی و ابراز شفاهی افکار و حالات خود مبتلا بودند. بنابراین، آنان به دنبال پذیرش در دانشکده گالودت و سایر برنامه‌های آموزشی بودند که خدمات ویژه‌ای را به آنان ارائه می‌داد و برای دستیابی به موفقیت آموزشی آنان ضرورت داشت. همان گونه که پیش‌تر ذکر شد، دانشکده گالودت در شمال شرقی واشنگتن به امکاناتی دست یافت که آن را قادر می‌ساخت مدرسه تحصیلات مقدماتی را دایر کند. پس از نوسازیهای مناسب مکان پیشین مدرسه عالی، دانشکده توانست میزان ثبت‌نام ورودی خود را افزایش دهد و جوانان ناشنوا در اثر ابتلا به سرخچه و واجد شرایط را بپذیرد. هیئت حاکم و اداری: کنگره موسسه کلمبیا در هفدهم فوریه 1857 به ثبت رسید. 97 سال پس از تشکیل ابتدایی دانشکده گالودت، هشتاد و سومین کنگره, حقوق عمومی 420 را تصویب کرد و بدین ترتیب منشوری را در جهت تغییر نام موسسه، تبیین حدود اختیارات آن، تصریح بر سازماندهی و اداره آن، گسترش هیئت مدیره آن (که بعدها هیئت اُمنا نامیده شد)، اختصاص بودجه‌هایی از سوی کنگره برای موسسه بر مبنایی دایمی، و تشریح اهداف دانشکده گالودت بدین مضمون که فراهم آوردن آموزش و ترتیب برای ناشنوایان و پیشبرد این آموزش است, اصلاح کرد. بعدها کنگره, اهداف دانشکده گالودت را گسترش داد تا دبیرستان نمونه برای ناشنوایان (حقوق عمومی 89-694) و مدرسه ابتدایی نمونه و آزمایشی کندال (حقوق عمومی 91-487) را نیز، در بر بگیرد. این قوانین، همراه سایر مفاد قانونی قابل اعمال درباره دانشکده گالودت، مبنای قانونی تأسیس و تخصیص اعتبار به دانشکده را تشکیل می‌دهند. هیئت اُمنا، اختیارات قانونی دانشکده را که کنگره بدانها تصریح کرده است، اعمال می‌کنند. عملکرد این هیئت عبارت‌اند از: سیاستگذاری، حصول اطمینان از مدیریت مناسب، و مشارکت فعال در زمینه کسب بودجه‌های لازم برای برنامه‌های آموزشی، تحقیقاتی و خدماتی. این هیئت در تعیین سیاستهای کلی، آموزشی، مالی و مربوط, مسئولیت تام دارد؛ سیاستهایی که هیئت برای اداره و توسعه دانشکده در راستای اهداف مذکور آن و همچنین اهداف مرتبط با آموزش ناشنوایان ضروری به شمار می‌آید هیئت اُمنا شامل 21 عضوِ دارای حق رأی و سایر اعضای افتخاری، ممتاز و ویژه است. عضو دارای حق رأی، اعضای عمومی‌اند که از این میان یکی سناتوری است که رئیس سناوی را برمی‌گزیند و دو نماینده که سخنگوی مجلس نمایندگان، آنها را انتخاب می‌کند. هجده عضو که حداقل چهار نفر آنان ناشنوا هستند، از سوی هیئت اُمنا برگزیده می‌شوند. در میان این اعضا یکی وزیر آموزش است و دیگری نماینده منتخب وزیر از وزارت آموزش . نوع رابطه با دولت فدرال: در نتیجه مشارکت کنگره و موسسات فدرال در موسسه از زمان تأسیس آن، دانشکده گالودت رابطه‌ای منحصر به فرد با دولت فدرال داشت. دانشکده گالودت در واقع، شرکتی خصوصی و برخوردار از مساعدت دولت فدرال است. این دانشکده در تخصیص بودجه سالیانه، روند بودجه و گزارش کردن مقتضیات با دولت فدرال مرتبط است. اگرچه دانشکده گالودت از زمان تأسیس تا اندازه‌ای، به طور بنیادین بودجه سالیانه خود را از طریق کنگره به دست می‌آورده است، در 1954 و سالهای متعاقب آن بود که به موجب یک مجوز قانونی، بودجه