| کد | jr-23620 |
|---|---|
| عنوان اول | تماشاخانه هنر |
| عنوان مجموعه | دانشنامه دانش‌گستر، ج6 |
| نوع | کاغذی |
| شماره صفحه (از) | 170 |
| زبان | فارسی |
| متن |
تماشاخانه یا تئاتر محلی برای اجرای نمایش زنده است. معلولان به ویژه ناشنوایان در جهان از طریق تئاتر درآمد دارند. اما تئاتر هنر در 1321ش مهدی امینی، محمود پورنجاتی، عباس زاهدی، ذبیح‌الله صافی و جلال ریاحی در ساختمان لولاچی، بالاتر از گراند هتل یا تماشاخانه تهران آن را افتتاح کردند. سهام‌داران تماشاخانه هنر هنرمندانی بودند که در آنجا برنامه اجرا می‌کردند، و فعالان آن بازیگران جوان و فارغ‌التحصیلان هنرستان هنرپیشگی تهران بودند. فضل‌الله بایگان، مهدی امینی، عباس زاهدی، ناپلئون سروری، و میکائیل گوستانیان نمایش‌نامه‌هایی را در این تماشاخانه کارگردانی کردند که عصمت صفوی، رقیه چهره آزاد، زلیخا جهان‌بخش، مورین، مصطفی اسکویی، جلال ریاحی، تقی ظهوری، محسن ظهیرالدینی، ضیاالابصاری، و کمال‌الدین مستجاب الدعوه در آنها ایفای نقش می‌کردند. مضمون بیشتر این نمایش‌ها انتقادی و اجتماعی و گاه تاریخی بود. پس از تعطیلی تئاتر هنر، به جای آن سینما شهرزاد ساخته شد. بینوایان، نوشته ویکتورهوگو؛ برادران کارامازوف، نوشته فئودور داستایوفسکی؛ برای شرف، اثر الکساندر شیروان‌زاده؛ ایده‌آل نوشته میرزاده عشقی؛ و بتکده هندی، اثر ارباب افلاطون شاهرخ از دیگر نمایش‌نامه‌هایی است که در تئاتر هنر اجرا شد. غیر از اینکه معلولان در تئاترها بازی می‌کنند و نوعی اشتغال و کسب و کار برای آنها است، برخی نمایش‌ها واقعیت‌های زندگی معلولین، توانایی‌ها یا مشکلات آنان را منعکس می‌کنند و موجب فرهنگ‌سازی می‌شوند. البته گاه تصویر منفی، موجب القای فرهنگ منفی به جامعه و مردم می‌شوند. مأخذ دانشنامه دانش‌گستر، ج6، ص170. |
| تاریخ ثبت در بانک | 5 اسفند 1397 |