| کد | jr-23602 |
|---|---|
| عنوان اول | تروریسم زیستی |
| عنوان دوم | Bioterrorism |
| عنوان مجموعه | دانشنامه دانش‌گستر، ج6 |
| نوع | کاغذی |
| شماره صفحه (از) | 16 |
| زبان | فارسی |
| متن |
بسیاری از گروه‌های تروریستی به جای استفاده از اسلحه‌های سرد یا گرم، در دهه‌های اخیر از وسایل و سلاح‌های بیولوژیکی برای کشتن رقیبان و مخالفان خودشان استفاده می‌کنند. در گذشته این گروه‌ها نوعی حیاء و شرم از به کار بردن این نوع اسلحه‌ها داشتند یا حداقل کاربرد آن را مشروع و مقبول نمی‌دانستند و توجیهی برای استفاده از آنها نداشتند، اما امروز نه تنها به کار می‌برند بلکه از کاربرد آن هم دفاع می‌کنند و علنی و با تبلیغات استفاده از این نوع اسلحه‌ها را برای خود لازم و مشروع می‌دانند. بیماری‌هایی که به منزله سلاح در ایجاد سیاه زخم، طاعون، و مسمومیت حاد غذایی می‌تواند به کار رود. نخستین کاربرد سلاح‌های بیولوژیکی علیه غیر نظامی‌ها، به دست سازمانی غیرنظامی در مارس 1995 صورت گرفت. در آن هنگام فردی مذهبی با نام «آئوم شینریکیو (Aum shinrikyo)» از گاز اعصاب سارین در حمله‌ای در متروی توکیو استفاده کرد که به مرگ دوازده نفر و بستری شدن 5 هزار تن در بیمارستان منجر شد. کاربرد این اسلحه‌ها، آمار نابینایان، ناشنوایان و دیگر معلولان با معلولیت‌های مختلف را افزایش داده است. مأخذ دانشنامه دانش‌گستر، ج6، ص16. |
| تاریخ ثبت در بانک | 4 اسفند 1397 |