| چکیده |
هدف از این مطالعه اندازه گیری اجزای نیروی عکس العمل زمین و گشتاور نزدیک کننده زانو ناشی از جزء عمودی این نیرو در حین راه رفتن می باشد . 55 نفر ( 35 نفر مرد و 20زن ) در این مطالعه شرکت کرده اند . برای هر فرد یک رادیوگرافی قدامی - خلفی زانویراست انجام شد . بر اساس زاویه تیبیوفمورال (Tibiofemoral angle) افراد به دو گروهواروس ( زاویه تیبیوفمورال از صفر تا 7 درجه واروس و والگوس ( زاویه تیبیوفمورال از 1 تا 8 درجه والگوس ) تقسیم شدند . گروه واروس شامل 18 نفر و گروه الگوس شامل 37نفر بود. با استفاده از سیستم Vifor gait analysis آنالیز راه رفتن برای هر دو گروهانجام شد . نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که اختلاف معنی داری بین میانگین جزء عمودی نیروی عکس العمل زمین (F1,F2,F3) بین دو گروه وجود ندارد ولی در گروه واروس بازوی گشتاور نیروی عکس العمل زمین ( درمراحل Foot flat و Heel off ) و گشتاور نزدیک کننده زانو ( درمراحل Heel strike و Foot flat و Heel off ) بطور معنی داریبزرگتر از گروه والگوس بود . همچنین در مرحله Heel off همبستگی معنی داری بین درجهواروس زانو و بازوی گشتاور نیروی عکس العمل وجود داشت . در افرادیکه زاویه واروس زانوی آنها بین 1 تا 7 درجه واروس بود همبستگی معنی داری بین درجه واروس , بازوی گشتاور و گشتاور نزدیک کننده در هر سه مرحله Heel strike و Foot flat و Heel off وجود داشت . به این ترتیب یافته های این مطالعه نشان می دهد که در صورت وجود دفرمیتی واروس زانو , با افزایش درجه واروس , بازوی گشتاور نیروی عکس العمل زمین و گشتاور نزدیک کننده زانو در مرحله Heel strike و Foot flat و Heel off در حین راه رفتن افزایش می یابد . در نتیجه سبب افزایش نیرو (load) روی کمپارتمان داخلی زانو می گردد ونهایتاً تغییرات دژنراتیو در طرف داخل زانو ایجاد می نماید . این پایان نامه در 100 صفحه به همراه جدول و نمودار ارائه شده است .
|
