کد | jr-29227 |
---|---|
عنوان اول | بیماریهای گوش میانی |
عنوان دوم | آسیبها و اختلالهای گوش میانی و تأثیر آنها در شنوایی |
مترجم | هادی واعظی |
عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول |
نوع | کاغذی |
ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
محل چاپ مجموعه | تهران |
سال چاپ | 1388شمسی |
شماره صفحه (از) | 297 |
شماره صفحه (تا) | 298 |
زبان | فارسی |
متن |
بیماریهای گوش میانی ، آسیبها و اختلالهای گوش میانی و تأثیر آنها در شنوایی. ناشنوایی انتقالی , در صورت بروز شرایطی چند, در گوش میانی به وقوع میپیوندد. این موارد عبارتاند از: صدمات, التهاب, تومورها و بیماریهای کپسول شنوایی . صدمات: صدمات وارده به گوشمیانی, باعث ایجاد ناشنوایی انتقالی میشود و که میتواند شامل عدم تعادل در فشار هوا (مانند شرایط هنگام فرود هواپیما), صدمات وارده به سر و اصابت اشیای خارجی باشد. پارگی پرده گوش و التهاب مایع سرمی گوش میانی , در دنباله آسیب فشاری (هنگامی که شیپور استاش, قادر به متعادل ساختن فشار هوا در هنگام فرود هواپیما و با شیرجه زدن در عمق دریا نباشد) به وجود میآید. ضربات شدید وارد شده به سر, تصادفات رانندگی و یا سیلی زدن مستقیم به گوش, میتواند باعث شکستگی استخوان گیجگاهی, شکستگی و یا دررفتن استخوانچههای گوش (معمولاً جدا شدگی استخوان سندانی و رکابی) و ایجاد ناشنوایی انتقالی شود. التهاب: یکی از دلایل بسیار شایع ناشنوایی در کودکان, التهاب گوش میانی است. در عفونتهای چرکین مزمن و شدید, التهاب گوش میانی, عفونت گوش که به وسیله عفونت ویروسی و باکتریایی قسمت بالای نرمکامه , استافیلوکوکهای استرپتوکوکهای ذاتالریه و استرپتوکوکهای همولیزی ایجاد میشوند, در تمام گوش میانی منتشر میگردد. در عفونتهای شدید, بیمار, دچار تب و سردرد میشود و احتمال پارگی پرده گوش و خروج ترشحات از آن, وجود دارد. پیچیدگیها, شامل التهاب زائده پستانی (عفونت استخوان زائده پستانی به همراه چرک در سلولهای هوایی) است که در التهاب گوش درونی و مننژیت , نیازمند جراحی است. در صورتی که عفونتهای شدید گوش به طور کامل درمان نشوند, تکرار این عفونتها باعث مقاوم شدن التهاب زائده پستانی و پارگی دایم پرده گوش, ترشح چرک و ناشنوایی انتقالی ملایم تا متوسط میگردد. نوع دیگری از عفونت مزمن گوش میانی, نمایانگر زخمی است که از بقایای پوست ایجاد شده و کولستئاتوم (توده کیست مانند) نام دارد و میتواند مادرزادی و یا اکتسابی باشد. نوع بسیار نادری از کولستئاتوم, قادر به ظاهر شدن در هر قسمت از استخوان گیجگاهی است. نوع اکتسابی کولستئاتوم, میتواند به صورت مهاجرت پوست از مجرای گوش خارجی به گوش میانی و بروز ناشنوایی انتقالی گردد. به همراه کولستئاتوم مهاجم, مشکلات جدی از قبیل: التهاب گوش درونی, مننژیت, آبسه مغزی و یا فلج اعصاب صورت, رخ دهد. مایع گوش، که به نام عفونت غیر چرکی گوش میانی و یا عفونت مایع سرمی گوش میانی نیز معروف است، دلیل بسیار شایع ناشنوایی در کودکان است و امکان دارد حاصل درمان آنتیبیوتیکی به همراه خروج ناقص مایع درون گوشی باشد. در بزرگسالان, این اتفاق, ممکن است حاصل اختلال در شیپور استاش, در نتیجه آسیب فشاری و سرماخوردگی سر باشد. نتیجه منفی فشار هوا در گوش میانی, باعث عقب رانده شدن پرده گوش و در نتیجه, خروج مایع از درون گوش میانی میشود. مایع درون گوشی میتواند به شکلدهی کولستئاتوم, منجر شود. عفونت حاد گوش میانی, همچنین میتواند باعث آثار نامطلوب بر روی پرده گوش, جمع شدگی (التهاب ماده چسبنده گوش میانی) و چسبیدن آن به استخوانهای کوچک و یا بروز ناشنوایی گردد. چنین عفونت حادی میتواند باعث ایجاد زائده استخوانی جدیدی در حد فاصل گوش میانی شود. اتواسکلروز , اختلالی است که شامل رشد بیرویه استخوانی و باعث از کار افتادن استخوان رکابی (درونیترین استخوان گوشمیانی) میگردد و از بروز لرزش اصوات در حین عبور از گوش درونی جلوگیری میکند که در نتیجه این کار, ناشنوایی انتقالی ایجاد میشود. پیشرفت ناشنوایی به آرامی و در دورهای بین ده تا پانزده سالگی رْخ میدهد و با وزوز کردن گوش و گاهی سرگیجه, همراه است. تومورها: تومورهای گوش میانی به رغم بسیار نادر بودن, شامل سرطان سلولهای فلسدار و تومورهای کلافی میگردد. سرطان سلولهای فلسدار در میانسالگی و به طور ناگهانی رخ میدهد که ممکن است به ناشنوایی انتقالی تا زمان تهاجم تومور به لابیرنت, منجر شود. در سالهای بعدی, درد تشدید میشود و باعث بروز تخلیه لکههای خونی میگردد. تومور, کلافی تودهای است که رشد آرامی دارد و غالباً در میان زنان شایع است و با ناشنوایی و وزوز کردن گوش, همراه است و در نهایت, به ناشنوایی حسیـ عصبی, سرگیجه و فلج عصبی ختم میگردد. معمولاً جراحی بسیار دقیق برای برطرف کردن آن, لازم است. مأخذ: EDHD, P. 138-139. ترجمه هادی واعظی |
تاریخ ثبت در بانک | 30 اردیبهشت 1399 |