مقاله مجموعه

کد jr-40806  
عنوان اول داویلا، رابرت  
عنوان دوم آموزگار ناشنوا و فعال در زمینه آموزش ناشنوایان و اهل امریکا  
مترجم حجت الله نیکویی  
عنوان مجموعه دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد دوم  
نوع کاغذی  
ناشر موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم  
سال چاپ 1388شمسی  
شماره صفحه (از) 593  
شماره صفحه (تا) 595  
زبان فارسی  
متن داویلا، رابرت ، آموزگار ناشنوا و فعال در زمینه آموزش ناشنوایان و اهل امریکا.
در نوزدهم ژانویه 1932 در سن‌دیگو کالیفرنیا به دنیا آمد. پدر و مادر او، کشاورزانی مهاجر و در اصل مکزیکی بودند. رابرت، در شش سالگی پدرش را از دست داد و مادرش همه هفت فرزند خود را به تنهایی بزرگ کرد. داویلا در هشت سالگی به دلیل ابتلا به مننژیت نُخاعی، کاملاً ناشنوا شد. او بعدها توضیح داد چگونه این نقص آشکار، در نهایت منجر به استحکام و ثبات خانواده‌اش شد.
خانواده داویلا برای ثبت‌نام او در مدرسه ناشنوایان کالیفرنیا در برکلی تصمیم گرفتند برای همیشه در کارلسباد واقع در شمال سان‌دیگو اقامت کنند. داویلا، که تنها با زبان اسپانیایی آشنایی داشت، صدها کیلومتر با قطار به مدرسه ناشنوایان کالیفرنیا سفرکرد و در آنجا زبان اشاره امریکایی و انگلیسی را فراگرفت. او به سرعت پیشرفت کرد و در پانزده سالگی، دانش‌آموخته شد.
داویلا سپس وارد دانشکده گالودت شد. در آن زمان فقط 250 دانشجو، از جمله دانشجویان دانش‌آموخته ناشنوا، در آن دانشکده ثبت‌نام کرده بودند و او یکی از 45 دانشجوی دوره مقدماتی بود. داویلا افزون بر تحصیل در رشته‌های فرهنگ، زبان و ادبیات، در رشته‌های ورزشی نیز فعالیت داشت و مقاله‌نویس نشریه دانشکده گالودت با عنوان باف اند بلو نیز بود. پس از دانش‌آموختگی از گالودت با درجه کارشناسی در رشته آموزش در 1953، مقطع کارشناسی ارشد در رشته آموزش استثنایی را نیز در 1963 در دانشکده هانتر به پایان رساند و در 1972 درجه دکتری در رشته تکنولوژی آموزشی را از دانشگاه سیراکوس دریافت کرد.
تجارب آموزشی داویلا، به او دیدگاهی تازه درباره تحصیل ناشنوایان و شنوایان، و تفاوتهای آنها در یادگیری و نیز تحصیل دانشجویان به زبانهای نادر ارائه داد.
داویلا شغل خود را با تدریس ریاضیات، علوم اجتماعی و انگلیسی در دوره دبیرستان، در مدرسه ناشنوایان نیویورک در وایت پلینز آغاز کرد و چهارده سال به این کار ادامه داد. وی همچنین، سه سال به عنوان مدیر خدمت کرد. داویلا در 1974 به عنوان مدیر مدرسه ابتدایی کندال (مرکز آموزشی به روش سمعی و بصری در مقطع ابتدایی ) در دانشگاه گالودت منصوب شد و به دنبال آن، دو سال معاون مدیر دبیرستان نمونه ناشنوایان بود. داویلا از 1978 تا 1989، به عنوان نایب رئیس برنامه‌های پیش‌دانشگاهی در گالودت، هر دو مدرسه را اداره می‌کرد. او با همه تجاربی که از آنجا کسب کرده بود، برای بحث درباره حقوق مدنی و تحصیلی ناشنوایان و نیز دفاع از اختصاص هزینه به دانشگاه گالودت، در کمیته‌های کنگره امریکا حاضر شد. او به عنوان رئیس کنفرانس مجریان آموزشی تحت خدمت ناشنوایان، در انجمن آموزگاران امریکایی ناشنوایان و شورای تحصیل ناشنوایان خدمت کرد. داویلا نخستین ناشنوایی بود که به عنوان مدیر این سازمانها انتخاب شد و نیز نخستین کسی بود که هر سه سمت را پذیرفت. وی همچنین مدیر کمیته‌های متعددی در بعضی سازمانهایی بود که به دنبال تأمین نیازهای تحصیلی ناشنوایان و کم شنوایان بودند.
در 1989، در ملاقاتی که بعدها، ملاقات تاریخی لقب گرفت، رئیس جمهوری وقت، جورج بوش داویلا را به سمَت معاون دبیر خدمات توان‌بخشی و آموزش استثنایی انتخاب و به عنوان جانشین مدلین ویل منصوب کرد. داویلا در این سمَت، مسئول نظارت بر پنج میلیارد دلار بودجه آموزش استثنایی و برنامه‌های اشتغال برای کمک به بیش از چهار میلیون کودک و بزرگسال معلول بود. او در بین سالهای 1989 تا 1993، ریاست شورای همکاری منسجم فدرال را که شامل گروهی ناظر و مسئول همکاری در برنامه‌های کمکی فدرال برای خدمت به کودکان خردسال معلول و خانواده‌هایشان بود، به عهده داشت.
