چهره های موفق معاصر
کد pr-1448  
نام راضیه  
نام خانوادگی کباری  
سال تولد 1348  
وضعیت جسمی نابینا  
نوع فعالیت علمی-فرهنگی ، اجتماعی  
زبان فارسی  
مهارت قبل از نابینایی پرستار- پس از نابینا شدن روزنامه نگار در روزنامه همشهری و هم اکنون در روزنامه ایران سپید.  
اهم فعالیت ها فعالیت‌های مدنی در حوزه معلولان و نیز خبرنگاری ؛ نویسنده  
کشور ایران  
استان تهران  
متن زندگی نامه راضیه کباری در 3 خردادماه 1348 در تهران متولد شد. در سومین دهه از عمرش به علت نامعلوم به تدریج بینایی‌اش را از دست داده است. قبل از نابینا شدن به پرستاری اشتغال داشت ولی بعداً شغلش را هم از دست داد.
در دوره جدید زندگی‌اش به فعالیت‌های مدنی در حوزه معلولان و نیز خبرنگاری پرداخت، مشخصاً در روزنامه ایران سپید اشتغال داشته است.
یکی از فعالیت‌ها نوشتن گزارش، مقاله و کتاب است. کتاب در همین چند قدمی را با مشارکت رضا بهار در سال 1396 منتشر کرد.
او با رضا بهار ازدواج نموده است.

زندگینامه خودنوشت:
راضیه کباری هستم متولد سال 48 . تا اواخر دوره تحصیل در دانشگاه در رشته پرستاری با معلولیت آشنا نبودم. کم کم علائمی از مشکل بینایی با من همراه شد تا اواخر طرح نیروی انسانی در بیمارستان که با نابینایی مجبور به ترک کار شدم و برای شروع زندگی جدید با مراجعه به یکی از مراکز توانبخشی نابینایان مهارتهای اولیه تحرک و جهت یابی و خط بریل را فرا گرفتم و برای به دس آوردن کار و درآمد وارد کلاسهای خبرنگاری مرکز رسانه ها در وزارت ارشاد شدم. در اواخر این دوره بود که با پیشنهاد صفحه ای ویژه معلولان به روزنامه همشهری رفتم و از مهر 80 تا اواسط 83 در این روزنامه با همکاری گروهی از معلولان که گرد هم آورده بودم صفحه معلولان را منتشر کردیم. همزمان کار ثبت یک تشکل فراگیر معلولان را با نام جمعیت باور انجام دادیم جمعیتی که با راهپیمایی نمادین جمعی از معلولان به سمت دفتر سازمان بین الملل فعالیت خود را آغاز کرد و رویکرد آن آگاهی و فرهنگسازی در بین آحاد جامعه بود. متاسفانه این جمعیت به دلایل متفاوت که از مهمترین آن نداشتن حمایت مالی مناسب بود نافرجام ماند تا روزی دیگر که کار خود را از سر بگیرد.
بعد از تغییرات محتوایی در روزنامه همشهری ؛ کار خود را با نشریه همشهری محله ادامه دادم. تا سال 84 که با فردی که با نوعی دیگر از معلولیت ؛ دردآشنای این قشر بود ازدواج کردم . سال 86 همزمان با تولد فرزندم به روزنامه ایران سپیددعوت شدم و تاکنون در این روزنامه برای نابینایان ایران عزیز می نویسم.
در عرصه های مختلف اجتماعی حضور دارم اما آنچه به معلولان مربوط می شود کتابی است که سال 96 با عنوان "در همین چند قدمی"به اتفاق همسرم منتشر کردیم.
در همین چند قدمی دو ویژگی عمده دارد که از سالها قبل در همشهری بنای آن را نهاده بودیم. طرح بی واسطه ؛ بدون سانسور و مستند تجربیات و خاطرات معلولان که اینبار زندگی قبل و بعد از معلولیت خود و همسرم بود و تجربیاتی مشترک با فرزندمان.
در حال حاضر نیز کار نوشتن کتاب دوم را با همین رویکرد آغاز کرده ایم.  
تاریخ ثبت در بانک 23 فروردین 1395