| چکیده |
امروزه نگاه به فضاهای عمومی شهری، به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه شهری حکایت از بازتولید این فضاها در تقویت و وجه فرهنگی-اجتماعی دارد. از آنجا که ساکنان شهرها، حقوق برابر در استفاده از این گونه فضاهای عمومی شهری دارند، لذا ایجاد فضاهایی مناسب و مطلوب برای تمام گروه‌های سنی و جنسی و به ویژه گروه های آسیب‌پذیر (نظیر کودکان، زنان، سالخوردگان و ناتوان جسمی) بخشی از وظایف برنامه های توسعه شهری قلمداد می‌شود. این پژوهش با هدف مناسب سازی فضاهای عمومی شهری برای معلولین انجام شده است. روش تحقیـق توصـیفی-تحلیلـی و روش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی است. داده های گردآوری شده با استفاده از نـرم افـزار SPSS و آزمـون T تک نمونه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. محدوده مورد مطالعه خیابان هراز (17 شهریور) شهر آمل است که از مهم ترین خیابان های شهر آمل می باشد. در بخش تجزیه و تحلیل این پژوهش سه پرسش نامه تدوین شده است که دو تا از پرسشنامه ها مربوط به معلولین (جسمس حرکتی و نابینایان) و یک پرسشنامه کارشناسی (استفاده از روش دلفی برای تدوین راهبرد). همچنین از مدل برنامه ریزی راهبردی و مدل SWOT و ماتریس QSPM برای ارائه پیشنهادات و راهکارهای اجرایی بهره گرفته شده است. نتایج نشان از عدم وجود بسترهای اجتماعی-اقتصادی مناسب در شهر آمل می باشد که موجـب آن گردیـده کـه گروه های کم توان جسمی-حرکتی از حضور فعال در جامعه محروم شوند همچنین مطالعات نشان می دهد شرایط موجود خیابان ها و فضـاهای عمـومی شـهر آمل پاسخگوی نیاز معلولان نیست.
|
