کد jr-29237  
عنوان اول پراکندگی جغرافیایی زبان اشاره  
عنوان دوم اجرای روش اشاره در کشورهای مختلف  
نویسنده کتایون گیتی  
عنوان مجموعه دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول  
نوع کاغذی  
ناشر موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم  
محل چاپ مجموعه تهران  
سال چاپ 1388شمسی  
شماره صفحه (از) 307  
شماره صفحه (تا) 307  
زبان فارسی  
متن پراکندگی جغرافیایی زبان اشاره، اجرای روش اشاره در کشورهای مختلف.
زبان اشاره, پس از چند دهه تلاش, در بسیاری از نقاط جهان جا افتاده و طرفدارانی دارد.
زبان اشاره ملل مختلف, مانند زبان گفتاری و نوشتاری آنان متفاوت است. در فرهنگ انگلیسی، نام اختصاری این زبانها سه حرفی است؛ حرف اول آن, نشانه نام کشور و حروف دوم و سوم در همه زبانها، SL است. یعنی حرف اول واژه‌های اشاره (Sign) و زبان (Language) است. معرف زبان اشاره به انگلیسی است؛ برای مثال، ASL نشانگر زبان اشاره امریکایی است. نام اختصاری دیگر زبانها این گونه است:
زبان اشاره انگلیسی BSL ؛ زبان اشاره فرانسوی FSL ؛ زبان اشاره دانمارکی DSL ؛ زبان اشاره سوئدی SSL ؛ زبان اشاره لهستانی PSL و زبان اشاره روسی RSL .
بنابر پژوهش سیمون کارمل در سال 1991 از 76 کشوری که سازمان ناشنوایان عضو فدراسیون جهانی ناشنوایان بوده و مورد سوال قرار گرفته‌اند, 44 کشور از جمله ایران, کتاب لغت زبان اشاره ملی خود را دارند. کشورهای دیگری مثل چین, مصر, هنگ‌کنگ و مالتا اعلام داشته‌اند که در نظر دارند کتاب لغت اشاره خود را تهیه و منتشر کنند.
بنابراین تحقیق, هفت کشور شامل برزیل, دانمارک, فنلاند, فرانسه، لهستان, سوئد و امریکا, کتاب لغت اشاره خود را از سال 1850 تا 1920 منتشر کرده‌اند و امریکا و روسیه بیشتر از کشورهای دیگر, کتاب لغت اشاره دارند.
جالب‌تر اینکه امریکا و انگلستان, با زبان گفتاری بسیار متشابه و مشترک, زبان اشاره جداگانه دارند و کاناداییها زبان اشاره امریکا را در کانادا آموزش می‌دهند.
در ایران, به ابتکار سازمان بهزیستی کشور، از سال 1352 کمیته‌ای به نام کمیته پژوهش و توسعه زبان اشاره، مرکب از چند ناشنوا و شنوا در دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی تشکیل شده و محصول کار این گروه, تدوین سه جلد مجموعه اشارات ناشنوایان ایران است که در سالهای 1368 و 1376 و 1378 منتشر شده است.
تفاوتها و شباهتها: سوزان دی. فیشر , از انستیوی ملی تکنولوژی روچستر, نتیجه تحقیقات خود را درباره تفاوتها و شباهتهای زبان اشاره, طی مقاله‌ای به یازدهمین کنگره جهانی ناشنوایان توکیو ژاپن عرضه کرد. او در این مقاله ضمن اینکه تفاوتهای زبانهای اشاره کشورهای مختلف را سطحی دانسته, شباهتها را در زمینه ترکیب عبارات و جمله‌سازی، غیر از چند استثنا, اساسی یافته است. به اعتقاد او, ناشنوایان از هر کشور و ملیتی, در ارتباط بین خود با زبان اشاره مشکلی نخواهند داشت.
اشاره ‌بین‌المللی: یک مجموعه اشارات بین‌المللی به نام گستونو وجود دارد که وسیله رسمی ارتباطی فدراسیون جهانی ناشنوایان است؛ به گونه‌ای که مروین گارستون می‌نویسد: «چیزی به نام زبان اشاره بین‌المللی وجود ندارد و ما فقط اشارات بین‌المللی داریم».
مآخذ:
گیتی، کتایون، ناشنوایی و زبان اشاره, پایان‌نامه به راهنمایی ویکتوریا کریمی, تهران, حوزه هنری تهران, 1382؛
Communication Issues Among Deaf People, USA, 1999, P. 43
کتایون گیتی  
تاریخ ثبت در بانک 30 اردیبهشت 1399