کد | jr-23607 |
---|---|
عنوان اول | تشخیص |
عنوان دوم | Diagnosis |
عنوان مجموعه | دانشنامه دانشگستر، ج6 |
نوع | کاغذی |
شماره صفحه (از) | 59 |
زبان | فارسی |
متن |
تشخیص یک اصطلاح پزشکی است که در مورد معلولیت به صورت «تشخیص معلولیت» استفاده میشود. تعیین علت بیماری یا مصدومیت یا آسیب بر اساس نشانهها (Signs) و علایم (Symptoms) به دست آمده، طی معاینه و پرسوجو از بیمار، بررسی نتیجه آزمایشها، عکسهای پرتونگاری (X-rays) یا اسکنها، و سوابق پزشکی بیمار را تشخیص معلولیت مینامند. تشخیص انواع و اقسام فراوان دارد مثل تشخیص نابینایی، تشخیص ناشنوایی و غیره که طبقهبندی بر اساس نوع آسیب و عضو آسیب دیده است. نیز بر اساس روش یا بر اساس ابزارآلات استفاده شده یا نسبت به زمان انجام تشخیص یا نسبت به متخصصی که انجام میدهد، تشخیص را دستهبندی کردهاند. تشخیص الکتروکریستال (electrocrystal diagnosis) روشی تشخیصی است که هری اولدفیلد (Harry Oldfield)، فیزیولوژیست بریتانیایی ابداع کرد. میدانهای الکترومغناطیسی تحریک شده بدن انسان در فرکانس خاصی تشدید میشوند و با استفاده از نوعی دستگاه پویشگر (Scanning device) که انحرافهای موضعی این میدان را از حالت طبیعی ردیابی میکند، میتوان بیماری را، حتی در مراحل اولیه، تشخیص داد. این فرکانس در افراد متفاوت است. این شیوه فقط به عنوان نمونه مطرح شد و امروزه دهها نوع شیوه برای تشخیص هست. زیرا این فرهنگ که پیشگیری مهمتر از درمان است و پیشگیری هم با تشخیص مرتبط و عجین است. از اینرو پزشکی، امروزه به تشخیص و به ویژه تشخیص به موقع و در وقت طلایی بسیار اهمیت میدهد. از این طریق بسیاری از معلولیتها را میتوان در زمان خودش یافت و انسانی را از یک عمر آسیبمندی نجات بخشید. مأخذ دانشنامه دانشگستر، ج6، ص59 |
تاریخ ثبت در بانک | 5 اسفند 1397 |