کد | jr-41304 |
---|---|
عنوان اول | روزنامهنگاری |
عنوان دوم | فعالیتهای ناشنوایان در عرصه روزنامهنگاری و نشریات درباره ناشنوایان |
مترجم | لقمان سرمدی |
عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد دوم |
نوع | کاغذی |
ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
سال چاپ | 1388شمسی |
شماره صفحه (از) | 661 |
شماره صفحه (تا) | 664 |
زبان | فارسی |
متن |
روزنامهنگاری، فعالیتهای ناشنوایان در عرصه روزنامهنگاری و نشریات درباره ناشنوایان. در ایران چندین نشریه در حوزه ناشنوایی و مسائل ناشنوایان منتشر شده است. نخستین نشریه را جبار باغچهبان، به نام زبان بنیانگذاری کرد. این نشریه، در 1323 اجازه نشر گرفت و اولین شماره آن در همان سال چاپ شد. گویا شانزده شماره از آن بیشتر منتشر نشد. سردبیری زبان بر عهده باغچهبان بود و احمد آرام و دکتر هشترودی، در تدوین و تنظیم مطالب به او کمک میکردند. نشریه دیگر، پیک شنوایی و گفتار بود که سازمان ملی رفاه ناشنوایان برای آشنا کردن مردم با مشکلات و دشواریهای ناشنوایان چاپ میکرد. این نشریه به صورت فصلنامه و به سردبیری مشیری، بین سالهای 1352 تا 1357 منتشر میشد. نشریه سمعک چیست و کودک شما و سمعک او از سوی جمعیت حمایت کودکان کرولال و برای آموزش و اطلاعرسانی درباره وسایل کمکشنوایی به ویژه سمعک، منتشر میشد. در دهه اخیر که ناشنوایان فعالیتهای خود را گسترش دادهاند، نشریات متعددی منتشر شده است. مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران، به مدیر مسئولی یحیی نوروزبیگی و سردبیری نعمتالله مختاری و امیر محمدی از سوی دانشگاه و علوم پزشکی مشهد از 1368 چاپ شده است. شکست سکوت را نیز کانون ناشنوایان مشهد منتشر کرده است. امریکا: شمار بسیاری از ناشنوایان امریکا به عنوان سردبیران و ناشران موفق در زمینه روزنامهنگاری شناخته شدهاند. کلمات نوشتاری، میتوانند به عنوان پل ارتباطی بین ناشنوایان و شنوایان به شمار آیند. بسیاری از دانشآموزان ناشنوا، با کار روی روزنامههای دیواری مدرسهشان، توانستهاند به هنر چاپ و روزنامهنگاری مسلط شوند. ادموند بوث : متولد 1810 است. او صاحب امتیاز روزنامه آناموسا یورکا بود که هنوز در حال چاپ است. وی یکی از پایهگذاران دفتر روزنامه در منطقه جونز است. او در 1856 سهمی را در دفتر روزنامه یورکا خریداری کرد و چند سال بعد، توانست صاحب کل دفتر روزنامه شود و اولین دستگاه چاپ برقی را راهاندازی کند. بزرگترین پسرش مسئولیت چاپ را به عهده گرفت. بوث دانشآموخته دانشکده ناشنوایان امریکا بود و در 1880، اداره انجمن ملی ناشنوایانِ شهر سینسیناتی واقع در ایالت اُهایو را به عهده گرفت. او در 1905 درگذشت. لورا سیرینگ : در 1840 به دنیا آمد روزنامهنگار و شاعری بود که در یازده سالگی، شنوایی خود را از دست داد. وی در 1859، به عنوان مشاور سردبیر، کار روزنامهنگاریاش را با پرسبیترین اَند آور یونیون در شهرهای سنلوئیز در میزوری آغاز کرد و تحصیلاتش را در مدرسه ناشنوایان میزوری ادامه داد و از همان جا دانشآموخته شد. در آن زمان، خبرنگار شدن زنها، امری بدیع بود و هنوز مورد پذیرش عموم نبود. به همین سبب، نوشتههای سرینگ با نام مستعار هوارد گلایندون چاپ میشد. این امر موجب شد که او کارش را با روزنامه سنلوئیز ریپابلیکن شروع کند. پس از شروع جنگ داخلی، این دفتر روزنامه، وی را به عنوان خبرنگار به