فدرال برای فعالیت دانشکده اختصاص یافت. اعتبار: موسسات زیر, دانشکده گالودت را کاملاً معتبر شناخته و تأیید کرده‌اند: انجمن دانشکده‌ها و مدرسه‌های ایالتهای میانی؛ شورای ملی اعطای مدرک تربیت معلم ؛ هیئت آزمون آموزشی انجمن گفتار، شنوایی و زبان امریکا ؛ شورای آموزش مددکاری اجتماعی ؛ شورای آموزش توان‌بخشی ؛ و هیئت اعطای گواهینامه منطقه کلمبیا در زمینه تربیت معلم . دیپلمها و مدارک اعطایی: دبیرستان نمونه برای ناشنوایان, به دانش‌آموزانی که مقتضیات آموزشی مقطع متوسطه را احراز می‌نمایند، دیپلم دبیرستان اعطا می‌کند. دانشکده گالودت به شنوایانی که مایل‌اند گواهینامه رابط زبان اشاره را دریافت کنند، مدرک کاردانی در زمینه تفسیر اعطا می‌نماید. دانشکده در 26 رشته تحصیلاتی، مدرک کارشناسی در علوم انسانی و علوم پایه می‌دهد. دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری دو سال به طول می‌انجامد که در نهایت, در رشته کارشناسی ارشد علوم و در رشته‌های آموزش، مشاوره توان‌بخشی، فناوری آموزشی و زبان‌شناسی، مدرک کارشناسی ارشد در علوم انسانی اعطا می‌گردد. همچنین، همین دوره‌ها, همراه کنسرسیوم دانشگاههای منطقه واشنگتن در رشته مدیریت برنامه‌های ویژه، درجه دکتری می‌دهد. افزون بر این, دانشکده دوره‌های فاقد واحد درسی، کارگاهها، سمینارها و دوره‌های کارورزی بسیاری برگزار می‌کند که برای آنها گواهینامه‌هایی اعطا می‌گردد. نام‌نویسی: دبیرستان نمونه برای ناشنوایان هر ساله بیش از چهارصد دانش‌آموز از منطقه اصلی و بیست دانش‌آموز از ایالتهای دیگر ثبت‌نام می‌کند. مدرسه ابتدایی آزمایشی کندال, هر ساله نزدیک به دویست دانش‌آموز روزانه از منطقه واشنگتن دی. سی. و ویرجینیای شمالی و مناطق نزدیک مریلند ثبت‌نام می‌کند. به طور معمول، دانشکده گالودت نزدیک به یکهزار و صد دانشجوی کارشناسی و دانشجوی کارشناسی ارشد و دکتری را پذیرش می‌کند. دانشکده, از طریق بخش خدمات عمومی ، طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها و خدمات انعطاف‌پذیر را فراهم می‌آورد که در سال, بین 25 تا 300 هزار نفر را تحت پوشش قرار می‌دهد. همچنین مدیریت دوره بسیار شلوغ تابستان که بیش از چهار هزار نام‌نویسی را در بر‌می‌گیرد، مسئول این بخش است. ویژگیهای دانش‌آموزان: مدرسه ابتدایی آزمایشی کندال, نزدیک به دویست دانش‌آموز را از آغاز ناشنوایی تا چهارده سالگی می‌پذیرد. این دانش‌آموزان در مدرسه‌ای روزانه حضور می‌یابند و همه در منطقه کلمبیا، ویرجینیای شمالی و مناطق نزدیک مریلند ساکن‌اند. در میان این دانش‌آموزان، نود درصد به نقص شنوایی شدید تا عمیق مبتلا هستند، و ده درصد دیگر به نقص شنوایی شدید تا متوسط مبتلا هستند. به طور تقریبی, سی درصد از دانش‌آموزان, افزون بر ناشنوایی، معلولیت دیگری نیز دارند. مدرسه کندال دارای یک برنامه والدین‌ـ نوزادان است که شامل دوره‌های زیر است: پیش‌دبستانی، ابتدایی، راهنمایی و متوسطه. دبیرستان نمونه, برای ناشنوایان از منطقه اصلی خود, دانش‌آموزان مبتلا به اختلال شنوایی را می‌پذیرد و در دانش‌آموزان سایر مناطق، چنانچه برنامه آموزشی مناسبی در محل سکونت آنها یافت نشود