کد | pr-24074 |
---|---|
نام | مریم |
نام خانوادگی | یاورپور |
وضعیت جسمی | فقدان حرکتی |
نوع فعالیت | ورزشی |
زبان | فارسی |
مهارت | تیراندازی با کمان |
کشور | ایران |
متن زندگی نامه |
مریم یاورپور متولد سال 57 است. مدرک کارشناسی زبان انگلیسی دارد و 15 سال پیش بر اثر تصادف دچار ضایعه نخاعی شده است، از سال 87 ورزش در حوزه معلولین را شروع کرده و تا به حال توانسته مقامهای بسیاری را در لیگ استانی و مسابقات کشوری کسب کند. دعوتش به تیم ملی تیر و کمان برای مسابقات پاراآسیایی جاکارتا، بهانهای شد تا با او به گفتگو بنشینیم و از حال و هوای زندگی ورزشی و شخصیاش بیشتر بدانیم. خودش در خصوص شروع فعالیت ورزشیاش میگوید: قبل از اینکه دچار معلولیت بشوم، ورزش میکردم اما بعد از معلولیت در سال 87 از رشته بسکتبال با ویلچر کار را شروع کردم و همزمان رشته تیراندازی با کمان هم کار میکردم که برایم بیشتر جنبه تفریحی داشت و بسکتبال را حرفهایتر دنبال میکردم. برای مسابقات پاراآسیایی اینچئون کره جنوبی 2014، عضو تیم ملی بسکتبال با ویلچر بودم که توانستیم رتبه سوم را هم به دست بیاوریم. وی ادامه میدهد: رشته تیراندازی با کمان در بین ورزشهای انفرادی برایم جذابیت خاصی داشت. هم سلاحش را دوست داشتم، هم تمرکزی که باید رد این ورزش داشت. برای همین از میان رشته بسکتبال با ویلچر و تیراندازی، تیراندازی را انتخاب کردم و حدود یک سال و نیم است که این رشته را به صورت حرفهای دنبال میکنم و به اردوی تیم ملی برای مسابقات چین و مسابقات پاراآسیایی جاکارتا دعوت شدم. ضرورت تمرین مداوم و هر روزه یاورپور معتقد است ورزش تیراندازی با کمان نیاز به هماهنگی عضله و عصب دارد و میگوید: در این ورزش هم باید از عضله درست استفاده کنی هم در همان لحظه باید تمرکز فوقالعاده نسبت به هدف داشته باشی. این دو مورد مهمترین اصل این ورزش است و البته پشتکار و علاقه هم میخواهد. خیلی از تیراندازان در مسابقات از بینایی یک چشم برخوردارند یا یک دست دارند، اما به خاطر علاقهشان در این رشته بسیار موفق عمل میکنند. وی تفاوت رشته تیراندازی با کمان و دیگر رشتههای ورزشی را در تمرین مداوم و هر روزه عنوان میکند: در این رشته نمیشود هفتهای چند روز تمرین کرد باید هر روز تمرین داشته باشی. مربی هم نقش خیلی مهمی دارد. مربیم آقای محمدمهدی کمالیان، مربی فوقالعاده خوبیست که در حدود 6 سال است که با من کار کرده و در این مدت که حرفهای این ورزش را دنبال میکنم، نیز با من همراه بوده است. اگر یک روز نتوانم در تمرین حاضر شوم، برنامه تمرینی و بدنسازی در خانه برایم در نظر میگیرد و با عشق برای معلولین کار میکند. جایگاه بسیار خوب استان در رشته تیراندازی یاورپور جایگاه ورزش تیراندازی با کمان در یزد را بسیار خوب میداند و میگوید: این رشته در یزد طرفداران زیادی دارد و افراد سالم و معلول زیادی در این رشته کار میکنند. یزد بهترین تیراندازهای رشته کامپوند ایران را دارد و در بخش ریکرو هم ورزشکارانش در مسابقات جهانی مقام میآورند و به کشورهای مختلف اعزام میشوند. وی که دارای مدرک مربیگری درجه 3 و درجه 2 تیراندازی با کمان از فدراسیون تیراندازی با کمان است، در بحث آموزش هم فعال است: من برای کسانی که علاقهمند هستند، کلاس آموزشی میگذارم و تا رسیدن به سطح نیمه حرفهای به آنها آموزش میدهم. هیئت ورزشی جانبازان و معلولین یزد هم کمان در اختیارشان قرار میدهد و با کمک خیرین، تیر با هزینه کمتر را هم برایشان تهیه میکنیم. ضرورت وجود اسپانسر مالی برای ورزشکار مریم یاورپور در خصوص حمایتها میگوید: در حال حاضر به ورزش معلولین توجه میشود و هیئت ورزشی