| کد | jr-23440 |
|---|---|
| عنوان اول | افسردگی در سالمندان |
| نویسنده | هادی عمویی طالقانی |
| عنوان مجموعه | نگاه سبز |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | نخل دانش |
| محل چاپ مجموعه | تهران |
| سال چاپ | 1385شمسی |
| شماره صفحه (از) | 91 |
| شماره صفحه (تا) | 92 |
| زبان | فارسی |
| متن |
توضیح این مقاله توسط دکتر محمدحسین غنیمت (رئیس اداره بهزیستی شهرستان یزد) تدوین و در مجله کهریزک ابتدا درج شده است. سپس در کتاب نگاه سبز آمده است. افسردگی در سالمندان یک بیماری شایع و یک مشکل جدی در بهداشت عمومی آنهاست. شیوع این بیماری در سالمندان به طور متوسط 15 درصد است امّا در سالمندان با بیماری‌های زمینه‌ای، شیوع آن به 50 درصد نیز بالغ می‌شود. افسردگی در سالمندان معمولاً یا تشخیص داده نمی‌شود و یا به صورت ناکامی درمان می‌شود. این بیماری گاه به علت اختلال در عملکرد جسمی ذهنی و اجتماعی سالمند بوده و گاه معلول آن است. علایم بالینی افسردگی معمولاً به صورت خُلق افسرده، بی‌علاقگی به کار و مسایل پیرامون عدم درک لذایذ، تغییر در اشتها، بی‌خوابی یا پُرخوابی، بی‌تحرکی، تمرکز ضعیف، احساس بیهودگی و گاه میل به خودکشی در سالمندان ظاهر می‌شود اما در پاره‌ای موارد خود را به صورت شکایت‌های جسمی همچون دردهای پراکنده یا کوفتگی بدن، تپش قلب، تهوّع، استفراغ، تکرر ادرار، کوفتگی، تنگی نفس و یا اختلالات اضطرابی مانند بی‌قراری، هراس و اضطراب نمود می‌دهد. در بررسی علل ایجاد افسردگی در سالمندان، جدای از تغییرات بیولوژیک که ثانویه به افزایش سن در سلول‌های مغزی، عروق و نیز واسطه‌های شیمایی سلول‌های عصبی رخ می‌دهد باید عوامل استرس‌زای روان‌شناختی و اجتماعی در سالمندان و نیز غلبه بیماری‌ها را نام برد. از مهم‌ترین عوامل استرس‌زا، تغییر منزلت اجتماعی سالمند است که در زمان گذرا از زندگی فعّال کاری به دوران بازنشستگی رخ می‌دهد. وخامت حال یا مرگ همسر، دوستان و نزدیکان، حمایت ضعف اجتماعی، سطح پایین اقتصادی و اجتماعی سالمند در این بین نقش دارند همچنین غلبه بیماری‌ها، یا عوارض داروهای مصرفی ابتلا به بیماری‌های وخیم و مزمن مزیدی بر این علت‌ها هستند. تشخیص زود هنگام افسردگی در سالمندان اهمیّت به سزایی داشته و در هدف‌های درمانی باید در برطرف شدن علایم بالینی پیشگیری از بروز و بهبود در ظرفیت عملکرد سالمند توجّه داشت روان درمانی بدون دخالت‌های دارویی باید در اولویت قرار گرفته و در دارو درمانی سالمند به عواملی چون پاسخ به درمان، بی‌زیانی دارو و مدّت زمان لازم در درمان و نیز درمان‌های نگه دارنده توجّه خاص مبذول داشت. منبع: نگاه سبز، هادی عمویی طالقانی، تهران، 1385، ص 91-92. |
| تاریخ ثبت در بانک | 7 بهمن 1397 |