و ظرفیت ثبت‌نام مدرسه نیز تکمیل نشده باشد، پذیرای آنان نیز خواهد بود. متوسط نقص شنوایی در مدرسه نمونه 94 دسی‌بل در گوش بهتر است. و تقریباً هشتاد درصد از دانش‌آموزان آن، زمان شروع ناشنوایی را هنگام تولد خود اعلام می‌دارند. بخش دانشکده، آن دسته از دانشجویان کارشناسی و همچنین آنان که برنامه مقطع دبیرستان را به پایان برده و کسانی که در آزمون ورودی گالودت نشان می‌دهند که استعداد لازم برای تحصیلات تکمیلی را دارا هستند و منطقه مدرسه محلی و یا مدرسه ویژه سفارش و توصیه آنان را کرده باشد, می‌پذیرد. بیش از 1400 دانش‌آموز در آزمون ورودی گالودت شرکت می‌کنند. از این رقم، معمولاً نیمی از دانش‌آموزان پذیرفته می‌شوند. با این همه، تقریباً هفتاد درصد از واجدان شرایط, پیش از ورود به کلاسهای سال نخست, باید دوره یک ساله تحصیلات مقدماتی را پشت سر گذاشته باشند. به طور تقریبی، دو سوم دانشجویان به نقص شنوایی عمیق مبتلا هستند و بیش از 25 درصد به نقص شنوایی شدید . میزان متوسط نقص در گوش بهتر و در دوره‌ای پنج ساله، 93 دسی‌بل است. بین 90 تا 95 درصد از دانشجویان، پیش از رسیدن به سن مدرسه، شنوایی خود را از دست داده‌اند. از 1970، سن متوسط آغاز ناشنوایی، زمان تولد بوده است. دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری، دانشجویان شنوا و ناشنوایی را می‌پذیرد که خواهان اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته‌های مشاوره، آموزش، فناوری آموزشی، زبان‌شناسی و روان‌شناسی‌اند. ضمناً دانشجویان شنوا برای اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته شنوایی‌شناسی نیز پذیرفته می‌شوند. همچنین این دوره‌ها در رشته مدیریت آموزش ویژه مدرک دکتری اعطا می‌دهد. به طور کلی، یک سوم متقاضیان به اختلال شنوایی مبتلا هستند. دانشکده تحصیلات عالی غیر‌دانشگاهی , هر ساله دوره‌های ضمیمه دارای واحد درسی، برنامه‌های تابستانی، برنامه‌های مبتلایان به اختلال شنوایی و بینایی و آموزش بزرگسالان را برگزار می‌کند. دانشکده همچنین منابعی را برای دوره‌های ارائه شده در مراکز ضمیمه فراهم می‌آورد. شمار کسانی که معادل با دانشجویان تمام وقت بوده و در آموزش عالی غیر‌دانشگاهی مشغول به تحصیل‌اند، به طور متوسط بیش از دو هزار نفر است. دیگر واحدهای بخش خدمات عمومی، از قبیل آکادمی ملی ، از کارگاهها و برنامه‌های آموزشی بسیاری پشتیبانی می‌کنند. گالودت، مبتلایان به نقص شنوایی از نوزدان تا بزرگسالان را تحت پوشش خدمات خود قرار می‌دهد و البته قرار بر این نیست که این برنامه‌ها مستمر و یا متوالی باشد. با این همه، این برنامه‌ها پاسخگوی طیف گسترده‌ای از نیازهای آموزشی است؛ در حالی که دانش‌آموزان از سرتاسر کشور در این برنامه‌ها ثبت‌نام می‌کنند. تجاربی درباره یک دانشکده عادی: دانشجویان مبتلا به اختلال شنوایی, با ورود به دانشکده گالودت، فرصت می‌یابند، تجاربی درباره یک دانشکده عادی و معمولی کسب کنند؛ چرا که برنامه آموزشی آن پاسخگوی نیازهای دانشجویان ناشنواست. دانشجویان احساس می‌کنند فضای دانشگاهی همانند سایر دانشگاههای عادی، بسیار عادی است و اغلب برای نخستین‌بار در زندگی