| کد | jr-44362 |
|---|---|
| عنوان اول | کارگاه حمایت شده ناشنوایان |
| عنوان دوم | مرکز آموزش حرفهوفن به ناشنوایان ایران |
| نویسنده | ثمینه باغچه‌بان |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 975 |
| شماره صفحه (تا) | 976 |
| زبان | فارسی |
| متن |
کارگاه حمایت شده ناشنوایان, مرکز آموزش حرفهوفن به ناشنوایان ایران. در چند شهر مراکزی با نام کارگاه حمایت شده ناشنوایان تأسیس شده بود تا ناشنوایان را در عرصه جامعه فعال‌تر سازند. تهران: مرکز تهران, وابسته به سازمان ملی رفاه ناشنوایان بوده است که در 1354, عملیات ساخت آن آغاز شد و در نیمه دوم سال 1355 به بهره‌برداری رسید. این کارگاه حمایت شده, شامل کارگاههای زیر بود: نساجی, سراجی, ویترای, نجاری, هنرهای دستی, خیاطی (مردانه, زنانه, بچهگانه), شیرینی‌پزی, تراشکاری, فلزکاری, جوشکاری. در این کارگاهها ناشنوایان زیر نظر مربیان مجرب, آموزش می‌دیدند. یزد: کارگاه حمایت شده ناشنوایان یزد, وابسته به سازمان ملی رفاه ناشنوایان ایران بود که در 1354 تأسیس شد. محل کارگاه یک خانه اجاره‌ای با ده اتاق و یک زیرزمین بود. کارگاههای این مرکز عبارت بودند از: کارگاه خیاطی با هشت کارآموز ناشنوای دختر, کارگاه نجاری با چهار کارآموز پسر, کارگاه پارچه‌بافی با سه کارآموز پسر, کارگاه ویترای و کارهای دستی با سه کارآموز, یک دختر و دو پسر. این مرکز, دو کلاس زبان‌آموزی و سوادآموزی نیز داشت که در آن آموزگارانی که دوره آموزش ناشنوایان را دیده بودند, تدریس می‌کردند. کارآموزان ناشنوای این مرکز, از تغذیه رایگان و وسیله ایاب و ذهاب استفاده می‌کردند. از کلیه کارآموزان, سنجش شنوایی به عمل می‌آمد و به کسانی که به سمعک احتیاج داشتند, گوشی رایگان داده می‌شد. تمام کارآموزان تحت پوشش بیمه سازمان خدمات درمانی بودند. همدان: کارگاه حمایت شده ناشنوایان همدان, وابسته به سازمان ملی رفاه ناشنوایان ایران بود و در 1354 تأسیس شد. این کارگاه, در یک خانه اجاره‌ای که دارای هفت اتاق و یک زیرزمین بود, از اول آبان ماه 1354 در همدان آغاز به کار کرد. در این کارگاه, از صبح تا ظهر چهارده کارآموز ناشنوا (نه دختر و پنج پسر) به حرفه‌آموزی اشتغال داشتند. همچنین دو کلاس سوادآموزی در ساعتهای بعدازظهر تشکیل می‌شد که این کارآموزان و پنج نفر ناشنوای شاغل در آن, به سوادآموزی می‌پرداختند. آموزگاران این کلاسها, از بین معلمانی که دوره آموزش ناشنوایان را دیده بودند انتخاب می‌شدند. کارگاههای این مرکز, عبارت بودند از: کارگاه خیاطی و بافندگی با نُه کارآموز دختر و کارگاه قالی‌بافی با پنج کارآموز پسر. مأخذ: باغچه‌بان، ثمینه، بهره ناشنوایان، تهران، امیرکبیر، بی‌تا، ص 139-140. ثمینه باغچه‌بان |
| تاریخ ثبت در بانک | 10 دی 1399 |