| کد | cb-10195 |
|---|---|
| نام | ابن آلوسی، عبدالحمید |
| پیشه و عنوان | ادیب، شاعر، صوفی و متکلم شافعی مذهب |
| سال تولد | 1232قمری |
| تاریخ درگذشت | 1324قمری |
| نوع معلولیت | نابینا |
| رشته و تخصص | شعر و ادبیات |
| آرامگاه | بغداد |
| متن زندگی نامه |
عبدالحمید عبدالحمید (1232-1324ق/1816-1906م)، فرزند عبداللـه صلاح‌الدین، معروف به ابن آلوسی، ادیب، شاعر، صوفی و متکلم شافعی مذهب . او هنوز به یک سالگی نرسیده بود که به بیماری آبله نابینا شد. در کودکی نزد پدر به تحصیل پرداخت و گویند در شش سالگی قرآن را از بر بود. پس از مرگ پدر، نزد برادرش شهاب‌الدین محمود شاگردی کرد. 40 سال در خانه‌اش واقع در رُصافهٔ بغداد گوشه‌نشینی گزید و جز برای نماز جمعه و عیدین از خانه بیرون نمی‌رفت. گفته‌اند که در مدرسهٔ نجیبیّهٔ بغداد به تدریس می‌پرداخت و علی‌رضا پاشا والی بغداد در درس او حاضر می‌شد. در تصوف پیرو طریقهٔ نقشبندیه بود. مشایخ او در این طریقه، سید عبدالغفور بغدادی و شیخ عبدالقادر کردی بودند. عبدالحمید پس از 20 روز بیماری درگذشت و در گورستان جنید واقع در کَرْخ بغداد به خاک سپرده شد. او کتابی در عقاید به نام نثراللآلی فی شرح نظم الامالی دارد که تألیف آن در 1272ق/1855م پایان یافته و در بغداد در 1330ق/1912م چاپ شده‌است. دیوان شعری نیز از وی باقی مانده‌است. منبع: منبع[ویرایش] دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آلوسی»، ج2، ص482. |
| تاریخ ثبت در بانک | 8 شهریور 1395 |