خود، عملاً با همه ارتباطی شفاف برقرار می‌کنند. نهایتاً، دانشجویان در سازمانها و فعالیتهایی که می‌توانند در آنها شرکت نمایند، همانند دانشجویان شنوا در سایر دانشگاهها، از حق انتخاب گسترده‌ای برخوردارند. دانشکده دارای تشکیلات دانشجویی فعال و یک روزنامه دانشجویی مستقل به نام باف اند بلو است که نظریات دانشجویان در آن منعکس می‌شود و اخبار دانشکده، کشور و جهان را تحت پوشش قرار می‌دهد. چه بسا دانشجویی به کتاب سال ساعت برج بپیوندد و یا در انتشار مانیوس ، مجله‌ای ادبی که سالی یک بار منتشر می‌شود، مشارکت کند. دانشجوی علاقه‌مند به نمایش می‌تواند در نمایشهای تولیدی و پاییز و زمستان شرکت کند که به زبان اشاره و کلام ارائه می‌گردد و پذیرای عموم مردم نیز هست. دو بار در سالهای 1971 و 1983، تولیدات نمایشی دانشجویان دانشکده گالودت برنده رقابتهای منطقه شرقی در جشنواره نمایشهای دانشگاهی امریکا گردید و در رقابتهای ملی برگزار شده در مرکز جان اف. کندی در واشنگتن دی. سی. نیز شرکت کردند. دانشکده دارای سه کانون ویژه دانشجویان زن (چی اُمگاپسی، دلتا اپسیلون و فی کاپا زتا ) و سه کانون ویژه دانشجویان مرد (آلفا سیگماپی، کاپا گاما، و کاپا سیگما ) است. این کانونها, اگرچه در سطح کشور اعضای وابسته ندارند، اما از همان رسوم و رویه‌های موجود در سایر دانشگاهها پیروی می‌کنند. همچنین دانشکده دارای یک گروه خدمات ملی برادری آلفا اُمگا است. افزون بر این، شوراهای میان کانونی دانشجویان زن و مرد نیز، در دانشکده فعالیت دارند. دبیرستان نمونه و دانشکده به دانش‌آموزان و دانشجویان شنوا فرصت می‌دهند تا در فعالیتهای ورزشی گوناگونی شرکت جویند. دانشکده در رشته‌های ورزشی فوتبال امریکایی، فوتبال، راگبی، دو و میدانی، والیبال (تیمهای مردان و زنان)، بسکتبال، هاکی روی چمن (برای زنان)، تنیس (برای زنان و مردان) و گلف با دیگر تیمهای دانشگاهی به رقابت می‌پردازد. درصد شرکت دانشجویان دانشکده گالودت در فعالیتهای ورزشی آن، از میزان مشارکت دانشجویان بسیاری از موسسات عظیم در تیمهای ورزشی دانشجویی، بسیار بالاتر است. در دبیرستان نمونه ناشنوایان، دانش‌آموزان فرصت دارند در گروههای مورد علاقه خود, از قبیل کانون عکاسی و کانون اقتصاد خانواده, فعالیت و مشارکت کنند. همچنین دانش‌آموزان می‌توانند در تهیه سالنامه و همچنین در سازمانهای خدماتی, از قبیل: دفتر محلی انجمن ملی کوچک ناشنوایان و یا دفتر بین‌المللی کوچک لیونز شرکت کنند. ارتباط, سیاستها و رویه‌ها: دانشکده گالودت برنامه‌هایی آموزشی را ارائه می‌دهد که به اهداف کلیه موسسات ابتدایی، متوسطه و عالی توجه دارد. با این همه، دانشکده و واحدهای مختلف آن در فراهم آوردن آموزش از طریق ارتباط شفاف برای کسانی که زودهنگام و عمیقاً ناشنوا شده‌اند، احساس تعهد می‌کند. راهکار ارتباطی اصلی و یا عمده در محیط آموزشی، روش ارتباطی همزمان است. این روش, مستلزم کاربرد دستور زبان و نحو انگلیسی در قالب گفتاری و یا لب‌زنی است که اشاره‌ها و کلمات هجی شده با انگشت نیز، همراه آن می‌آیند. سامعه ، کاربرد شنوایی باقی‌مانده که با تقویت صوتی افزایش می‌یابد، روشی است که دانش‌آموزان