معلولین و جانبازان از ورزش معلولین حمایت خوبی دارد اما وقتی یک ورزشکار به صورت حرفهای کار میکند و برای ورزش قهرمانی تلاش میکند، دیگر بودجه هیئت جوابگوی هزینههایش نیست. به طور مثال در همین ورزش تیراندازی با کمان، یک کمان حرفهای برای حضور در مسابقات، 10 تا 15 میلیون تومان هزینه دارد و برای تیر باید سالیانه 2 میلیون هزینه کرد. این هزینهها را نمیشود از هیئت تأمین کرد. ورزش حرفهای وسایل و تجهیزات حرفهای میخواهد و ورزشکار در این مرحله به اسپانسر و حامی نیاز دارد. وی بزرگترین مشکل تیراندازهای معلول را نبود تجهیزات میداند: خیلیها در این رشته استعداد خوبی دارند، ولی هزینه ایاب و ذهاب ندارند چه برسد به اینکه بخواهند کمان حرفهای چند میلیونی بخرند، برای همین ورزش را کنار میگذارند. 6 مدال طلا؛ دستاورد مسابقات پاراآسیایی این بانوی ورزشکار در خصوص اردوی تیم ملی برای مسابقات جاکارتا اظهار میکند: تمرینات از 6 آبانماه شروع شده و تا روز 17 نیز ادامه دارد که به صورت هر روزه از صبح تا ظهر و چند ساعت هم در عصر ورزشکاران تمرین میکنند. البته به من دلیل آسیب دستم باید ابتدا دوره درمانی را بگذرانم. چون این اردو متصل به اعزام نیست بیشتر روی بدنسازی کار میشود. وی اضافه میکند: پیشبینی من برای مسابقات پاراآسیایی جاکارتا این است که حداقل 4 مدال طلای انفرادی در ریکرو و کامپوند خانمها و آقایان میتوانیم داشته باشیم. در میکس هم حتماً مقام کسب میکنیم. رشته تیراندازی با کمان از رشتههایی است که فدراسیون خیلی رویش حساب باز میکند و فکر میکنم جمعاً شش مدال طلا داشته باشیم. مریم یاورپور نقطه اوج خودش را حضور در المپیک و کسب مدال میداند و میگوید: فکر میکنم بتوانم روزی به این نقطه برسم. البته وزش چیزی نیست که انتها داشته باشد، تا آخر عمر به آن نیاز داری. من هم تا جایی که بتوانم و دستهایم یاری کنند، ورزش میکنم. هدف انجمن ضایعه نخاعی استان؛ افزایش استقلال و امید به زندگی وی حمایت خانواده را از دلایل موفقیت خودش نام میبرد و اظهار میکند: اگر خانواده مشوقم نبودند، واقعاً نمیتوانستم در این ورزش موفق باشم. این رشته تمرین هر روزه دارد و اگر از نظر روحی وضعیت مناسبی نداشته باشی، نمیتوانی تمرین کنی. خانوادهام این مسئله را میدانند و خیلی مراعاتم را میکنند. یاورپور در ادامه حرفهایش راجع به شرایط معلولیت هم صحبت میکند: یک سال طول کشید تا با شرایط معلولیتم کنار آمدم و تلاش کردم تا با همین وضعیت زندگی بهتری داشته باشم. به غیر از خانواده، بیشترین کمک را از انجمن ضایعه نخاعی استان گرفتم. این انجمن کمک میکند تا استقلال داشته باشی و وقتی استقلال بیشتری داشته باشی، عزت نفس و امید به زندگیت بالا میرود یک کار بسیار خوبی که انجمن میکند، این است که هر کس دچار آسیب نخاع میشود از انجمن میروند با او صحبت میکنند و تلاش میکنند تا در یک رشته ورزشی وارد شود. کلاسهای موسیقی، طراحی و... برگزار میکند و به هر طریقی معلول را از خانهاش بیرون میکشند. خانواده حمایتگر؛ انزوای کمتر معلول البته وی معتقد است مردها وقتی دچار معلولیت میشوند، راحتتر میتوانند در جامعه حضور داشته باشند و دلیلش را این مسئله میداند که زنها همیشه باید دنبال کسی باشند که آنها را همراهی کند: به نظرم انزوای خانمهای معلول دلیلش این است که این خانمها کسی را ندارند تا همراهیشان کند و تأمین مالی هم نیستند که بتوانند ماشین شخصی داشته باشند. اگر خانواده حمایتگر باشد و از شرایط معلولیت خسته نشود، مشکلات افسردگی و انزوای معلولین تا حد زیادی رفع میشود. منبع: آوای رسا، آبان 1396، شماره 86 |
تاریخ ثبت در بانک | 24 مرداد 1398 |