| کد | jr-40494 |
|---|---|
| عنوان اول | خانه فرهنگی جوانان ناشنوای ایران |
| عنوان دوم | تشکلی از جوانان تحصیل کرده ناشنوا |
| نویسنده | ثمینه باغچه بان |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد دوم |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 581 |
| شماره صفحه (تا) | 581 |
| زبان | فارسی |
| متن |
خانه فرهنگی جوانان ناشنوای ایران، تشکلی از جوانان تحصیل کرده ناشنوا. تا 1329 ناشنوایان تحصیل‌کرده، محلی نداشتند که بتوانند در آنجا گردهم آیند و دانش خود را در زمینه‌های فرهنگی و هنری و تا حتی برنامه‌های تفریحی گسترش دهند. در نتیجه، چون دیگر ناشنوایان، رو به قهوه‌خانه‌ها می‌آوردند و ساعتها دور هم می‌نشستند و می‌گفتند و می‌خندیدند و چایی می‌نوشیدند. چون در این قهوه‌خانه‌ها رفته رفته تعداد ناشنوایان نسبت به مشتریان شنوا بیشتر می‌شد، مشتریان شنوا کم‌کم آنجا را ترک می‌کردند؛ به گونه‌ای که آن قهوه‌خانه، در اختیار ناشنوایان قرار می‌گرفت. ناشنوایان همچنین سالها گوشه‌ای از خیابان صبای شمالی و پیاده‌روهای خیابان انقلاب اسلامی (شاه‌رضا سابق) را برای دیدار و گفت‌وگوهای خود انتخاب کرده بودند و گاهی تا نزدیکیهای نیمه شب در کنار این خیابان ایستاده و نشسته به گفت‌وگو می‌پرداختند و گل می‌گفتند و گل می‌شنیدند. از این‌رو، با توجه به لزوم یک مرکز ویژه برای دختران و پسران تحصیل کرده ناشنوا، در 1329 خانه فرهنگی جوانان ناشنوا در آموزشگاه کرولالهای باغچه‌بان با حضور گروهی از جوانان دانش‌آموخته ناشنوا، تأسیس شد و پس از تعیین هدفها، کار خود را در زمینه گسترش دانش فرهنگی و هنری ناشنوایان آغاز کرد. یکی از هدفهای این گروه، ایجاد دوستی و رفاقت و تفاهم بیشتر بین جوانان شنوا و ناشنواست که از طریق بازدیدها و ترتیب دادن نمایشهای ناشنوایان در کاخ جوانان شنوا، عملی گردید. در فروردین 1332، تالاری از سوی آموزشگاه حرفه‌ای ناشنوایان، در اختیار این گروه گذاشته شد؛ در حالی که پیش‌تر محل اجتماع آنان، تالار اجتماعات آموزشگاه باغچه‌بان بود و از آذرماه 1333، این باشگاه به محل جدید خود واقع در خیابان کاخ تغییر یافت. درآمد خانه فرهنگی جوانان ناشنوا از محل حق عضویت افراد و مختصر مبلغ دریافتی از سازمان ملی رفاه ناشنوایان ایران، تأمین می‌شد و به مصرف هزینه‌های اجاره محل و خرید لوازم و وسایل خانه فرهنگی جوانان می‌رسید. در خانه فرهنگی ناشنوایان، جوانان، از دوستان خارجی خود نیز، پذیرایی می‌کردند. جوانان ناشنوا هر هفته سه شب در خانه فرهنگی جمع می‌شدند و به امور مربوط رسیدگی می‌شدند. در این جلسه‌ها برنامه‌های تفریحی، هنری، ورزشی و فرهنگی طرح و اجرا می‌شد. این جوانان در پی تأسیس شرکت تعاونی بودند که مشکلات خود را از آن طریق نیز، حل و فصل کنند و به کنفرانسها و مجامع بین‌المللی ناشنوایان نیز راه یابند و از تجارب ناشنوایان کشورهای پیشرفته بهره‌گیری کنند. مأخذ: باغچه‌بان، ثمینه، بهره ناشنوایان، تهران، امیرکبیر، بی‌تا، ص 116-117. ثمینه باغچه‌بان |
| تاریخ ثبت در بانک | 3 مهر 1399 |