را به استفاده از آن ترغیب می‌کنند. زبان اشاره امریکایی، که زبان مادری و غیرگفتاری ناشنوایان است، برای برآوردن برخی نیازهای ویژه در دانشکده به کار می‌رود. استعدادهای آموزشی: سه هیئت علمی در کندال گرین به فعالیت می‌پردازند. هیئت علمی مدرسه ابتدایی نمونه آزمایشی کندال؛ دبیرستان نمونه برای ناشنوایان؛ هیئت علمی دانشگاهی. شرایط لازم برای احراز پست در هیئت علمی, نمایانگر نقش و وظایف هیئتهای علمی در مدرسه‌های مربوط است؛ با این همه، شرایطی مشترک برای تمام هیئتهای علمی وجود دارد که پاسخگوی رسالت خاص موسسه است. اعضای هیئت علمی افزون بر داشتن صلاحیت دانشگاهی مناسب، بایستی در برنامه‌های جهت‌دهی فشرده شرکت کنند. همچنین انتظار می‌رود اعضای هیئت علمی در مهارتهای ارتباطی بیانی و ادراکی, قابلیت چشمگیری از خود نشان دهند. اعضای هیئت علمی, که با استفاده از روش ارتباطی همزمان نتوانند در محیط آموزشی با دانش‌آموزان, ارتباطی شفاف برقرار سازند، استخدام رسمی نمی‌شوند. اعضای هیئت علمی، به ویژه در مقطع دانشکده، به تدریس، تحقیق، ارائه خدمات عمومی و نشر کتاب مشغول‌اند؛ و بسیاری در رشته‌های مربوط خود در سرتاسر کشور شناخته شده هستند. اعضای هیئت علمی دانشگاهی، اعضای شورای دانش‌آموختگان را برمی‌گزینند که به طور معمول, سیاستها و رویه‌های کارکردی دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری را تدوین می‌کند. همانند بیشتر دانشکده‌ها و دانشگاهها، اعضای هیئت علمی, بایستی شرایط لازم برای تدریس در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری را احراز کنند. تحقیقات: اختلال شنوایی، معلولیتی است که در صورت شدت یافتن، توانایی فرد را در کسب دانش و شغل مناسب از بین می‌برد. همچنین از میزان فرصتهای موجود برای شرکت در انواع فعالیتهای اجتماعی می‌کاهد. فعالیتهای تحقیقاتی دانشکده گالودت در موسسه تحقیقاتی گالودت و سه مرکز آن متمرکز شده است. مرکز ارزیابی و مطالعات جمعیت‌شناختی به ارزیابی وسایلی می‌پردازد که در آموزش به کودکان ناشنوا به کار می‌رود و درباره کودکان و جوانان مبتلا به اختلال شنوایی, بررسی سالیانه انجام می‌دهد. مرکز مطالعات زبانی و ارتباطی ، تحقیقاتی راه‌گشا درباره زبان اشاره امریکایی و برای ارائه تصویری بهتر از توانایی تمییز گفتار تحقیقاتی انجام داده است و همچنین از پروژه جدید طراحی توان‌بخشی حمایت می‌کند. در نهایت متن‌نما را آزمایش می‌کند که وسیله‌ای است قابل پوشیدن, و در پاسخ به زبان گفتاری، اشاره‌هایی الکترونیکی تولید می‌کند. مرکز آموزش و رشد نیروی انسانی توجه خود را معطوف به مسائل زیر ساخته است؛ یادگیری، مطالعات شناختی، تدریس و مطالعات رشد کودک، پروژه‌هایی درباره بهداشت روان و انجام تحقیقاتی در زمینه انگلیسی اشاره‌ای . این پروژه‌ها, برای نمونه, به چاپ مجموعه کتابهایی به زبان انگلیسی اشاره برای کودکان و ایجاد فهرست اجتماعی‌ـ عاطفی میدو/ کندال انجامیده است. بخش تحقیقات دانشکده را در سطح ملی و بین‌المللی، مرکزی می‌دانند که تحقیقات چشمگیر آن بر بهبود و برطرف کردن تأثیرات سوء ناشنوایی بر فراگیری و زندگی متمرکز شده است. تحقیقات