| کد | jr-44084 |
|---|---|
| عنوان اول | زبان اشاره فرانسوی |
| عنوان دوم | روش ارتباطی ناشنوایان در فرانسه |
| مترجم | صدیقه شجاعیان |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد دوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 696 |
| شماره صفحه (تا) | 697 |
| زبان | فارسی |
| متن |
زبان اشاره فرانسوی ، روش ارتباطی ناشنوایان در فرانسه. این زبان اشاره، روش اولیه ارتباطی در میان ناشنوایان فرانسه است و اولین زبان اشاره‌ای است که به عنوان یک زبان جدا و کامل پذیرفته شده است. این زبان را اَبه چارلز میشل دولپه ، آموزگار اصلی دانش‌آموزان ناشنوا، در قرن نوزدهم ابداع کرد. البته تا قرن هجدهم، زبان اشاره فرانسه، هنوز زبان اشاره بسیار کاملی در میان جمعیت ناشنوای فرانسه بود؛ اما در آغاز قرن نوزدهم، دولپه و اَبه روش اَمبروآز کوکوران سیکار اشاراتی را از زبان اشاره فرانسه وام گرفته و با افزودن اشارات اختراعی خود به آنها، اشارات روشمندی را به وجود آوردند. این سیستم، شامل علایمی بود که نمایانگر ساختار دستوری فرانسه به شمار می‌رفت و نخستین تلاش برای به کارگیری ساختارهای زبان گفتاری در زبان اشاره فرانسه بود. اما در طول قرن نوزدهم، بحثی جدی بین شفاهیون و دستیون درگرفت. با شدت گرفتن این بحث، بین دستیون که فرانسوی بودند و شفاهیون که آلمانی بودند، قوانین روش فرانسوی به سراسر جهان فرستاده شد. در نتیجه، آثاری از زبان اشاره فرانسه را به صورت بین‌المللی، به ویژه در زبان اشاره امریکایی، می‌توان به وضوح مشاهده کرد. در واقع برخی معتقدند نیمی از اشارات زبان اشاره امریکایی، از فرانسه وام گرفته شده است. تا دهه 1820، معلمان فرانسوی بر این عقیده بودند که دانش‌آموزان ناشنوا، بایستی با زبان اشاره فرانسوی آموزش داده شوند، نه روش مصنوعی زبان اشاره روشمند. پنجاه سال بعد نیز، زبان اشاره فرانسه، در مدارس به عنوان روش اولیه و یا روش مقدماتی ارتباط، مورد استفاده قرار می‌گرفت. به دنبال کنگره میلان در1880، روش شفاهی بر روش اشارات برتری یافت و دولت آموزش زبان اشاره در مدارس فرانسه را ممنوع کرد. اما در دهه آخر 1970، بار دیگر نهضت زبان اشار در سراسر جهان ریشه دوانید. امروزه زبان اشاره فرانسه، به وسیله ناشنوایانی که بیرون از سیستم آموزش هستند، در فرانسه آموزش داده می‌شود و این گونه برآورد شده است که بیش از یکصد هزار نفر از ناشنوایان در فرانسه، از زبان اشاره فرانسه استفاده می‌کنند. بررسیها نشان می‌دهد زبان اشاره فرانسه به لحاظ گرامری، شبیه به زبان اشاره امریکایی است و اَشکال دست، کاملاً بین آنها یکسان است. افعال زبان اشاره فرانسه نیز مانند زبان اشاره امریکا به سه دسته طبقه‌بندی می‌شوند: افعالی که ضمایر شخصی به کار نمی‌برند؛ افعالی که با به کارگیری ضمایر شخصی جهتشان تغییر می‌یابد؛ افعال طبقه‌بندی کننده. بسیاری از حالات چهره هم که نمایانگر جملات منفی، پرسشها و جملات شرطی هستند، در هر دو روش یکسان هستند. مأخذ: EDHD, P. 84-85. ترجمه صدیقه شجاعیان |
| تاریخ ثبت در بانک | 1 دی 1399 |