مقاله مجموعه

کد jr-41297  
عنوان اول روابط اجتماعی  
عنوان دوم ارتباط و پیوند ناشنوایان با دیگر اقشار جامعه  
مترجم زهرا واعظی‌نژاد  
عنوان مجموعه دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد دوم  
نوع کاغذی  
ناشر موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم  
سال چاپ 1388شمسی  
شماره صفحه (از) 648  
شماره صفحه (تا) 649  
زبان فارسی  
متن روابط اجتماعی، ارتباط و پیوند ناشنوایان با دیگر اقشار جامعه.
ناشنوایان در فعالیتهای اجتماعی و تفریحی خود، دوست دارند در کنار هم جمع شوند و این، به دلیل سابقه تحصیلی کمابیش مشترک آنان، علایق مشترکشان و توانایی آنها در برقراری ارتباط آزاد و فصیح در جمع همتایان خود از طریق استفاده از زبان اشاره است. ناشنوایان در بیشتر شهرها کانونهای اجتماعی ویژه‌ای دارند. این گروههای سازمان‌یافته، افزون بر اینکه راه تماسهای اجتماعی را هموار می‌سازند، برای ارتقای رفاه عمومی ناشنوایان نیز تلاش می‌کنند. جز سازمانهای محلی، انجمنهای دولتی‌ای نیز فعالیت دارند که به صورت فدراسیون متحد شده، نام انجمن ملی ناشنوایان را به خود گرفته‌اند.
در سایر کشورهای برجسته جهان نیز، ناشنوایان به همین طریق سازمان یافته‌اند و در کنار یکدیگر، فدراسیون جهانی ناشنوایان را تشکیل داده‌اند.
ناشنوایان حدوداً به نسبت سایر شهروندان، در طبقات مختلف اقتصادی و اجتماعی جوامع یافت می‌شوند. آنان معلولیت خود را انکار می‌کنند و اقدامات انجام گرفته به همت قانونگذاران و بشردوستان را، در جهت تضمین معافیتهای مالیاتی خاص این قشر، رد می‌کنند. آنان شهروندان واقعی هستند، برای خود منزلی دارند، عادی زندگی می‌کنند و به رانندگی می‌پردازند. این گروه، برای جبران معلولیت شنوایی خود، هوشیاری عجیبی دارند و به قدرت بینایی متکی‌اند. در نتیجه، عموم مردم معتقدند آنان مطمئن‌ترین و محتاط‌ترین رانندگان به شمار می‌آیند.
ناشنوایان البته توانایی بهره‌مندی کامل از خدمات عادی اجتماعی و عمومی را ندارند؛ زیرا قادر به برقراری ارتباط موثر نبوده و نیازها و قابلیتهایشان را نمی‌شناسند. حضور آنان در دادگاه به زیانشان است؛ زیرا دادگاهها رابط زبان اشاره در اختیارشان قرار نمی‌دهند. استفاده از زبان انگلیسی برای بسیاری از ناشنوایان بسیار دشوار است. ناکافی بودن ارتباط مکتوب و نداشتن مهارتهای شفاهی، باعث شده است ارتباط آنان با سایران برایشان دشوارتر از معلولیت ناشنوایی‌شان باشد.
با پیشرفت فناوری و دانش، وسایل جدید ارتباطی به میان آمد و ارتباطات ناشنوایان با این وسایل آسان‌تر و بهتر شد. سمعک، پیوند حلزونی، فکس، تلفن تحریری و تصویری ناشنوایان و برنامه‌های تلویزیونی با زیرنویس، از جمله وسایل جدید برای ناشنواها است.
البته، ناشنوایان در استفاده از این وسایل مشکلاتی دارند؛ مثلاً همه ناشنوایان در همه کشورها توان مالی خرید آن وسایل ندارند و سیستمهای خدماتی مخابراتی و برنامه‌های تلویزیونی با زیرنویس، برای ناشنوایان در همه کشورها وجود ندارد.
شکلهای ارتباطی: یکی از راههای ایجاد رابطه، لب‌خوانی است. البته لب‌خوانی و گفتار برای حل مشکل ارتباطی ناشنوایان تأثیر محدودی دارد؛ زیرا لب‌خوانی یعنی درک گفتار با دیدن حرکات دهان گوینده، بدون شناخت کلمات و عبارات و دستور زبان، بی‌فایده و یا کم‌فایده است و ناشنوایان عموماً از لحاظ شناخت کلمات و عبارات و دستورزبان در سطح بالایی قرار ندارند؛ مضافاً به اینکه سبیل، اندازه لبها، شکل دهان و طرز حرف زدن و گویشهای مختلف و یا موقعیت نامناسب گوینده، نسبت به دید مخاطب ناشنوا، لب‌خوانی را مشکل و یا غیر ممکن می‌سازد. در تاریکی هم لب‌خوانی و یا گفتارخوانی مقدور نیست؛ زیرا دهان و لبهای گوینده دیده نمی‌شود.
یکی از روشهای دیگر ارتباط، خواندن و نوشتن است. خواندن و نوشتن یک وسیله مهم ارتباطی است؛ ولی از ناشنوایان تحصیل نکرده و بی‌سواد که بگذریم، همیشه و همه جا همه ناشنوایان تحصیل‌کرده از نظر خواندن و فهمیدن و نوشتن در سطح مناسبی نیستند؛ و البته علت آن هم عمدتاً و به طور کلی نارسایی آموزش ناشنوایان است؛ وگرنه از نظر بهره هوشی و استعداد، ناشنوایان در سطح طبیعی و برابر شنوایان قرار دارند.
ارتباط دستی یا اشاره، روش دیگری است. در این روش دستها برای ساختن علایم و اشاراتی با معانی مختلف به کار می‌روند. این وسیله ارتباطی اختصاص به ناشنوایان ندارد و شنوایان هم از اشارات دستی استفاده می‌کنند. تفاوت در این است که اشارات دستی برای ناشنوایان وسیله اصلی، و برای شنوایان وسیله فرعی ارتباط است.
مآخذ:
گیتی، کتایون، ناشنوایی و زبان اشاره، پایان‌نامه، حوزه هنری تهران، مرداد 1382؛
EIn, P. 470-471.
ترجمه زهرا واعظی‌نژاد  
تاریخ ثبت در بانک 9 مهر 1399