نهادی: اگرچه دانشکده گالودت, اساساً موسسه است، اما می‌کوشد به تقاضای انواع خدمات عمومی نیز، پاسخ دهد. انتشارات دانشکده گالودت ، پذیرای دست‌نوشته‌هایی است که برای علاقه‌مندان به فعالیت در زمینه اختلال شنوایی معنا و مفهوم خاصی می‌دهد. برخی از عناوین، بازنمودن کننده حوزه این انتشارات است: مجموعه انگلیسی به زبان اشاره ، گفته‌های بزرگسال ناشنوا ، ارتباط کامل ، آموزگاران ناشنوایان ، کودکان مبتلا به اختلال شنوایی و ادغام با کودکان عادی و کتابهای تخصصی‌تری در زمینه روان‌شناسی، زبان اشاره، جامعه‌شناسی، گفتار، شنوایی‌شناسی، زبان و بیماریهای متضمن چندین معلولیت. همچنین دانشکده نشریه‌هایی را نیز منتشر می‌کند. دنیای پیرامون ما ، نشریه‌ای است برای کودکان ناشنوای در سنین دبستان, و شمارگان آن به هشت هزار می‌رسد؛ چشم‌اندازها نشریه‌ای است برای آموزگاران کودکان دبستانی؛ جهتها نیز، نشریه‌ای است که اطلاعات روزآمدی درباره فعالیتهای آموزشی، تخصصی، حرفه‌ای، و تحقیقاتی ارائه می‌دهد. هر سال، مرکز اطلاعات ناشنوایی که در چارچوب دفتر پیشرفتهای سازمانی فعالیت می‌کند، پاسخگوی هزاران تقاضا برای کسب اطلاعات عمومی و فنی درباره ناشنوایی است. مرکز بازدیدکنندگان از دانشکده گالودت در ساختمان یادبود ادوارد ماینر گالودت واقع است. این مرکز, با برگزاری نمایشگاههایی درباره نیازهای آموزشی ناشنوایی، مساعدتهای فنی و در دسترس مبتلایان به اختلال شنوایی و ارائه اطلاعاتی درباره طیف گسترده دستاوردهای ناشنوایان در جامعه بزرگ، افراد بی‌تجربه و ناآگاه را با ماهیت ناشنوایی آشنا می‌سازد. همچنین دانشکده دارای یک آکادمی ملی است که حرفه‌های مختلف را در پاسخگویی کامل به نیازهای ناشنوایان، یاری می‌کند. برای نمونه، آکادمی ملی از برگزاری کارگاه در زمینه نیازهای بهداشت روانی ناشنوایان در بخشهای روان‌پزشکی مدارس پزشکی گوناگون حمایت مالی می‌کند. همچنین آکادمی ملی، نوارهای ویدئویی تولید و توزیع می‌کند تا پرستاران را از چگونگی مراقبت از بیماران ناشنوا در بیمارستان آگاه کند. همین واحد, تأمین کننده مالی چندین سمینار در زمینه فعالیتهای سیاسی برای ناشنوایان نیز هست. مرکز ملی قانون و ناشنوایان ، به ناشنوایان که با مشکلات حقوقی مواجه شده‌اند، خدمات محدودی ارائه می‌کند و به عنوان یک گروه حامی و مدافع شهروندان ناشنوا، فعالیت دارد. این مرکز خلاصه قوانین پیشنهادی را در دو سطح ایالتی و ملی بایگانی می‌کند، تا بدین ترتیب اطمینان حاصل کند که تأثیر این قوانین بر ناشنوایان، مثبت و یاری بخش است. دانشکده گالودت، طیف گسترده‌ای از مطالب را منتشر می‌سازد که اساسی‌ترین و ابتدایی‌ترین آنها، راهنماهای آموزشی و درسی در زمینه موضوعاتی چون زبان، علوم و ریاضیات است. سایر دفترچه‌های راهنما مخصوص آموزگاران مبتلایان به اختلال شنوایی است و دربردارنده عناوینی است همچون ارزیابی برنامه ضمن خدمت و رهنمودهایی درباره نگارش و یا بازنویسی مطالب درسی برای دانش‌آموزان ناشنوا . واحدهای آموزشی دانشکده، گاهی مجموعه‌ای از مقاله‌ها را منتشر می‌کند که متقاضیان بسیار دارد. دانش‌آموختگان: انجمن دانش‌آموختگان گالودت دارای 44 دفتر