واشنگتن فرستاد. در 1862، سیرینگ نخستین کتاب خود را با عنوان مردان با نفوذ در مجلس نمایندگان به چاپ رساند. این کتاب، مجموعهای از زندگینامههای مردان و رئیسان مهم و معروفی بود که سرینگ با آنها ملاقات و مصاحبه کرده بود. او سپس به اروپا سفر کرد و در آنجا کارش را با روزنامه ریپابلیکن نیویورک سان و نیویورک تایمز ادامه داد و در 1868، به دفتر روزنامه نیویورک ایونینگ میل ملحق شد. نوشتههای وی در بسیاری از روزنامهها به چاپ رسید. وی موفق به نوشتن پنج کتاب شد. او در 1923 درگذشت. ویلز ال. هیل : یکی از سردبیران با نفوذ و ناشرِ آثول ترنسکریپت و یکی از موفقترین ناشران ناشنوای روزنامه به شمار میآید که در دوازده سالگی، شنواییاش را از دست داد. وی دانشآموخته مدرسه ناشنوایان امریکا و دانشکده گالودت بود. او در زمان دانشجویی، برای دو دفتر روزنامه در ماساچوست به نامهای ترنسکریپت و وورسستر وست کرونیکل به عنوان خبرنگار کار میکرد. پس از دانشآموختگی از دانشکده، سهمی را در روزنامه ترنسکریپت خرید و سرانجام پس از چند سال، صاحب آنجا شد و آن را تبدیل به یک روزنامه چشمگیر و برجسته کرد. بسیاری از مقالات سردبیری هیل، در دفاتر روزنامههای دیگر به چاپ رسیدهاند. ویلیام دبلیو. بیدل : نخستین کسی بود که صفحه مربوط به آگهی را در روزنامه پیشنهاد کرد. وی به مدت 31 سال سردبیر و ناشر روزنامه آرلینگتون آبزرور بود. زمانی که به حرفه روزنامهنگاری وارد شد، همراه دوستش، کار با تایپ دستی را یاد گرفت و همچنین در دفتر روزنامه پدر دوستش، فنون چاپ و نشر را آموخت. البته بیدل، بر اثر بیماری مننژیت در یازده سالگی شنوایی خود را از دست داد و بعدها در دانشکده گالودت ثبتنام کرد. پس از دانشآموختگی، پدرش وی را با صاحب دفتر روزنامه شهر یلوکریک در ایلینویز آشنا کرد تا اینکه سرانجام به مقام سردبیری روزنامه شهر رسید. نخستین کاری که او در مقام سردبیری انجام داد، قانع کردن شهروندان برای تغییر نام شهرشان، از یلوکریک به پِرل سیتی بود. بیدل بعدها سهم خود را در روزنامه پِرل سیتی نیوز فروخت و به تدریس در مدرسه ناشنوایان مینهسوتا مشغول شد. او پس از یک سال به کار روزنامه بازگشت و سردبیری کل میدلبری رجیستر را برعهده گرفت. در 1900، بیدل با دفتر روزنامه آرلینگتون آبزرور آشنا شد و تا آخر عمرش با این دفتر همکاری کرد و به عنوان یک سردبیر، باعث پیشرفت در رشد روزنامه آرلینگتون و دفاتر روزنامهای همجوارش شد. از نظر مالی هم، انجمنهای تجاری، این دفتر را حمایت میکردند. از او مقالات بسیاری در روزنامههای مختلف به چاپ میرسید. در روزنامه آبزرور، وی بخش مخصوص آگهی را ابداع کرد و همچنین روزنامهنگاران جوان را تشویق به تأسیس دفاتر روزنامهای کرد تا خودشان، مالک یک دفتر روزنامه بشوند. اُوِن جی. کارل : اُون پس از تدریس در مدرسه ناشنوایان تگزاس، اوکلاهاما و کانزاس، در 1923 وارد حرفه روزنامهنگاری در کارولینای شمالی شد و سهمی را در دفتر روزنامه دوپلین رکورد خریداری کرد. وی هفده سال روزنامهای با عنوان پندر کرونیکل را به چاپ میرساند و در همان زمان، چاپ سه روزنامه دیگر را نیز به عهده داشت. در 1935 وی به چاپ روزنامه ویلمینگتون پست مشغول شد. جیمز جی. جورج : جیمز متولد 1825 و سردبیر و ناشر روزنامه ریچموند مسنجر بود. در طی جنگهای داخلی، وی با حرفه روزنامهنگاری آشنا شد و به دلیل مقالات صریح و بیپردهاش در حمایت از منطقه