داویلا در 1992، در سخنرانی مهمی خطاب به اعضای انجمن ملی ناشنوایان نگرانی فزاینده خود را که در گزارش کمیسیون تحصیلی ناشنوایان نیز بیان کرده بود، ابراز نمود. داویلا مشاهده کرده بود بسیاری از مناطق آموزشی، شرط فضای حداقل بازدارندگی در قانون آموزش ناتوانان از تحصیل را، به اقامت آنها نسبت به دور یا نزدیک بودن محل تشکیل کلاسهایشان تفسیر می‌کنند. او گفت که این تصمیم کلی، که اصولاً کمتر بازدارنده است، درباره بیشتر کودکان ناشنوا، همیشه صادق نیست. به ویژه که هیچ کوششی برای معاشرت آنها با سایر کودکان و تحت تأثیر قرار دادن یکدیگر انجام نشده است.
او انجمن ملی ناشنوایان را تشویق کرد تا بخشی از تلاش خود را در جهت کمک به مراکز آموزشی و تأمین خدمات حمایتی مناسب برای کودکان ناشنوا صرف کنند. افزون بر این، او اصرار داشت تصمیم‌گیری درباره اسکان ناشنوایان، بر اساس نیازهای خاص هر کودک صورت گیرد. هدف داویلا از بیان نیازهای خردسالان معلول، گسترش برنامه‌های آموزشی کودکان و نوجوانان و افزایش میزان دانش‌آموختگان دبیرستانی و برنامه‌های ویژه اطفال و نوزادان از طریق ایجاد احساسات فرهنگی بود. همچنین افزایش شمار اقلیتها در شغلهای مربوط به آموزش کودکان استثنایی، دسترس بیشتر به گروههای اقلیت و آموزش نماینده‌های موسسات آنها برای اتخاذ استراتژی موثر در استخدام اعضای گروهها، اقلیتها و معلولان، از جمله اهداف او بود.
هنگامی که دوره ریاست جمهوری جورج بوش پایان یافت، داویلا به عنوان مدیر مدرسه ناشنوایان نیویورک در وایت پلینز استخدام شده و اکنون نیز در آنجا مسئول اجرای دقیق و کامل برنامه‌ای است که سی سال پیش به عنوان یک آموزگار آغاز کرده بود. او با چنین توانایی ذهنی بالایی، شروع به تحقیق درباره برنامه‌های سازنده برای جمعیت رو به رشد دانش‌آموزان اقلیتها، در آنجا و سایر مدارس ناشنوایان نیویورک نیز کرده است.
داویلا در 1991، از موسسه فناوری روچستر ، که موسسه ملی فناوری ناشنوایان جزئی از آن است، درجه دکتری افتخاری دریافت کرد. وی همچنین در 1991، از دانشگاه استون هیل در نورث ایستون واقع در ایالت ماساچوست، و در 1990 از دانشگاه هانتر در نیویورک، مدارک افتخاری دریافت کرد.
داویلا برای رهبری سازمانهایی چون: شورای ملی ناشنوایان و کم‌شنوایان اسپانیایی، انجمن گفتارـ زبان و شنوایی امریکایی‌زبانان، انجمن ناشنوایان الکساندر گراهام بل و نیز دانشگاه سیراکوس و هانتر، که خود در آن پرورش یافته بود، مفتخر به دریافت بیش از بیست جایزه مهم شد. او در 1994 به دلیل کمکهای شایان خود به جامعه ناشنوایان، از سوی نشریه سایلنت نیوز به عنوان یکی از ده خبرآفرین یک ربع قرن، مطرح شد. داویلا به عنوان یک دانشمند، سخنرانیهای مهمی در سراسر امریکا و بسیاری از کشورهای دیگر، از جمله فرانسه، ژاپن، هند، فنلاند، انگلیس، ‌ایتالیا، آرژانتین، استرالیا، نیوزیلند و اسپانیا ایراد کرده است. او از سال 1979 تا 1982، به عنوان دستیار سردبیر نشریه کودکان استثنایی کار کرده و همچنین گزارشهای بسیاری در مجلات فرهنگی نوشته است.
بسیاری از ناشنوایان جوان، راه داویلا را ادامه می‌دهند. کودکان ناشنوای اسپانیایی و پرتغالی و سایر کودکان ناشنوایی که در اقلیت زبانی هستند، به رغم فرصتهایی که طی دهه‌های اخیر به دست آمده است، هنوز برای به دست آوردن کیفیت تحصیلی بالاتر تلاش می‌کنند. دنیای امروز ما، به رهبران تحصیل کرده‌ای که فرهنگها را به هم مرتبط می‌سازند و در تحکیم اخلاقیات کوشش می‌کنند، نیاز دارد. داویلا اکنون در ایالات متحده و در سطح بین‌الملل، با همین روش به کار خود ادامه می‌دهد. او نخستین فرد خارجی و نخستین ناشنوایی بود که به عضویت در انجمن مربیان ناشنوا در اسپانیا درآمد و این نیز یکی دیگر از افتخارات اوست.
مأخذ:
DPAS, P. 87-89.
ترجمه حجت‌الله نیکویی  
تاریخ ثبت در بانک 5 مهر 1399