محلی در سرتاسر امریکا است. دانش‌آموختگان این دانشکده در بیشتر ایالتها و چندین کشور خارجی ساکن‌اند. آنان نوعاً به موسسه وفادار بوده و هر سه سال یک بار در گردهمایی دانش‌آموختگان دور هم جمع می‌شوند. در یک نظرسنجی از آنان نتایج زیر به دست آمده است: 85 درصد دانش‌آموختگان در مشاغل تخصصی، فنی و مدیریتی فعالیت دارند؛ 39 درصد مدرک کارشناسی ارشد و 3 درصد مدرک دکتری دارند. دانش‌آموختگان دانشکده گالودت, در زندگی خود در مقایسه با ناشنوایی که مدرک دانشگاهی ندارند، از درآمد بهتری برخوردارند. انجمن دانش‌آموختگان گالودت, از صندوق اعطای بورس تحصیلی مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری لورنت کلرک حمایت مالی می‌کند. افزون بر این, این بودجه هر سال برای مطالعات پیشرفته به ناشنوایان شایسته و واجد شرایط اعطا می‌گردد. نه تنها دانش‌آموختگان در سرتاسر کشور, ریاست و مدیریت سازمانهای در خدمت ناشنوایان را برعهده دارند، بلکه آنان در انواع تخصصها و حرفه‌ها فعالیت می‌کنند. مشارکت در امور بین‌المللی: دانشجویان خارجی که از دانشکده گالودت مدرک گرفته‌اند، عموماً ثابت کرده‌اند شهروندی مفید برای میهن خود هستند. در واقع، دانش‌آموختگان خارجی دانشکده گالودت, تنها فرد ناشنوای دارای تحصیلات دانشگاهی در کشور خود هستند. مرکز بین‌المللی ناشنوایی، واحد اداری در دانشکده است که مشارکت آن را در امور بین‌المللی هماهنگی بخشیده و سازماندهی می‌کند. این مرکز نمایندگانی را برای اعزام به کنفرانسهای بین‌المللی برمی‌گزیند، به تقاضاهای مساعدت فنی پاسخ می‌دهد و از سمینارهای اعضای حرفه‌ای و متخصص از سایر کشورها حمایت مالی می‌کند. این سمینارها، به زبانهای انگلیسی، آلمانی، فرانسه و اسپانیولی برگزار می‌شوند. همچنین این مرکز برنامه‌هایی برای سفر و ملاقات با متخصصان دیگر کشورها تدارک می‌بیند و گاهی, در محوطه دانشگاه و به مدت کوتاه, محل اقامتی برای آنان ترتیب می‌دهد. رسالت دایمی: دانشکده گالودت، موسسه‌ای منحصر به فرد است و نیز دربردارنده برنامه‌های آموزشی ابتدایی، دبیرستان و عالی متناسب با نیازهای هر فرد ناشنواست. این موسسه نشان داده است کسانی که زودهنگام و شدیداً ناشنوا شده‌اند، در صورتی که چگونگی برقراری ارتباط, روشن و شفاف باشد، می‌توانند در عمل مدرکی دانشگاهی بگیرند. دانشکده با برآوردن نیازهای ناشنوایان، آموزشی را به آنان ارائه می‌دهد که همانند تجارب دانشجویان شنوا در دیگر دانشکده‌هاست. همچنین ناشنوایان در برنامه‌های آموزشی، تشکلهای دانشجویی و سازمانهای اجتماعی مشارکت دارند، درکی واقع‌بینانه از خود به دست می‌آورند، تفکری مستقل خواهند داشت، درباره دنیای خارج مطالبی فرا می‌گیرند، و به علایق و قابلیتهای حرفه‌ای مدنظر خود دست می‌یابند. افراد شاغل به تحصیل در دانشکده, از طریق دستیابی به فرصتهای آموزشی مناسب، عمدتاً بر مشکلات ناشی از معلولیت خود فایق می‌آیند، زندگی عادی خواهند داشت و در بسیاری از موارد، تأثیر چشمگیری بر جامعه خود باقی می‌گذارند. مأخذ: GEDPD, Vol. 2, P. 447-454. ادوارد سی. مریل، کوچک ترجمه محبوبه مرشدیان |
| تاریخ ثبت در بانک | 6 بهمن 1399 |