| کد | jr-27580 |
|---|---|
| عنوان اول | ارتباط کلی |
| عنوان دوم | رابطة ناشنوایان با دیگران با بهره‌گیری از روشهای مختلف |
| مترجم | محبوبه مرشدیان |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| محل چاپ مجموعه | تهران |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 83 |
| شماره صفحه (تا) | 83 |
| زبان | فارسی |
| متن |
ارتباط، جهانی‌سازی ← جهانی‌سازی ارتباطات ارتباط کلی ، رابطة ناشنوایان با دیگران با بهره‌گیری از روشهای مختلف. نظریه‌ای تأکید می‌کند که ناشنوایان، باید از همة فرصتها و از تمام روشهای موجود ارتباطی استفاده کنند. به ویژه، به کودکان ناشنوا، برقراری ارتباط به شیوه‌های مختلف، آموزش داده شود. این ارتباط را اغلب با روش ارتباط همزمان ، اشتباه می‌گیرند که گفتار و اشاره را همزمان با یکدیگر، ترکیب کرده، به کار می‌برند. ارتباط کلی، باعث می‌شود تا کودک، در معرض همة روشهای برقراری ارتباط قرار گیرد و فرصت کاربرد آنها را داشته باشد و همچنین به او این امکان را می‌دهد که راههای آسانتر برقراری ارتباط و روشی را که بهتر می‌فهمد, به کار بگیرد. والدین و آموزگارانی که روش ارتباط کلی را به کار می‌برند, به جای تمرکز بر یک شیوة خاص آموزش, سعی می‌کنند که دریابند کدام شیوه برای یک کودک و در یک شرایط خاص، مناسب‌تر و بهتر است. انتخابهای پیش روی آنان عبارت‌اند از: گفتارخوانی , گفتار, زبان اشاره , آموزش شنیداری و تقویت شنوایی, نوشتن, روشهای شنیداری‌ـ دیداری, هجی انگشتی و ترسیم . نخستین بار، آموزگاری در کالیفرنیا که پدر یک کودک ناشنوا بود, ارتباط کلی را تبیین کرد. وی، اشاره کردن و هجی انگشتی را با گفتار و گفتارخوانی ترکیب نمود. در سال 1968, مدیر برنامه‌ای برای ناشنوایان در سانتاآنا ، این ایده را اقتباس و ارائه کرد و سپس در همان سال، آن را در مدرسة ناشنوایان مریلند به کار برد. در ده سال, دو سوم از مدارس ناشنوایان در ایالات متحده به تدریج، این روش ارتباط کلی را در آموزش ناشنوایان به کار بردند. در همین حین, این روش در سرتاسر دنیا با استقبال روبه‌رو شد و در دهة 1980، در تبیین رویکردی نظری نسبت به آموزش ناشنوایان, به طور گسترده‌ای به کار می‌رفت. از نظر تاریخی, طرفداران هر روش خاص، اغلب با طرفداران سایر روشها مخالف بودند. ارتباط کلی، باعث سازش آنان با یکدیگر شد و بر این توافق نظر روزافزون بیش از پیش صحّه می‌گذاشت که هر روشی که نتیجة بهتری برای فرد دارد، باید به کار رود تا بدین ترتیب، ناشنوایان و یا کم‌شنوایان، به ارتباط شفاف و قابل درک، دسترس داشته باشند. با این همه, در مدارسی که ارتباط کلی را پذیرفته‌اند, معمولاً مشخص می‌شود که ارتباط همزمان را به کار می‌برند, که ترکیبی همزمان است از روشهای دستی و شفاهی . این آمیزه، هنوز هم بحث‌انگیز است؛ چرا که برخی از طرفداران روش شفاهی ادعا می‌کنند که ارتباط همزمان به گفتار خوب نمی‌انجامد و حامیان روش دستی نیز از روشهای دستی انگلیسی که همراه با ارتباط همزمان به کار می‌رود, شکایت دارند. مأخذ: EDHD, P. 207-208. ترجمة محبوبه مرشدیان |
| تاریخ ثبت در بانک | 17 اردیبهشت 1399 |