| کد | jr-23616 |
|---|---|
| عنوان اول | تک چهره |
| عنوان مجموعه | دانشنامه دانش‌گستر، ج6 |
| نوع | کاغذی |
| شماره صفحه (از) | 132 |
| شماره صفحه (تا) | 133 |
| زبان | فارسی |
| متن |
پُرترِه یا نقاشی چهره یا چهره‌نگاری یا تک چهره یکی از توانمندی‌های معلولان بوده است؛ حتی اگر دست نداشته‌اند با پا و اگر پا هم نداشتند با دهان می‌کشیده‌اند. در دوره حاضر فراوان معلولانی هستند که به این حرفه اشتغال دارند. پُرتِره در هنرهای بصری، اثری هنری درباره یک شخص. اغلب در تک چهره‌سازی، خلق شباهت شخص منظور است، ولی برخی از تک چهره‌ها، همچون تک چهره‌های پیکاسو، ممکن است با مدل شباهت ظاهری نداشته باشند. تک چهره‌سازی در بسیاری از تمدن‌های باستانی دیده می‌شود؛ لیکن در مغرب زمین، نخستین بار در روم باستان در مجسمه‌ها، سکه‌ها، و نشان‌هایی با تصویر صاحبان قدرت و ثروت تجلّی یافت. تک چهره‌سازی همچون اثری مستقل، برای گرامیداشت یا به منزله یادگار، از قرن 15م در ایتالیا و هلند، و در انگلستان به ویژه در قرن 18، رواج یافت پیش از اختراع عکاسی، در انگلستان و فرانسه نقاشی ریزنگارانه تک چهره به شکل نقاشی مینیاتوری، به ویژه در زیورآلات مرسوم بود. نقاشی تک چهره معمولاً سه زاویه مختلف را در برمی‌گیرد. نیم‌رخ، تمام رخ، و سه رخ. مأخذ دانشنامه دانش‌گستر، ج6، ص 132-133. |
| تاریخ ثبت در بانک | 5 اسفند 1397 |