کد |
jr-10007
|
عنوان اول |
پژوهش طولی اثربخشی برنامه واقعیت درمانی بر سلامت روان والدین دارای بیش از یک فرزند استثنایی با توجه به جنسیت
|
نویسنده |
مجتبی مهدوی
|
نویسنده |
غلامرسول پلوی امیرآبادی
|
نویسنده |
زینب نائینی
|
نویسنده |
مسلم اکبری
|
عنوان مجموعه |
دومین همایش علمی پژوهشی علوم تربیتی و روانشناسی آسیب های اجتماعی و فرهنگی ایران (قم، مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی سروش حکمت مرتضوی-1394)
|
نوع |
کاغذی
|
محل چاپ مجموعه |
قم
|
سال چاپ |
1394شمسی
|
زبان |
فارسی
|
موضوعات |
سلامت روانی ، بیش از یک فرزند استثنایی ، جنسیت
|
متن |
هدف پژوهش کنونی پژوهش طولی اثربخشی برنامه واقعیت درمانی بر سلامت روان والدین دارای بیش از یک فرزند استثناییبود، و جنسیت به عنوان یک متغیر مستقل در این پژوهش جای داده شد. جامعه پژوهش را کلیه مادران دارای بیش از یکفرزند استثنایی شهرستان سبزوار تشکیل می دادند. پژوهش حاضر بر روی 15 نفر از مادرانی که نمره سلامت روان آنها کمتراز سایرین بود اجرا شد. نمونه به صورت هدفمند انتخاب شد و با توجه به معیارهای ورود (داشتن بیش از یک فرزند استثنایی)و خروج از پژوهش (غیبت بیشتر از 2 جلسه از جلسات آموزشی) همه والدین (مادران و پدران) پرسشنامه سلامت عمومیگلدبرگ و هیلر را تکمیل کردند. سپس مداخله واقعیت درمانی بر روی آنها اجرا شد و دوباره ملزم به تکمیل پرسشنامهسلامت روانی شدند و بعد از 6 ماه دوباره پرسشنامه سلامت روانی را تکمیل کردند. مداخله واقعیت درمانی در طی 8 جلسهاجرا شد. به منظور محاسبه میانگین و انحراف معیار از آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی شاملتحلیل کوواریانس اندازه های مکرر یا GLMRM استفاده شد. آزمون های چند متغیره جهت بررسی نتیجه چهار آزمون چندمتغیره برای معنی داری اثر هر متغیر مستقل مورد استفاده قرار گرفتند، و نشانگر این بودند که اثرات زمان بر سلامت روانیمعنی دار می باشد، اما تعامل زمان و جنسیت معنی دار نمی باشد. وضعیت تقابل میان متغیرهای درون آزمودنی ها در رابطه بازمان معنی دار است، ولی در رابطه با جنسیت معنی دار نمی باشد. با توجه به نتایج حاصل، برنامه واقعیت درمانی، کارایی خودرا در رابطه با والدین دارای بیش از یک فرزند استثنایی نشان داد و بازده خود را تا شش ماه حفظ کرد. و در این میان جنسیتتأثیری بر فرآیند درمان نداشت.
|
تاریخ ثبت در بانک |
18 مرداد 1395
|