| چکیده |
اعمال تحریک الکتریکی یا تحریک الکتریکی کارکردی بر روی بیماران مبتلا به ضایعات نخاعی روش موًثری در توانبخشی این بیماران می باشد . در تحقیقات متعددی جهت کنترل حرکت در تکنیک FES و ارزیابی بازتوانی عضلانی ازگونیامتر یا اندازه گیری نیرو استفادهشده است . ولی اخیراً تحقیقاتی نیز انجام گرفته که از سیگنالهای الکتریکی (موج M )عضلات تحت تحریک الکتریکی , به منظور کنترل حرکت استفاده شود . هدف تحقیق حاضر , بررسی دامنه موج M ثبت شده از عضله رکتوس فموریس در بیماران پاراپلژیک به منظور مقیاسی برای ارزیابی میزان بازتوانی عضلات مبتلا می باشد . لذا در این تحقیق یازده نفر از بیماران پاراپلژیک با قطع ناقص نخاعی (T12-T2) انتخاب شدند . این بیماران 12 جلسهو هر جلسه نیم ساعت تحت تمرینات تحریک الکتریکی قرار گرفتند . در این تحقیق دامنهموج M هر دو جلسه تمرین یکبار دامنه اکستانسیون مفصل زانو در جلسه اول , ششم و دوازدهم و اندازه گیری محیط ران قبل و بعد از آزمایشات , ثبت شده و مورد تجزیه و تحلیلقرار گرفت . نتیجه بررسی نشان می دهد که افزایش معنی داری موجM ثبت شده بین جلسات آزمایش و بالاخره بین قبل و بعد از آزمایشات وجود دارد .P=0/000 همچنین افزایش معنیداری در دامنه اکستانسیون زانو و اندازه محیط ران بین قبل و بعد از آزمایشات مشاهدهمی شود .P=0/000 علاوه بر اینها سن و مدت زمان ضایعه با متغیرهای فوق همبستگی معنیداری را نشان نداد . این پایان نامه در 211 صفحه به همراه جدول و نمودار ارائه شده است.
|
