| کد | jr-44097 |
|---|---|
| عنوان اول | ژنتیک |
| عنوان دوم | تأثیر عوامل ژنتیکی در ناشنوایی |
| مترجم | صدیقه شجاعیان |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد دوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 706 |
| شماره صفحه (تا) | 706 |
| زبان | فارسی |
| متن |
ژنتیک، تأثیر عوامل ژنتیکی در ناشنوایی. بیشتر موارد ناشنوایی ژنتیکی، هنگام تولد به وجود می‌آید و با گذشت زمان بهبود نمی‌یابد. حدود نیمی از موارد ناشنوایی در کودکان ارثی است. ژنها از چند راه می‌توانند بر توانایی شنیداری شخص اثر بگذارند. هر کودک نیمی از مواد ژنتیکی خود را از پدر و نیم دیگر را از مادر دریافت می‌کند. تمام سلولها در بدن انسان 23 جفت کروموزم دارند و از آنجا که کروموزمها جفت هستند، هر بخش در یک کروموزم، یک بخش مشابه در جفت خود دارد. ژنها نیز، به صورت جفت هستند و در هر کروموزم یک ژن قرار دارد. هر ژن اطلاعاتی را برای رشد و عملکرد سیستمهای اورگانیک مختلف ایجاد می‌کند. انواع مختلف ژن و موقعیتهای بسیار مختلف ژنی وجود دارد که بر شنوایی تاثیر می‌گذارد. اشکال مختلف ناشنوایی ممکن است مربوط به موقعیتهای مختلف ژنی باشد. در صورت غالب بودن ویژگی‌ای که ژن آن را کنترل می‌کند، ژنهای نهفته پدر و مادر بایستی به یاری هم آیند. زمانی ژن به صورت غالب است که یک ویژگی بیان شده باشد و فقط از دو ژن، یک جفت حاضر باشد. مأخذ: EDHD, P. 91-92. ترجمه صدیقه شجاعیان |
| تاریخ ثبت در بانک | 1 دی 1399 |