شمال، با نارضایتی و مخالفت طرفداران منطقه جنوب مواجه گردید، که این امر باعث شد او را از آن دفتر روزنامه اخراج کنند. وی شروع به آموزش چاپ به ناشنوایان مدرسه کنتاکی کرد و در همان جا نیز روزنامه کنتاکی دف میوت را در 1874 به چاپ رساند. جوزف مانت : مانت آثار بسیاری را با نامهای مستعار به چاپ رسانده است. در اوایل 1860، کار روزنامهنگاری را در تگزاس با عنوان هوم سیرکل آغاز کرد، اما کار در این دفتر روزنامه، موفق نبود. در 1864 سهمی را در روزنامه سیتی آبزرور خرید و زمانی که مسئولیت مدرسه کانزاس را به عهده گرفت، از روزنامهنگاری دست کشید. اما پس از چند سال، بار دیگر با دو دفتر روزنامه، به نامهای پرری بنر این میزوری و سانی کلایم در شهر تگزاس همکاری کرد. ویلیام دبلیو. چمبرلین : در 1832 به دنیا آمد. اولین روزنامهای را که منحصراً مخصوص ناشنوایان به چاپ رساند روزنامه گالودت گایداند دف میوتس کمپانیون نام داشت. او همچنین مسئول ویرایش دو روزنامه هفتگی دیگر به نامهای بوستون اُول و ماربل هد میسِنجر بود. چمبرلین در مدرسه مرکزی ناشنوایان نیویورک شروع به تدریس کرد و در آنجا، روش چاپ را به دانشآموزان ناشنوا آموزش میداد. او در 1895 درگذشت. مایکل جی. اسمیت و آلفرد جی. لامورو : اسمیت و لامورو در 1887 در دفتر روزنامه مری ورلد در پابلو واقع در کلورادو با هم کار میکردند. آنها در مدت زمان کوتاهی، به موفقیت چشمگیری دست یافتند. پس از یک سال، لامورو سهمش را در روزنامه ورلد فروخت و به شهر لاجونتا در کلورادو رفت. در آنجا، با روزنامه دریک همکاری کرد و خبرنگار انجمن بینالمللی مطبوعات شد. وی دوباره سهم خود را در روزنامه دریک فروخت و رئیس دیلی نیوز در دنور ، و پس از آن رئیس روزنامه پابلو اونینگ استار شد. اسمیت هم پس از چند سال، کار با روزنامه ورلد را رها کرد و برای روزنامههای گلووِبیل نیوز ، دنور دیسپچ و ایست اِند اکو مقالاتی مینوشت. اف. اچ. فلینت : او با چهار روزنامه در میشیگان همکاری میکرد. او کارش را با دفتر روزنامهای در هیکوری کورنرز در میشیگان و بری کانتی دموکرات آغاز کرد. او روزنامه سانفیلد نیوز را منتشر کرد و سهمی را در روزنامه آگوستا تایمز برای خود خرید. جو جی. بردلی : بردلی با کمک برادرش، دفتر روزنامه سولفور راک ویل را در شهر آرکانزاس دایر کردند و سپس روزنامه باتسویل جورنال را به چاپ رساندند. بردلی همچنین شیوه چاپ را به دانشآموزان ناشنوای میسیسیپی آموزش داد. جان هاولت : او سردبیر روزنامه شیکاگو ساندی هیرو بود که این روزنامه، مخصوص جامعه سیاهپوستان امریکا بود. پس از آن، روزنامه دیگری را نیز با نام افریکوـ امریکن ورلد برای ناشنوایان سیاهپوست امریکا در مینهسوتا منتشر کرد. وی سردبیر روزنامه هفتگی اچیسون بلید ، پروتست در تگزاس و همچنین روزنامه اوسکالوزا گزت بود. مآخذ: باغچهبان، ثمینه، بهره ناشنوایان، تهران، امیرکبیر، بیتا؛ سلطانی، پوری و رضا اقتدار، راهنمای مجلههای ایران، تهران، کتابچه ملی ایران، 1369؛ قاسمی، سید فرید، راهنمای مطبوعات ایران (1357-1371)، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها، 1372؛ همو، اسنادی از مطبوعات ایران (1320-1340)، تهران، سازمان چاپ و انتشارات، 1382؛ همو، گنجینه اسناد، سال سوم، ش 392 (تابستان و پاییز 1372)، ص 88-91. GEDPD, Vol. 2, P. 170-172. تألیف و ترجمه لقمان سرمدی |
تاریخ ثبت در بانک | 9 مهر 1399 |